Mετάφραση Μ. Στυλιανού
Η χερσαία κινητικότητα των ανθρώπων στην Ευρωπαϊκή Ένωση παρέλυσε το 2020 λόγω εγκλεισμών, κυρίως ως αποτέλεσμα του αποκλεισμού του τουρισμού. Το ίδιο συνέβη και στην αεροπορική κινητικότητα: Σύμφωνα με μελέτη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Μάρτιος 2021), προέκυψε καθαρή απώλεια 56 δισεκατομμυρίων ευρώ και 191.000 άμεσων θέσεων εργασίας και πάνω από ένα εκατομμύριο μεταξύ υπεργολάβων. Η ανάκαμψη το 2021 αναμένεται να είναι πολύ προβληματική. Μόνο ένας τομέας, σε αντίθεση, έχει αυξήσει σημαντικά τη δική του κινητικότητα: ο στρατός.
Αυτή τη στιγμή, στην Ευρώπη, περίπου 28.000 στρατιωτικοί περνούν, με άρματα μάχης και αεροπλάνα, από τη μία χώρα στην άλλη: συμμετέχουν στο Defender Europe 2021, τα μεγάλα γυμνάσια όχι του ΝΑΤΟ αλλά του αμερικανικού στρατού στην Ευρώπη, στον οποίο συμμετέχουν 25 Ευρωπαίοι σύμμαχοι και εταίροι. Η Ιταλία συμμετέχει όχι μόνο με τις δικές της ένοπλες δυνάμεις, αλλά και ως χώρα υποδοχής. Την ίδια στιγμή, πρόκειται να ξεκινήσει η Άσκηση του ΝΑΤΟ Steadfast Defender, (Αποφασιστικός Υπερασπιστής), η οποία κινητοποιεί περισσότερους από 9.000 Αμερικανούς και Ευρωπαίους στρατιωτικούς, συμπεριλαμβανομένων Ιταλών. Είναι η πρώτη μεγάλης κλίμακας δοκιμή των δύο νέων εντολών του ΝΑΤΟ: Διοίκηση Κοινής Δύναμης, με έδρα το Νόρφολκ των ΗΠΑ και Διοίκηση Υποστήριξης, με έδρα το Ουλμ της Γερμανίας. Η «αποστολή» της Διοίκησης Νόρφολκ είναι να «προστατεύσει τις ατλαντικές διαδρομές μεταξύ Βόρειας Αμερικής και Ευρώπης», οι οποίες, σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, θα απειλούνταν από ρωσικά υποβρύχια. Η Διοίκηση Ουλμ είναι «για να εξασφαλίσει την κινητικότητα των στρατευμάτων διαμέσου των ευρωπαϊκών συνόρων για να επιτρέψει την ταχεία ενίσχυση της Συμμαχίας στο Ανατολικό Μέτωπο», η οποία, σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, θα απειληθεί από τις ρωσικές δυνάμεις.
Για τη δεύτερη αυτή «αποστολή» διαδραματίζει σημαντικό ρόλο η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία ο αμερικανικός στρατός της Ευρώπης ζήτησε τη δημιουργία ενός «στρατιωτικού χώρου Σένγκεν». Το σχέδιο δράσης για τη στρατιωτική κινητικότητα, το οποίο παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2018, προβλέπει την τροποποίηση «των υποδομών (γέφυρες, σιδηρόδρομοι και δρόμοι) που δεν είναι προσαρμοσμένες στο βάρος ή το μέγεθος των στρατιωτικών οχημάτων». Για παράδειγμα, εάν μια γέφυρα δεν μπορεί να αντέξει το βάρος μιας δύναμης αρμάτων μάχης 70 τόνων, πρέπει να ενισχυθεί ή να ανακατασκευαστεί.
Αφού αποφάσισαν μιαν αρχική διάθεση περίπου 2 δισεκατομμυρίων ευρώ δημοσίου χρήματος, που αφαιρέθηκαν από τις κοινωνικές δαπάνες, οι υπουργοί Αμύνης της ΕΕ αποφάσισαν στις 8 Μαΐου να συμπεριλάβουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τη Νορβηγία στο σχέδιο στρατιωτικής κινητικότητας της ΕΕ. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ, ο οποίος ήταν παρών στη συνεδρίαση, τόνισε ότι «αυτοί οι σύμμαχοι εκτός ΕΕ διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην άμυνα της Ευρώπης». Με τον τρόπο αυτό, το ΝΑΤΟ (στο οποίο ανήκουν 21 από τις 27 χώρες της ΕΕ), αφού έχει δώσει εντολή στην ΕΕ να πραγματοποιήσει και να πληρώσει για την αναδιάρθρωση των ευρωπαϊκών υποδομών για στρατιωτικούς σκοπούς, αναλαμβάνει ουσιαστικά τη διαχείριση του «στρατιωτικού χώρου Σένγκεν».
