 |
| File photo: Η Γερμανίδα Καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Κυριάκο Μητσοτάκη δίπλα στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen κατά τη δεύτερη ημέρα της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. στο κτίριο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, Βέλγιο, 25 Μαΐου 2021. EPA, JOHN THYS |
Aπό: hellasjournal.com - Γιώργος Χαρβαλιάς
Η ιδιαιτερότητα της διακυβέρνησης του; Αψήφησε παντελώς την απειλή του κορωνοϊού και δεν έκλεισε ούτε για μία μέρα την αγορά στη χώρα του (με άγνωστες συνέπειες). Και το βασικό του ελάττωμα; Παραμένει φιλαράκος του Πούτιν, παρά τις όποιες ενδοοικογενειακές γκρίνιες.
Πάμε τώρα σε μερικά βασικά ερωτήματα:
- Είναι ο Λουκασένκο «ο τελευταίος δικτάτορας του πολιτισμένου κόσμου»; Ας γελάσουμε καλύτερα. Είναι απλά ένας απεχθής μετασοβιετικός ηγέτης, αυταρχικός και αδίστακτος, όπως και αρκετοί άλλοι παραδίπλα, στο Καζαχστάν, στο Αζερμπαιτζάν και πάει λέγοντας.
Είναι ο Λουκασένκο πρωταθλητής στα μέτρα καταστολής, τις φυλακίσεις αντιφρονούντων, τα βασανιστήρια και τις εκτελέσεις; Ε, όχι δα! Κάνει και τέτοια, χωρίς καμία αμφιβολία, αλλά υπάρχουν άλλοι πραγματικοί εξπέρ του είδους με πρώτο και καλύτερο τον γείτονα μας.
Υποκινείται η θορυβώδης (αλλά όχι και τόσο ισχυρή) αντιπολίτευση στη χώρα του από ξένες μυστικές υπηρεσίες και έχουν εισχωρήσει σε αυτήν «πρακτοράκια» όλων των ειδών; Ασφαλώς ναι! Όχι μόνο οι συνήθεις ύποπτοι. Μέχρι και μισθοφόρους της ρωσικής Wagner, ανακάλυψαν κάποια στιγμή οι λευκορωσικές αρχές…
Τέταρτο και πιο κρίσιμο ερώτημα; Έχουμε κάποιο όφελος εμείς να ανακατευόμαστε με τέτοιο …δυναμισμό στα ξένα και μακρινά χωράφια της Λευκορωσίας, πρωτοστατώντας στη κουβέντα για κυρώσεις και τιμωρητικές συμπεριφορές; ‘Η μήπως θα έπρεπε να μπλοκάρουμε κάθε σχετική ενέργεια μέχρι να γίνουν τα δέοντα και στην απέναντι ακτή του Αιγαίου;
- Εύλογο αυτό το τελευταίο ερώτημα, προφανής νομίζω και η απάντηση. Πήγε κάποια στιγμή να το παίξει έτσι η Κύπρος και χίμηξαν όλοι να την φάνε. Συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.
Υπάρχει κάποια εξήγηση για αυτή την πολιτική δύο μέτρων και σταθμών από τις Ούρσουλες, τους Σχοινάδες και την λοιπή κλίκα του …κομμωτηρίου των Βρυξελλών; Ναι.
Η εξήγηση είναι ότι «τιμωρώντας» τον Λουκασένκο, νομίζουν ότι …κάνουν νταντά τον Πούτιν, ο οποίος όμως τους έχει γραμμένους. Κέρδισε το στοίχημα του Nord Stream με την ισπανική υποχώρηση του Τζο Μπάιντεν και αφήνει τους Γερμανούς να εκτονώνονται ρητορικά κατά της Λευκορωσίας για να πνίξουν τον καημό της ενεργειακής τους εξάρτησης από τη Μόσχα.
- Κι εμείς τι ακριβώς κάνουμε; Μάθημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλανήτη, θα έλεγε ο Αδωνις που έχει τις απαντήσεις εύκολες. Μάλιστα. Και γιατί, αν επιτρέπεται, δεν έχουμε την ίδια δημοκρατική ευαισθησία για τους απέναντι; Είναι λιγότερο «αυταρχικός» ο Ταγίπ Ερντογάν σε σχέση με τον Λουκασένκο;
Με 150 χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους στη φυλακή, δέκα χιλιάδες πολίτες καταδικασθέντες σε πολυετείς καθείρξεις για «προσβολή» στο όνομα του προέδρου, 250 δημοσιογράφους υπό κράτηση, κλειστά κανάλια και εφημερίδες και συνεχιζόμενες καθημερινές συλλήψεις ακτιβιστών, αλλά ακόμη και ηγετικών στελεχών της αντιπολίτευσης, ποιος θα μπορούσε να το ισχυριστεί;
Η Τουρκία επιπλέον δεν είναι μακριά. Είναι δίπλα μας. Είναι ο γείτονας που μας παρενοχλεί και μας απειλεί συστηματικά. Ο γείτονας τραμπούκος που μπαίνει στα χωράφια μας, στέλνει πακέτο απρόσκλητους μουσαφιραίους και κοιτάει στη πρώτη ευκαιρία να μας αρπάξει έδαφος. Είναι επίσης η χώρα-παρίας που επεμβαίνει ως ταραξίας σε πολλές περιοχές του πλανήτη, επισύροντας διεθνείς αντιδράσεις για την συμπεριφορά της.
