Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Μόνον όσοι αλλαξοπιστούν και προσαρμόζονται στην Νέα Τάξη Πραγμάτων, μόνον αυτοί έχουν το δικαίωμα ζωής. Έτσι οι αγροτικοί πληθυσμοί υποφέρουν από αβάστακτες φορολογίες και γίνονται Μουσουλμάνοι για να σώσουν τη ζωή τους. Το 1914 ο πληθυσμός (Άνω και Κάτω Αμισού, 37 χωριά) υπολογίζεται σε 20.000 Έλληνες περίπου. Σε εκείνα τα χωριά, στον πόλεμο του 1914-1918, θα δημιουργηθεί και θα δράσει ένα αντάρτικο, καταπληκτικό, αν λογαριάσει κάποιος τις δυσκολίες του. Το εγκληματικό όργιο της νεοτουρκικής συμμορίας, ιδιαίτερα ο Εμβέρ είχε ασχοληθεί με την εξόντωση των Ελλήνων, του πρώτου “διωγμού” με τον “λευκό θάνατο” (στις εξοντωτικές πορείες του εσωτερικού) των Ελλήνων, ιδιαίτερα του Πόντου κατά την διάρκεια του Πρώτου Πολέμου (1914-1918).
Χιλιάδες Ελλήνων εξοντώθηκαν με τον “λευκό θάνατο’ (πορείες και τάγματα εργασίας). Έγραψαν πολλοί Πόντιοι ιστορικοί, όπως οι Π. Τριανταφυλλίδης, Δ. Αποστολίδης – Ιωακείμ Σάλτσης. ‘Όλοι όσοι έγραψαν για τις εξοντώσεις των Ελλήνων, την έμπνευση την αποδίδουν στους Γερμανούς οργανωτές του τουρκικού στρατού. Ιδιαίτερα στους Φον Ντερ Γκολτς και Λίμαν Φον Σάντερς. Οι Γερμανοί κατέστρωσαν ένα δεκαετές πρόγραμμα εξοντώσεως. Η εφαρμογή, σε κάθε ευκαιρία, σταδιακά.
Το χρονικό εξοντώσεως των Ποντίων είναι ατελείωτο: Στην Μπάφρα, από 6.270 γυναικόπαιδα και γέροντες σώθηκαν 2.000 περίπου, οι πλείστοι των οποίων υπέκυψαν από εξανθηματικό τύφο. Μαζί τους 150 παιδιά του ορφανοτροφείου, στην πορεία του θανάτου προς την Μαλάτεια άντεξαν από τα 150 παιδιά τα 20. Τον Ιούλιο του 1921 στις περιφέρειες Τραπεζούντας, Σουρμένων, Ριζούντος, εκτόπισαν όλο τον ανδρικό πληθυσμό από 15-60 ετών. Στην πορεία κατάσφαξαν τους περισσότερους, οι δε υπόλοιποι πέθαναν από τις κακουχίες και τους βασανισμούς. Στην Κερασούντα από 14.000 σώθηκαν μόνο 4.000 γυναικόπαιδα. Στην Οινόη ο Οσμάν διέπραξε όσα και στην Κερασούντα. Στην Σαμψούντα ξεκληρίστηκαν όλοι οι Έλληνες με τις λευκές πορείες θανάτου. Ενδεικτικά αναφέραμε τα παραπάνω παραδείγματα. Από το 1915 έως το 1924 δολοφονήθηκαν 353.000 Έλληνες του Πόντου. Αν προσθέσουμε και 700.000 Έλληνες της Ιωνίας, που δολοφονήθηκαν από τον τουρκικό στρατό, φθάνουμε στον αριθμό 1.050.000.
Οι θηριωδίες των Τούρκων είναι αναρίθμητες (1921-1922), αποτελούν όμως απόδειξη του εξοντωτικού προγράμματος του Κεμάλ. Οι Έλληνες πολιτικοί τι έκαναν για να τους τιμούνε; Χόρευαν ζεϊμπέκικο και κάνανε κουμπαριές με τους Τούρκους; Καταθέτουν σε κάθε ευκαιρία στεφάνια στο μαυσωλείο του μεγαλύτερου σφαγέα του ελληνικού γένους, του Κεμάλ Ατατούρκ; Προσπαθούν να εισάγουν την κοσμική Τουρκία, τους απόγονους του Κεμάλ Ατατούρκ, άνευ όρων στην οικογένεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν άλλες Ευρωπαϊκές χώρες είναι πολέμιοι μιας τέτοιας βάρβαρης εισόδου; Πού δεν τολμούν να επεκτείνουν τα 6 ναυτικά μας μίλια των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια, όπως προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο και η Συμφωνία των Θαλασσών (1982), απειλώντας μας με το casus belli (αιτία πολέμου); Πού δεν τολμούμε να ανακοινώσουμε την Ελληνική ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) στο Αιγαίο μας;
Αιωνία η μνήμη σας αδέλφια μας.