 |
| Ρόιτερς |
nationalinterest.org - Sarah White / Παρουσίαση Freepen.gr
Η επιδείνωση του ρόλου της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ σημαίνει ότι η Ελλάδα είναι πλέον ουσιαστικά η νότια πλευρά της συμμαχίας. Λόγω του κάπως μεγάλου μεγέθους αυτού του ρόλου για μια μικρή χώρα, η Ελλάδα χρειάζεται έναν πιο επιβιώσιμο μαχητικό για να αντιμετωπίσει πιθανές κινήσεις της Ρωσίας και της Τουρκίας. Ένα τέτοιο πολεμικό αεροπλάνο θα είναι η άγκυρα της συμμαχικής αεροπορικής δύναμης στην ανατολική Μεσόγειο. Αυτό καθιστά την απόφαση να πουλήσει το F-35 stealth fighter jet στην Ελλάδα σχετικά εύκολη.
Λόγω των γεωγραφικών της τρωτών σημείων, η Αθήνα δημιουργεί άμυνα το συντομότερο δυνατό. Για να συμπληρώσει τα αεροσκάφη F-35, αγόρασε επίσης περίπου σαράντα μαχητές Rafale από τη Γαλλία [εμείς γνωρίζουμε για 18 + 6, ξέρει κάτι παραπάνω η συντάκτης;]. Εκτός από αυτά, η Ελλάδα σχεδιάζει να αναβαθμίσει τον υπάρχοντα στόλο της με περίπου ογδόντα τέσσερα F-16, τα οποία παραμένουν ευέλικτα και προσιτά αεροσκάφη τακτικής. Η αναβάθμισή τους θα εξισορροπήσει ακόμη περισσότερο το πεδίο των δυνατοτήτων της Ελλάδας μόλις αποκτήσει το F-35.
Τον Νοέμβριο του 2020, αναφέρθηκε ότι η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε στην πώληση δεκαοκτώ έως είκοσι τεσσάρων F-35 και προέβλεπε ότι τα F-35 που θα παραδοθούν στην Ελλάδα ήταν αυτά που αρχικά προορίζονταν για την Τουρκία.
Τον Ιανουάριο, αυτές οι αναφορές επιβεβαιώθηκαν από την Αθήνα, οργίζοντας την Άγκυρα. Μέρος της εισδοχής και των δύο χωρών στο ΝΑΤΟ ήταν να διασφαλίσει την πρόληψη της εκδήλωσης συγκρούσεων στην ανατολική Μεσόγειο και να εστιάσει την προσοχή τους στην αποτροπή ενός κοινού αντιπάλου στη Ρωσία. Αλλά η πραγματικότητα δεν είναι τόσο απλή. Η ιδιότητα μέλους του ΝΑΤΟ αποδείχθηκε λύση για τη βοήθεια για μια βαθιά ριζωμένη αμοιβαία εχθρότητα.
Η Τουρκία αφορίστηκε από την κοινοπραξία του F-35 μετά την αγορά του συστήματος αεροπορικής άμυνας S-400 από τη Ρωσία το 2017. Ωστόσο, παραμένει μέρος του ΝΑΤΟ για να εμποδίσει τον πρόεδρό της να «παραπλανηθεί» και να αγκαλιάσει τη Ρωσία, την Κίνα ή το Ιράν. Ακόμη και μετά την εξαγορά του S-400 από την Τουρκία, εξακολούθησε να συγκρούεται με την Ελλάδα σχετικά με τις θαλάσσιες διαφορές, καθώς και το ζήτημα της κυριαρχίας στην Κύπρο, η οποία χωρίζεται ανεπίσημα μεταξύ τουρκικού και ελληνικού ελέγχου. Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την οντότητα που σχηματίστηκε από αυτήν τη σύγκρουση, ούτε την ίδια την τουρκική κατοχή.
