PDPics / pixabay |
Έχω συγκλονιστεί με την αγωνία της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Λευκορωσία. Πραγματικά λίγο ακόμα και θα κλάψω. Φυσικά η ΕΕ δεν ενδιαφέρθηκε για την απαγωγή του Οτσαλάν, δεν έδωσε δεκάρα τσακιστή για την εισβολή της Τουρκίας στη βόρεια Συρία, για τις καταστροφές των κουρδικών περιοχών.
Έχω συγκλονιστεί με την αγωνία της ΕΕ για ελευθερία όταν πάρθηκε η απόφαση να κλειστούν οι Ευρωπαίοι πολίτες στα σπίτια τους και στη χώρα μας ήμασταν υποχρεωμένοι να στέλνουμε μηνύματα για να πάμε να πάρουμε ψωμί.
Αχ ναι! Αυτό ήταν για το καλό μας, αφού είδαμε εικονίτσες από τη Γουαχάν. Καμία αυθαιρεσία, κανένας ολοκληρωτισμός δεν έγινε με επίκληση του κακού, την προστασία του γερμανικού λαού χρησιμοποίησε ο Χίτλερ για να καταργήσει τη ελευθεροτυπία στη Γερμανία μετά την πυρκαγιά στο Ράιχσταγκ. Πάντα υπάρχει τρόπος να διακρίνεις τον ολοκληρωτισμό όταν τα μέτρα είναι δυσανάλογα της απειλής και υπάρχουν ιστορικά προηγούμενα.
Μελίνα Κονταξή
Ιστορικός - Δρ Βαλκανικού Πολιτισμού