Ανάστα ο Θεός υπό το φως της πάλλουσας φύσης

congerdesign / pixabay

Η Αναστάσιμη Μέρα λαμπρύνει τις συνειδήσεις και αναβαπτίζει τις φθαρμένες μας υποστάσεις στην αγάπη και την ελπίδα υπό το φως της πάλλουσας φύσης και των εξόχων αποχρώσεων της άνοιξης και της Πρωτομαγιάς, που αιωνίζουν το πνεύμα της παιδικότητας.

Του Στέλιου Συρμόγλου

Αυτή τη μέρα η θρησκευτική συνείδηση ενωτίζεται το μυστήριο της παρουσίας του θείου, του Αχώρητου. Ο άνθρωπος βιώνει το κάλλος της Ανάστασης, της απόλυτης εγγύτητας με τη ζωή, όπως μας προσφέρεται από τον κόσμο της θρησκευτικής αποκάλυψης. Και δέχεται την αναστάσιμη πληροφορία να καταργήσει το Κτήνος μέσα του!

Χρειάζεται να καταργηθεί η ζωώδης θέληση του εγωισμού και του περσοναλισμού, που θέλει να ανθίσταται στο θεία διάνοια και στον αιώνιο ομιλούντα Λόγο. 

Η συνέχεια ανήκει στην ευαισθησία του ανθρώπου, στις εσωτερικές του καταλληλότητες, στην άγρυπνη απαρχή τους, στο αιώνιο και άφθαρτο δηλαδή στοιχείο της αμεσότητας τους, το οποίο καλείται και ανακαλείται στη θέα και στη θεωρία του συμβαίνοντος.

Όσο η ιστορικότητα φθείρει και διαφθείρει τις εσώτατες πληροφορίες της συνείδησης, εξαιτίας του έγχρονα φυσιούμενου Εγώ, τόσο απλές υπομνήσεις του ισχύοντος δεν είναι ικανές να οδηγήσουν στην Ανάβλεψη και στην Ανακοίνωση.