 |
| φωτο από Ε.Δ. Αιγύπτου |
Του Στρατή Μαζίδη
Μολονότι η αιγυπτιακή οικονομία δεν ήταν στα καλύτερά της, σε αντίθεση με την Ελλάδα η οποία άφησε τις δικές της Ένοπλες Δυνάμεις στην τύχη τους, το Κάιρο και ο Σίσι αντιλήφθηκαν ότι ο σεβασμός, η εθνική κυριαρχία και η οικονομική ευμάρεια μέσω της εκμετάλλευσης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης διέρχονται απαραίτητα από το δρόμο της στρατιωτικής ισχύος η οποία και μόνο με την παρουσία της αποτελεί ισχυρό αποτρεπτικό παράγοντα.
Η πρώτη καθοριστική απόφαση του Σίσι ήταν τον Απρίλιο του 2014 για τα 46 ρώσικα MiG-29M/M2, τα οποία άρχισαν να παραδίδονται το 2016. Αξιόπιστα αεροπλάνα με κάτι που οι ΗΠΑ στα F-16 δεν τους παρείχαν ποτέ, τα μεγάλης εμβέλειας βλήματα αέρος αέρος R-27E και R-77 που διασφάλισαν ότι η αιγυπτιακή αεροπορία δε θα ήταν χαμένη στον αέρα.
Επίσης το 2015 η Αίγυπτος αποφάσισε να προχωρήσει στην αγορά 24 μαχητικών αεροσκαφών Rafale στα πλαίσια μιας ευρύτερης συμφωνίας που περιελάμβανε μία φρεγάτα πολλαπλών ρόλων FREMM και προμήθεια πυραύλων. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς το Κάιρο παρέλαβε τα πρώτα τρία αεροσκάφη αυτού του τύπου ενώ όπως γνωρίζουμε πρόσφατα προχώρησε στην παραγγελία επιπλέον 30 καινούργιων αεροσκαφών Rafale υπαρχόντων παράλληλα φημών ότι σκοπεύει να δημιουργήσει ένα συνολικό στόλο 70-100 μαχητικών του τύπου αυτού.
Τέλος, εκτός της προμήθειας ρωσικών ελικοπτέρων Κa-52, η Αίγυπτος στα τέλη του 2018 προχώρησε στην παραγγελία ενός αριθμού γύρω στα 22 με 24 υπερσύγχρονων Su-35, εκ των οποίων έχει ήδη παραλάβει τα πρώτα πέντε τα οποία βρίσκονται σε στάδιο δοκιμών σε ρωσικό έδαφος.
Εντυπωσιακή όμως ήταν και η αναγέννηση του ναυτικού της Αιγύπτου.
Τα γεγονότα της Ουκρανίας το 2014 είχαν ως αποτέλεσμα τα δύο ελικοπτεροφόρα Mistral αντί να καταλήξουν στη Ρωσία να πουληθούν τελικά στην Αίγυπτο το καλοκαίρι του 2015 λαμβάνοντας τα ονόματα Gamal Abdel Nasser και El Sadat, των δύο κορυφαίων ανδρών στην σύγχρονη ιστορία της Αιγύπτου. Το Φεβρουάριο της ίδιας χρονιάς η Αίγυπτος παρήγγειλε μία φρεγάτα FREMM. Δεδομένων των πολύ καλών σχέσεων Γαλλίας και Αιγύπτου και καθώς υπήρξαν καθυστερήσεις η Γαλλία προσέφερε τη φρεγάτα Normandie, η οποία αρχικά προοριζόταν για το δικό της ναυτικό στην Αίγυπτο. Η Normandie παραδόθηκε στις 23 Ιουνίου του 2015 μετονομαζόμενη σε Tahya Misr.
Επίσης από σφήνα η Αίγυπτος απέκτησε άλλες δύο φρεγάτες FREMM από την Ιταλία σε μία συμφωνία συνολικού ύψους 1,2 δις ευρώ παραλαμβάνοντας δύο νεότευκτα πλοία στο στάδιο των δοκίμων τα οποία προορίζονταν για το ιταλικό ναυτικό και τελικά κατέληξαν στην Αίγυπτο όπου και παραδόθηκαν πριν λίγους μήνες καταπλέοντας σε πανηγυρικό κλίμα στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας με διαφορά ορισμένων εβδομάδων. Συνολικά λοιπόν Αίγυπτος διαθέτει τρεις φρεγάτες FREMM ενώ φημολογείτο πως συζητούσε με τα ιταλικά ναυπηγεία Fincantieri για άλλα τέσσερα πλοία.