Σε μια Ευρώπη που μετατράπηκε σε αποθήκη όπλων, η προσαρμογή των υποδομών στην κινητικότητα των δυνάμεων των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ δοκιμάζεται σε πολεμικές ασκήσεις, οι οποίες προβλέπουν «την ανάπτυξη χερσαίων και ναυτικών δυνάμεων από τη Βόρεια Αμερική στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας» και χρησιμεύουν, σύμφωνα με τα λόγια του Στόλτενμπεργκ, για να «αποδείξουν ότι το ΝΑΤΟ έχει την ικανότητα και τη βούληση να προστατεύσει όλους τους συμμάχους από οποιαδήποτε απειλή».
Ποια είναι η απειλή θα διακηρυχθεί από τους υπουργούς Εξωτερικών των G7 (Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδάς, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ιαπωνία), οι οποίοι συναντήθηκαν στις 5 Μαΐου στο Λονδίνο.
Οι επτά υπουργοί (για την Ιταλία Luigi Di Maio, για τη Γαλλία Jean-Louis Le Drian), αντιστρέφοντας τα γεγονότα, κατηγορούν τη Ρωσία ότι «υιοθετεί ανεύθυνη και αποσταθεροποιητική συμπεριφορά: μαζική συσσώρευση ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα της Ουκρανίας και στην παράνομα προσαρτημένη Κριμαία, κακόβουλες κυβερνοεπιθέσεις για να υπονομεύσουν τα δημοκρατικά καθεστώτα άλλων χωρών, κακόβουλες δραστηριότητες και προσφυγή στην παραπληροφόρηση [...] Τονίζουμε τη σημασία του σεβασμού της Σύμβασης της Βιέννης [...] ».
Το γεγονός ότι οι G7 προβαίνουν σε τέτοιες κατηγορίες με τα ίδια λόγια του Πενταγώνου, που επαναλαμβάνει το ΝΑΤΟ, επιβεβαιώνει την ύπαρξη του ίδιου σχεδίου στην στρατηγική έντασης, που ωθεί την Ευρώπη σε μια ολοένα επικίνδυνη κατάσταση.
Μάνλιο Ντινούτσι
Αυτή τη στιγμή, στην Ευρώπη, περίπου 28.000 στρατιωτικοί περνούν, με άρματα μάχης και αεροπλάνα, από τη μία χώρα στην άλλη: συμμετέχουν στο Defender Europe 2021, τα μεγάλα γυμνάσια όχι του ΝΑΤΟ αλλά του αμερικανικού στρατού στην Ευρώπη, στον οποίο συμμετέχουν 25 Ευρωπαίοι σύμμαχοι και εταίροι. Η Ιταλία συμμετέχει όχι μόνο με τις δικές της ένοπλες δυνάμεις, αλλά και ως χώρα υποδοχής. Την ίδια στιγμή, πρόκειται να ξεκινήσει η Άσκηση του ΝΑΤΟ Steadfast Defender, (Αποφασιστικός Υπερασπιστής), η οποία κινητοποιεί περισσότερους από 9.000 Αμερικανούς και Ευρωπαίους στρατιωτικούς, συμπεριλαμβανομένων Ιταλών. Είναι η πρώτη μεγάλης κλίμακας δοκιμή των δύο νέων εντολών του ΝΑΤΟ: Διοίκηση Κοινής Δύναμης, με έδρα το Νόρφολκ των ΗΠΑ και Διοίκηση Υποστήριξης, με έδρα το Ουλμ της Γερμανίας. Η «αποστολή» της Διοίκησης Νόρφολκ είναι να «προστατεύσει τις ατλαντικές διαδρομές μεταξύ Βόρειας Αμερικής και Ευρώπης», οι οποίες, σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, θα απειλούνταν από ρωσικά υποβρύχια. Η Διοίκηση Ουλμ είναι «για να εξασφαλίσει την κινητικότητα των στρατευμάτων διαμέσου των ευρωπαϊκών συνόρων για να επιτρέψει την ταχεία ενίσχυση της Συμμαχίας στο Ανατολικό Μέτωπο», η οποία, σύμφωνα με το ΝΑΤΟ, θα απειληθεί από τις ρωσικές δυνάμεις.