Υπάρχουν επομένως και πολλοί πρόσθετοι λόγοι για να επιδιώκει η Ελλάδα την τιμωρία της, πριν από αυτήν της Λευκορωσίας του Λουκασένκο. Αντικειμενικοί, αλλά και «προσωπικοί» λόγοι, καθώς η χώρα αυτή αποτελεί διαρκή και επίμονη στρατιωτική απειλή για την πατρίδα μας.
Με αφορμή -λέμε τώρα- ότι το επεισόδιο με τον «δημοσιογράφο» ξεκίνησε από ελληνικό έδαφος, ασχέτως αν εξελίχθηκε σε άλλο εναέριο χώρο, η Αθήνα πρωτοστάτησε στην επιβολή κυρώσεων προς την Λευκορωσία. «Παίξαμε ρόλο για να σκληρύνει το κείμενο συμπερασμάτων», είπε αυτάρεσκα ο Μητσοτάκης, εκφράζοντας την πεποίθηση ότι «το καθεστώς Λουκασένκο πήρε το μήνυμα που έπρεπε».
Μόνο που δεν εξήγησε στον ελληνικό λαό, γιατί αυτή τη δυναμικότητα τύπου «δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου», που εξαντλείται ανέξοδα στην περίπτωση του Λουκασένκο, εξαφανίζεται όταν έρθει η ώρα να συζητηθεί η περίπτωση του Ερντογάν. Και πότε ακριβώς θα πάρει το «μάθημα» της η Τουρκία;
Η απάντηση, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φιλοσοφία. Ο κ. Μητσοτάκης πρωτοστατεί σε αυτή την πολιτική δύο μέτρων και δύο σταθμών γιατί θεωρεί την Τουρκία «άλλο πράγμα». Που αντί για κυρώσεις χρειάζεται «ντάντεμα». Να μιλάμε μαζί της για να την καλοπιάνουμε. Να ΄ρχεται ο Τσαβούσογλου επίσημος προσκεκλημένος, αλλά πριν δει τους κυβερνητικούς να απαιτεί και μια βόλτα στη Θράκη για να «ανταμώσει τα αδέλφια του»…
- Λοιπόν αυτή είναι η γερμανική θέση. Η οποία στρέφεται ευθέως εναντίον των ελληνικών συμφερόντων. Όμως η Ελλάδα την υιοθετεί με πάθος. Και οι λογικές εξηγήσεις είναι πλέον δύο:
- Είτε ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός συντάσσεται απόλυτα με την γερμανική οπτική (οπότε έχουμε πρόβλημα), είτε ότι φοβάται την αντιπαράθεση στους κόλπους της ΕΕ για την Τουρκία, κυρίως όμως τρέμει την αντίδραση της ίδιας της Τουρκίας (οπότε έχουμε σοβαρότερο πρόβλημα…).
Το αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση είναι ένας εντελώς γελοίος μικρομεγαλισμός με τον Μητσοτάκη να εμφανίζεται ως αυστηρός τοποτηρητής των ανθρώπινων δικαιωμάτων στην άλλη άκρη της Ευρώπης και για θέματα που δεν είμαστε ακριβώς σε θέση να γνωρίζουμε(δεν παίρνω όρκο π.χ. ότι ο «δημοσιογράφος» είναι …δημοσιογράφος), αλλά να στέκεται μουγγός και άβουλος στις προκλήσεις που εξελίσσονται στην αυλή μας.
Να μας απειλούν ευθέως κι εμείς να λέμε, ας τους δώσουμε μια ακόμη ευκαιρία να δούμε αν το εννοούν! Ελα Μεβλούτ απ΄εδώ να λύσουμε την παρεξήγηση…
Με συγχωρείτε, αλλά αυτό δεν λέγεται ψύχραιμη εξωτερική πολιτική. Ούτε ανεξάρτητη. Να μπαίνουμε στο μάτι του Πούτιν για να μας πουν μπράβο κάποιοι τρίτοι και να μην έχουμε το σθένος να στριμώξουμε την Τουρκία, έστω και εκβιάζοντας. Δεν υποδηλώνει ψυχραιμία αυτό. Φόβο και δουλικότητα μαρτυρά. Η επιτομή του ραγιαδισμού….