PublicDomainPictures / pixabay |
Του Στρατή Μαζίδη
Το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολήσει είναι γιατί πρέπει ένα κόμμα να χρωστά και σε πρώτο χρόνο να δανειοδοτείται.
Για ποιο λόγο να παίρνουν τα κόμματα δάνεια; Εσείς πχ λαμβάνετε ένα δάνειο για να αγοράσετε το σπίτι σας ή γιατί θέλετε να κάνετε μια επένδυση στη δουλειά σας από την οποία προσμένετε να αποκομίσετε στο μέλλον περισσότερα κέρδη.
Και φυσικά είναι λογικό, επειδή ακριβώς έχετε μια δραστηριότητα στην εξέλιξη της οποίας παίζουν ρόλο αρκετοί ευμετάβλητοι παράγοντες, ελλοχεύει κι ο κίνδυνος κάποια πράγματα να μην πάνε καλά, να δημιουργηθεί χρέος κ.ο.κ.
Τα κόμματα όμως; Ούτε παράγουν, ούτε ρίσκο έχουν, ούτε τίποτε. Ποιος ο λόγος να λαμβάνουν δάνεια; Θα κάνουν τόσες δαπάνες, ανάλογα όσες εισφορές και δωρεές εισπράττουν. Απλά τα πράγματα. Αλλά δάνεια για κάτι στείρο;
Συνεπώς, όχι, ένα κόμμα δεν πρέπει να χρωστά. Αν θέλει τα περισσότερα, ας πατήσει στις δικές του πλάτες. Αν δεν μπορεί, τότε ας περιοριστεί σε ό,τι δύναται, αλλιώς μπορεί να κλείσει. Όπως επίσης μπορούν ή ακόμη, επιβάλλεται να κλείσουν, κόμματα τα οποία μολονότι βουτηγμένα στα χρέη, ωστόσο αξιώνουν να χειριστούν τις τύχες της οικονομίας και των ανθρώπων. Και αν δεν υπάρχει ούτε φιλότιμο, ούτε νόμος να το επιβάλλει, τότε το βάρος πέφτει στους πολίτες.