Για τη δεύτερη αυτή «αποστολή» διαδραματίζει σημαντικό ρόλο η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία ο αμερικανικός στρατός της Ευρώπης ζήτησε τη δημιουργία ενός «στρατιωτικού χώρου Σένγκεν». Το σχέδιο δράσης για τη στρατιωτική κινητικότητα, το οποίο παρουσίασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2018, προβλέπει την τροποποίηση «των υποδομών (γέφυρες, σιδηρόδρομοι και δρόμοι) που δεν είναι προσαρμοσμένες στο βάρος ή το μέγεθος των στρατιωτικών οχημάτων». Για παράδειγμα, εάν μια γέφυρα δεν μπορεί να αντέξει το βάρος μιας δύναμης αρμάτων μάχης 70 τόνων, πρέπει να ενισχυθεί ή να ανακατασκευαστεί.
Αφού αποφάσισαν μιαν αρχική διάθεση περίπου 2 δισεκατομμυρίων ευρώ δημοσίου χρήματος, που αφαιρέθηκαν από τις κοινωνικές δαπάνες, οι υπουργοί Αμύνης της ΕΕ αποφάσισαν στις 8 Μαΐου να συμπεριλάβουν τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τη Νορβηγία στο σχέδιο στρατιωτικής κινητικότητας της ΕΕ. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ, ο οποίος ήταν παρών στη συνεδρίαση, τόνισε ότι «αυτοί οι σύμμαχοι εκτός ΕΕ διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στην άμυνα της Ευρώπης». Με τον τρόπο αυτό, το ΝΑΤΟ (στο οποίο ανήκουν 21 από τις 27 χώρες της ΕΕ), αφού έχει δώσει εντολή στην ΕΕ να πραγματοποιήσει και να πληρώσει για την αναδιάρθρωση των ευρωπαϊκών υποδομών για στρατιωτικούς σκοπούς, αναλαμβάνει ουσιαστικά τη διαχείριση του «στρατιωτικού χώρου Σένγκεν».
Σε μια Ευρώπη που μετατράπηκε σε αποθήκη όπλων, η προσαρμογή των υποδομών στην κινητικότητα των δυνάμεων των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ δοκιμάζεται σε πολεμικές ασκήσεις, οι οποίες προβλέπουν «την ανάπτυξη χερσαίων και ναυτικών δυνάμεων από τη Βόρεια Αμερική στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας» και χρησιμεύουν, σύμφωνα με τα λόγια του Στόλτενμπεργκ, για να «αποδείξουν ότι το ΝΑΤΟ έχει την ικανότητα και τη βούληση να προστατεύσει όλους τους συμμάχους από οποιαδήποτε απειλή».
Ποια είναι η απειλή θα διακηρυχθεί από τους υπουργούς Εξωτερικών των G7 (Ηνωμένες Πολιτείες, Καναδάς, Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Ιαπωνία), οι οποίοι συναντήθηκαν στις 5 Μαΐου στο Λονδίνο.
Οι επτά υπουργοί (για την Ιταλία Luigi Di Maio, για τη Γαλλία Jean-Louis Le Drian), αντιστρέφοντας τα γεγονότα, κατηγορούν τη Ρωσία ότι «υιοθετεί ανεύθυνη και αποσταθεροποιητική συμπεριφορά: μαζική συσσώρευση ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα της Ουκρανίας και στην παράνομα προσαρτημένη Κριμαία, κακόβουλες κυβερνοεπιθέσεις για να υπονομεύσουν τα δημοκρατικά καθεστώτα άλλων χωρών, κακόβουλες δραστηριότητες και προσφυγή στην παραπληροφόρηση [...] Τονίζουμε τη σημασία του σεβασμού της Σύμβασης της Βιέννης [...] ».
Το γεγονός ότι οι G7 προβαίνουν σε τέτοιες κατηγορίες με τα ίδια λόγια του Πενταγώνου, που επαναλαμβάνει το ΝΑΤΟ, επιβεβαιώνει την ύπαρξη του ίδιου σχεδίου στην στρατηγική έντασης, που ωθεί την Ευρώπη σε μια ολοένα επικίνδυνη κατάσταση.
Μάνλιο Ντινούτσι