Αυτό σημαίνει ότι όσον αφορά την προστασία του μεσογειακού θεάτρου του ΝΑΤΟ από τη ρωσική επιθετικότητα, η Τουρκία είναι μια μη θέση εκκίνησης. Η Ελλάδα, με τη βοήθεια της Ιταλίας και πιθανώς της Ρουμανίας, πιέζεται να καλύψει το κενό που άφησε η Τουρκία. Η απόκτηση του jet F-35 είναι ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα, λόγω της ικανότητας του μαχητικού να αποφεύγει την ανίχνευση από το ρωσικό ραντάρ ενώ συλλέγει πληροφορίες. Ίσως το πιο σημαντικό σε αυτό το θέατρο, χωρίς το πολεμικό αεροσκάφος F-35, η Τουρκία έχει μόνο μια ηλικιωμένη δύναμη F-16.
Η ρωσική επιθετικότητα στη Μεσόγειο γίνεται ένα πιο ρεαλιστικό σενάριο. Μόλις τον Σεπτέμβριο, η Ρωσία έχει δηλώσει στην Κύπρο ότι είναι πρόθυμη να «μεσολαβήσει» εκ μέρους της Τουρκίας όσον αφορά τη σύγκρουση τους (και τη σύγκρουση της Ελλάδας με την Τουρκία με την Κύπρο ως πληρεξούσιο) σχετικά με την εξερεύνηση πετρελαίου και φυσικού αερίου στα κυπριακά ύδατα.
Αυτό το μήνυμα θα μπορούσε να εκληφθεί ως ανησυχητικό. Επειδή η Τουρκία και η Κύπρος δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις - η Τουρκία επικοινωνεί μόνο με τον ανεπίσημο θύλακα της στο βόρειο τμήμα του νησιού - η Ρωσία μπήκε γρήγορα στον ρόλο του μεσάζοντα. Η Ρωσία όχι μόνο ευθυγραμμίστηκε όλο και περισσότερο με αυταρχικές κυβερνήσεις στην περιοχή, όπως η Τουρκία, η Αίγυπτος και η κυβέρνηση Άσαντ στη Συρία, αλλά προσπάθησε επίσης να ταλαντεύσει χώρες όπως η Ιταλία μέσω της δωρεάς ιατρικών προμηθειών κατά τη διάρκεια της κορυφής της ευρωπαϊκής μάχης με τον κορωνοϊό. Από την πλευρά της, η ιταλική κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία να επιβεβαιώσει τη δέσμευσή της προς το ΝΑΤΟ αφού έλαβε αυτή τη βοήθεια.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία ασκεί πίεση στην ανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ, όχι πολύ μακριά. Υπήρξε μια ξαφνική αλλά σταθερή στρατιωτική συσσώρευση ρωσικών δυνάμεων στα σύνορά της με την Ουκρανία. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας έκανε πρόσφατα μια τηλεοπτική δήλωση που ενημέρωσε τους πολίτες ότι ίσως χρειαστεί να προετοιμαστούν για έναν επικείμενο πόλεμο με τη Ρωσία. Λίγο αργότερα, στις 22 Απριλίου, ο υπουργός Άμυνας της Ρωσίας ανακοίνωσε ότι τα στρατεύματα θα αποσύρονταν από τα σύνορα. Ωστόσο, καθώς η χερσόνησος της Κριμαίας και η ανατολική περιοχή Donbas της Ουκρανίας φαίνεται να παραμένουν πυκνά κατειλημμένες από τις ρωσικές δυνάμεις, μια άλλη κλιμάκωση των εντάσεων φαίνεται αναπόφευκτη.
Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες, θα χρειαστούν περίπου πέντε χρόνια για τη Lockheed Martin για την κατασκευή της υποδομής που θα φιλοξενήσει την παρουσία των F-35 στην Ελλάδα. Δεδομένης της αστάθειας της περιοχής, θα ήταν ενδεδειγμένα όλα τα μέτρα που είναι εφικτά για την επιτάχυνση της παράδοσης και της αποστολής ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών F-35.
Όπως προκύπτει από την παραπάνω ανάλυση, δε χρειάζεται το πανάκριβο και προβληματικό μαχητικό η Ελλάδα για να προασπίσει την κυριαρχία της και τα δικαιώματα του Ελληνισμού στην περιοχή, αλλά για να υψωθεί ως ανάχωμα και πληρεξούσιος των ΗΠΑ απέναντι στη Μόσχα.