Επιπλέον η Αίγυπτος ναυπηγεί τέσσερις φρεγάτες ΜΕΚΟ A200, η πρώτη επρόκειτο να καθελκυστεί τον περασμένο μήνα στη Γερμανία ενώ το ένα από τα τέσσερα πλοία θα ναυπηγηθεί κι αυτό στην Αίγυπτο. Επίσης πριν λίγους μήνες υπήρχε και μία συμφωνία ανάμεσα σε Κάιρο και Βερολίνο για στρατιωτική συνεργασία και μεταφορά τεχνολογίας.
Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τις τέσσερις κορβέτες Gowind. Η συγκεκριμένη συμφωνία έκλεισε το 2014, το πρώτο πλοίο [El Fateh] παραδόθηκε το 2017 ενώ το ένα από τα τέσσερα ναυπηγήθηκε στην Αλεξάνδρεια.
Και βέβαια δεν ξεχνάμε τα υποβρύχια 209/1400 τα οποία παραδόθηκαν τα τελευταία χρόνια και είναι τέσσερα στον αριθμό, έρχονται να πλαισιώσουν τα τέσσερα παλαιότερα Romeo.
Φυσικά η Αίγυπτος έχει ακόμη περισσότερα όπλα σε θάλασσα και αέρα, εμείς όμως αναφέραμε τον εντυπωσιακό εκσυγχρονισμό τον οποίο υλοποιεί τα τελευταία 7 χρόνια και ο όποιος ήδη εδώ και αρκετό καιρό έχει καταστεί εντυπωσιακά εμφανής.
Επιπλέον παρατηρείται μια απαγκίστρωση από τις ΗΠΑ και προσεταιρισμός τόσο της Γαλλίας όσο και της Ρωσίας. Η δε απόκτηση των Su-35 έχει ενοχλήσει την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, καθώς η Αίγυπτος λαμβάνει κάθε χρόνο περίπου 1,4 δις δολ ενίσχυση για αγορά αμερικανικών όπλων. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουν πέσει στο τραπέζι ακόμη και απειλές κυρώσεων. Ωστόσο η Αίγυπτος ελέγχοντας το Σουέζ κι έχοντας πλέον δυναμώσει στρατιωτικά, δεν είναι τόσο εύκολα να...τιμωρηθεί για το οτιδήποτε. Άλλωστε δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Συνεπώς η γεωστρατηγική της θέση στο χάρτη έρχεται να ισοφαρίσει τις όποιες αμερικάνικες γκρίνιες.
Η ουσία είναι ότι ένας άνθρωπος πλαισιωμένος προφανώς από κατάλληλους συνεργάτες μέσα σε επτά χρόνια έθεσε στόχους, κινήθηκε έξυπνα, εμφανίστηκε ως παίκτης που έχει χρήμα να πληρώσει, τουλάχιστον όσον αφορά τους εξοπλισμούς, έκανε το πλάνο του κι αυτό πλέον είναι εμφανές.
Αυτό είναι και ένα μάθημα για τη χώρα μας το τι θα μπορούσε να κάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα αν είχε τη βούληση. Πέρασαν τρία χρόνια από εποχής Τσίπρα που κουβεντιάζαμε για δύο φρεγάτες Belharra και σε 3 μήνες κλείνει χρόνος από την εξαγγελία Μητσοτάκη για την απόκτηση τεσσάρων φρεγατών αλλά ακόμη απόφαση δεν ελήφθη.
Αντίστοιχο βέβαια του οράματος της Αιγύπτου είναι το deal με τη γερμανική Siemens για τα σιδηροδρομικά δίκτυα και την ένωση της Ερυθράς Θάλασσας με τη Μεσόγειο και φυσικά η ανέγερση της νέας πρωτεύουσας με μεγαλεπήβολα κτίρια και υπηρεσίες που προορίζεται να αντικαταστήσει - ανακουφίσει το Κάιρο και για την οποία έχουμε μιλήσει εκτενέστερα πρόσφατα.
Αυτά συμβαίνουν σε χώρες που γνωρίζουν που βρίσκονται, τι θέλουν και πως θα το πετύχουν.
Δεν είναι τυχαίο το γεγονός πως το Ισραήλ καταγράφει με ανησυχία την στρατιωτική γιγάντωση της Αιγύπτου. Κάτι που θα έπρεπε να κάνουμε κι εμείς, διότι αν ποτέ προκύψει στην Ελλάδα κυβέρνηση που δεν αρέσκεται στις εκπτώσεις, τότε θα διαπιστώσουμε κατά πόσο η Αίγυπτος είναι φίλη ή πονοκέφαλος.