mariohagen / pixabay |
Από το περιθώριο της πολιτικής τους σημασίας, όπου, επί 20ετία, βρίσκονταν οι ευρύτατες μάζες της κοινωνίας, μετατράπηκαν, ξαφνικά, σε ρυθμιστικό παράγοντα, για την αντιμετώπιση της κρίσης. Έγιναν αναγκαίο εργαλείο ζωτικής σημασίας, για να ανταπεξέλθει το σύστημα. Συμμετείχαν στις αποφάσεις, δέχτηκαν περιορισμούς, βοήθησαν τον συνάνθρωπο, για ν΄αποτραπεί ένας άγνωστος εχθρός.
Και το βασικότερο. Οι λαοί συνειδητοποίησαν, ταυτόχρονα, ότι ΜΠΟΡΟΥΝ να προβάλουν νέες απαιτήσεις, προς το κράτος, ζητώντας δικαιώματα, για Δημόσια ιατρική περίθαλψη, για μη αστυνομοκρατούμενη Παιδεία και κοινωνία, για εξασφάλιση των προσωπικών τους δεδομένων και για διατήρηση των βασικών τους ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Θυμήθηκαν οι άνθρωποι ότι είναι ΧΡΗΣΙΜΟΙ και ως τέτοιοι, αποτελούν μια πολιτική δύναμη, που ΜΠΟΡΕΙ να κατεδαφίσει αντιλαϊκές και ανεπιθύμητες αποφάσεις κάθε εξουσίας. Μπορούν να αναγκάσουν τον οποιονδήποτε ηγέτη ν΄αναλάβει ευρείας κλίμακας κοινωνικές υποχρεώσεις προς τους πολίτες του!
Πρέπει όλοι οι κυβερνώντες να μάθουν να φοβούνται την ανθρώπινη δυσαρέσκεια και να σταματήσει η πολιτική να είναι ένα σύστημα χειρισμών της κοινής γνώμης και μηχανισμών, που την σνομπάρουν. Που την παραβλέπουν.
Όσο κι αν οι πραγματικές επαναστάσεις, ως μεγαλειώδη γεγονότα, αντικαταστάθηκαν, από τις "πολύχρωμες", που δεν είναι τίποτα άλλο, από μια νέα τεχνολογία αναμέτρησης της ελίτ με τις μάζες!
Όσο κι αν η μετατροπή των πολιτών σε καταναλωτές, που εμπλέκονται, σε έναν ιστό πανταχού ελέγχου, καταβροχθίζοντας χωρίς κόπο οποιαδήποτε "τσίχλα" και δεν παρατηρούν πώς χάνουν σταθερά αυτά τα δικαιώματα, τα πλεονεκτήματα και τα επιτεύγματα, που έχουν κερδίσει οι προηγούμενες γενιές!
Αυτές οι εποχές τελειώνουν. Έχουμε μπει σε μια νέα εποχή παγκόσμιου μετασχηματισμού και όσα κράτη θυμηθούν τη σημασία της συνεργασίας τους με τους πολίτες, θα είναι κερδισμένα.
Αλλιώς...