 |
| A fle picture shows Turkish President Recep Tayyip Erdogan (C), Turkish Foreign Minister Mevlut Cavusoglu and Algerian President Abdelmadjid Tebboune (R) taking part in the International conference on Libya, in Berlin, January 19, 2020. (AFP) |
Saber Blidi - The Arab Weekly / Παρουσίαση Freepen.gr
Η ειρωνεία φαίνεται ότι ο πρόεδρος της Αλγερίας, στην επίθεσή του στη γαλλική αποικιακή κληρονομιά στη χώρα του, παρουσιάζει το τουρκικό επενδυτικό μοντέλο ως εναλλακτική λύση, αγνοώντας κατά κάποιον τρόπο ότι οι ίδιοι οι Οθωμανοί ήταν αποικιακή δύναμη στην Αλγερία και πως μια από τις προτεραιότητες του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι η αναβίωση του οθωμανικού μοντέλου, ως φόρμουλα για την αντιμετώπιση των πρώην οθωμανικών επαρχιών, ιδίως εκείνων που βρίσκονται στη λεκάνη της Μεσογείου.
Ο Tebboune δήλωσε στο γαλλικό περιοδικό Le Point, ότι «η Αλγερία έχει εξαιρετικές σχέσεις με την Τουρκία, η οποία έχει επενδύσει περίπου 5 δισεκατομμύρια δολάρια στην Αλγερία χωρίς πολιτικές συμβουλές. Όποιος ενοχλείται από αυτήν τη σχέση πρέπει απλά να επενδύσει στη χώρα μας».
Σύμφωνα με την Αλγερική Υπηρεσία Προώθησης Επενδύσεων, η Τουρκία έχει ξεπεράσει τη Γαλλία και έγινε ο κορυφαίος ξένος επενδυτής στη χώρα με επενδύσεις που φτάνουν περίπου τα 4,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Επιπλέον, περισσότερες από 800 τουρκικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στην Αλγερία σε διάφορους τομείς.
Οι αναλυτές είδαν στις δηλώσεις του Tebboune ένα σαφές μήνυμα από τον πρόεδρο της Αλγερίας προς τους Γάλλους που είναι δυσαρεστημένοι με την τουρκική επέκταση στην Αλγερία, ιδίως στον οικονομικό και πολιτιστικό τομέα.
Ενώ υπάρχει συναίνεση στην Αλγερία σχετικά με την καταδίκη της γαλλικής αποικιακής εποχής (1830-1962) και τις διφορούμενες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών από την ανεξαρτησία, οι σχέσεις Αλγερίας-Τουρκίας απολαμβάνουν ένα είδος ευνοϊκής προκατάληψης από τους επίσημους κύκλους και εκείνους που βρίσκονται κοντά τους.
Αυτή η φιλόξενη στάση απέναντι στην Τουρκία δεν εμποδίστηκε από προειδοποιήσεις για αυτό που περιγράφεται ως «μαλακή τουρκική αποικιοκρατία», ένα εργαλείο που ο Ερντογάν είναι γνωστός για τη χρήση του στην προσπάθειά του να αναβιώσει τις προηγούμενες δόξες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και να κυριαρχήσει στις παλιές αποικίες της.
Στη συνέντευξή του στο γαλλικό εβδομαδιαίο περιοδικό, ο Tebboune δεν εξέφρασε ανησυχία ή επιφυλακτικότητα για τον κίνδυνο επιστροφής των δυνάμεων του πολιτικού Ισλάμ που υποστηρίζει η Τουρκία στις επόμενες κοινοβουλευτικές εκλογές που έχουν προγραμματιστεί σε ένα μήνα, καθώς πιστεύει ότι η ισλαμιστική ιδεολογία δεν αποτελεί πλέον πηγή ανησυχίας για τις αρχές της χώρας.
Είπε: «Ο Ισλαμισμός ως ιδεολογία, που προσπάθησε να επιβληθεί στη δεκαετία του 1990 στη χώρα μας, δε θα υπάρχει πια στην Αλγερία». Αναφέρθηκε στην αλλαγή των πολιτικών στάσεων των ισλαμιστικών κομμάτων ως αποτέλεσμα της αιματηρής κληρονομιάς της Μαύρης δεκαετίας (1990-2000).
Το λεξικό που χρησιμοποίησε ο Tebboune υποδηλώνει ότι έχει σταθερές διαβεβαιώσεις για την πρόθεση των ενεργών ισλαμιστικών κομμάτων και ότι δεν πειράζει να συνεργαστεί μαζί τους εάν παρουσιάσουν καλή επίδοση κατά τη διάρκεια των κοινοβουλευτικών εκλογών.
Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι η εμπειρία της αιματηρής δεκαετίας δίδαξε τους ισλαμιστές να αποφεύγουν την αντιπαράθεση με τις αρχές και να μετατοπίσουν τη στρατηγική τους στη διείσδυση του συστήματος από μέσα.
Ο Tebboune επεσήμανε ως παράδειγμα του επιχειρήματός του για την προσέγγιση που ακολουθούν τα ισλαμιστικά κόμματα που συμμετείχαν στα εκτελεστικά όργανα και τα επίσημα όργανα από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 έως το 2011. Αναφερόταν σε κόμματα της Αδελφότητας που βρέθηκαν στο κοινοβούλιο και συμμετείχαν σε προηγούμενες κυβερνήσεις, με επικεφαλής το Κίνημα της Ειρήνης (Hams).
Ο πρόεδρος της Αλγερίας τόνισε ότι το πολιτικό Ισλάμ που υποστηρίζεται από την Τουρκία δεν εμποδίζει την ανάπτυξη στην Αλγερία.
Αναμένεται ότι η Τουρκία θα είναι ένας από τους σημαντικότερους προορισμούς που έχουν προγραμματιστεί στην ημερήσια διάταξη του Tebboune, μετά την υποχώρηση της παγκόσμιας κρίσης υγείας, μαζί με το Κατάρ, την Τυνησία, την Ιταλία και τη Ρωσία.
Φαίνεται σύμφωνα με τους αναλυτές ότι παίζοντας το τουρκικό χαρτί και τονίζοντας ότι η Άγκυρα είναι σύμμαχος, ο Tebboune θέλει να ασκήσει πίεση στους Γάλλους και να τους υπενθυμίσει το άλυτο ζήτημα της ιστορίας και της κοινής μνήμης, τονίζοντας ότι, «οι Αλγερινοί περιμένουν πλήρη αναγνώριση όλων των εγκλημάτων».
Είπε ότι στην ιστορία του γαλλικού αποικισμού της Αλγερίας «υπήρχαν τρία οδυνηρά στάδια: η έναρξη του αποικισμού, με την εξόντωση κατά τη διάρκεια σαράντα ετών ολόκληρων φυλών και χωριών… Τότε υπήρχε η περίοδος της φθοράς όταν η γη κατασχέθηκε από τους Αλγερινούς και διανεμήθηκε στους Ευρωπαίους, συμπεριλαμβανομένων των φρικαλεοτήτων της 8ης Μαΐου 1945 και των 45.000 νεκρών τους. Τότε, υπήρξε ο πόλεμος της απελευθέρωσης όταν οι Αλγερινοί πήραν όπλα για να απελευθερώσουν τη χώρα τους].
Παρόλο που ο Tebboune εξέφρασε ελάχιστο ενδιαφέρον για προσκόλληση στην εξουσία και απέκλεισε την υποψηφιότητα για επανεκλογή, φάνηκε να χαιρετίζει τα σχέδια για την ίδρυση ενός προεδρικού πολιτικού κόμματος που θα προσελκύσει δυνάμεις πιστές σε αυτόν, ειδικά οργανώσεις, ενώσεις και ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών και ανεξάρτητους υποψηφίους για κοινοβουλευτικές εκλογές, οι οποίοι αναμένεται να κερδίσουν ένα μεγάλο τμήμα των εδρών στο νέο κοινοβούλιο.
Ωστόσο, ο Tebboune απέκλεισε την πιθανότητα έναρξης πολιτικού διαλόγου στη χώρα, ειδικά με τη ριζοσπαστική αντιπολίτευση και το κίνημα διαμαρτυρίας. Απέρριψε την περιγραφή των συνεχιζόμενων διαδηλώσεων ως δημοφιλούς Χιράκ.
«Δεν χρησιμοποιώ τη λέξη (Χιράκ) γιατί τα πράγματα έχουν αλλάξει. Το μόνο Χιράκ στο οποίο πιστεύω είναι ο ευλογημένος και αυθεντικός Χιράκ, που είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια Αλγερινούς στο δρόμο. Ότι ο Χιράκ επέλεξε το δρόμο της λογικής συμμετέχοντας στις προεδρικές εκλογές].
Πρόσθεσε ότι οι διοργανωτές των τρεχουσών διαδηλώσεων «είναι μια μειονότητα που θέλει να πάει σε μια μεταβατική φάση με άγνωστες συνέπειες και δεν θα υποκύψω στην πίεση της μειονότητας».