 |
| To διαμέρισμα του Γουσταύου Άιφελ (αριστερά, κάτω από τη βάση της κεραίας) / Φωτογραφία αρχείου: Wikimedia Commons |
Από: iefimerida.gr
Εκατομμύρια επισκέπτες καταφθάνουν από τις τέσσερις γωνιές του πλανήτη για να δουν από κοντά τον βάρους βάρους 10.000 τόνων και ύψους 324 μ. (300 χωρίς την κεραία) γιγάντιο σιδερένιο πύργο και να ανέβουν σε κάποιο από τα τρία επισκέψιμα επίπεδά του, σεβόμενοι σε καιρούς πανδημίας τα ειδικά μέτρα. Κι υπάρχουν πολλοί λόγοι να ενθουσιαστεί κανείς με το διάσημο παρισινό μνημείο, από τη μαγευτική θέα που προσφέρει μέχρι τον εντυπωσιακό βραδινό φωτισμό του. Ακόμη και εστιατόριο βραβευμένο με αστέρι Michelin διαθέτει στον δεύτερο όροφό του, όπου είχε προσκαλέσει ο Εμανουέλ Μακρόν το ζεύγος Τραμπ το 2017 και όπου μπορεί κανείς να αφεθεί σ’ ένα γαστρονομικό ταξίδι, ενώ το βλέμμα του «χαϊδεύει» τις ομορφιές της γαλλικής πρωτεύουσας. Ελάχιστοι, όμως από τους επισκέπτες αυτούς γνωρίζουν ότι ο Γουσταύος Άιφελ, ο διάσημος αρχιτέκτονας το γραφείο του οποίου σχεδίασε τον Πύργο του Άιφελ, είχε ένα (όχι και τόσο) κρυφό διαμέρισμα στο τρίτο επίπεδό του, σε ύψος 304 μ.
Όταν ολοκληρώθηκαν τα σχέδια του Πύργου του Άιφελ, ο Γάλλος αρχιτέκτονας είχε περιλάβει σ’ αυτά και την κατασκευή ενός διαμερίσματος περίπου 92 τ.μ. για δική του αποκλειστικά χρήση.
Τον περισσότερο χώρο κάτω από την κεραία καταλάμβαναν τεχνικές εγκαταστάσεις, από το ασανσέρ μέχρι την απόληξη της σκάλας, που χρησιμοποιείτο για την πρόσβαση στο διαμέρισμα από το κάτω επίπεδο. Ωστόσο, το ενδιαίτημα του Άιφελ ήταν αρκετά ευρύχωρο για να περιλαμβάνει μια κουζίνα, ένα μπάνιο κι ένα λίβινγκ ρουμ – με τραπέζι, καναπέ και πιάνο, αλλά όχι υπνοδωμάτιο, άρα μάλλον δεν κοιμήθηκε ποτέ εκεί ο διάσημος μηχανικός. Αντίθετα, χρησιμοποιούσε το διαμέρισμά του για επιστημονικές έρευνες και τη διεξαγωγή πειραμάτων, αλλά και την υποδοχή επιφανών προσκεκλημένων, ένας από τους γνωστότερους των οποίων ήταν ο Αμερικανός εφευρέτης Τόμας Έντισον.
Σε αντίθεση με την ψυχρή, σύγχρονη αισθητική που κυριαρχούσε στον υπόλοιπο Πύργο του Άιφελ, το διαμέρισμα του δημιουργού του ήταν διασκοσμημένο μ’ ένα λιτό, πλην άνετο αστικό στιλ με ντυμένα με βελούδο καθίσματα, ξύλινα τραπέζια και ράφια και πολύχρωμες ταπετσαρίες.
Και δεδομένου ότι το ρετιρέ αυτό εξασφάλιζε στον ιδιοκτήτη του του την καλύτερη θέα στο Παρίσι, όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του το 1889, ο Άιφελ γρήγορα προκάλεσε τη ζήλια της ελίτ της Πόλης του Φωτός, μόλις κυκλοφόρησαν τα νέα. Σύμφωνα με τον συγγραφέα Ανρί Ζεράρ, που αφιέρωσε ένα μικρό βιβλίο του στον πρόσφατα εγκαινιασθέντα τότε Πύργο του Άιφελ, δεν έλειψαν και κάποιοι που πρόσφεραν χρήματα στον μηχανικό για να νοικιάσουν το διαμέρισμα. «Αναρίθμητα άτομα θέλησαν να μοιραστούν την αετοφωλιά του επιφανούς μηχανικού», έγραψε ο Ζεράρ. «Έλαβε αναρίθμητες επιστολές με τους αποστολείς να του προσφέρουν μια μικρή περιουσία για να νοικιάσουν το “ pied à terre” του για μια νύχτα. Αλλά ο Άιφελ τις απέρριψε, αφήνοντας εκείνους που δεν στάθηκαν τυχεροί να προκληθούν να επισκεφθούν το ενδιαίτημά του, να θαυμάζουν από μακριά τη λάμψη του. Την ημέρα μπορεί να βλέπει τα θαύματα του Παρισιού. Τη νύχτα, χαμένος μέσα στα σύννεφα μπορεί να νανουρίζεται από τον άνεμο που τραγουδά κάτω απ’ το φως των ακοίμητων αστεριών. Μπορεί κανείς να περιγράψει τι όνειρα θα βλέπει ο Άιφελ στην ουράνια κατοικία του;», αναρωτιόταν ο Ζεράρ.
Ευτυχώς το κρυφό διαμέρισμα στην κορυφή του Πύργου του Άιφελ δεν περιβάλλεται πλέον από τέτοιο πέπλο μυστικότητας. Και μολονότι δεν μπορεί κανείς να μπει σ’ αυτό, έχει γίνει μια ανακατασκευή του με τρόπο που να αντανακλά πιστά το πώς ήταν όταν πρωτοκατασκευάστηκε και οι επισκέπτες μπορούν να το θαυμάσουν μέσω ενός γυάλινου χωρίσματος. Στο εσωτερικό του διακρίνονται μεταξύ άλλων και κέρινα ομοιώματα του Γουσταύου Άιφελ, της κόρης του Κλερ και του διάσημου επισκέπτη του, Τόμας Έντισον. Και πέρα απ’ τις άλλες ατραξιόν του Πύργου του Άιφελ, το «κρυφό» διαμέρισμα του δημιουργού του έρχεται να δώσει άλλο ένα κίνητρο να επισκεφθεί κανείς το παγκοσμίως διάσημο αρχιτεκτόνημα.