Ως τώρα είχαμε την επιμονή του Κυριάκου Μητσοτάκη να ταυτίσει τον εαυτό του με το εμβολιασμό -ψευδόμενος διαρκώς για τη έκτασή του -και ταυτόχρονα να συκοφαντεί, όσους πολίτες δεν έχουν εμβολιαστεί. Ακόμη και αν αυτό δεν είναι επιλογή του, αλλά αδυναμία του κράτους να τους χορηγήσει εμβόλια.
Από: anoixtoparathyro.gr
Του Γ. Λακόπουλου
Όπως διευκρίνισε χθες ο αρμόδιος γενικός γραμματέας Μάριος Θεμιστοκλέους, η κυβέρνηση δεν μπορεί να καλύψει τη ζήτηση. Αυτό διαψεύδει τους πρωθυπουργικούς ισχυρισμούς για τις αιτίες του περιορισμένου εμβολιασμού.
Με ρυθμούς που κατατάσσουν την Ελλάδα στο μέσο της κλίμακας εμβολιασμών στην Ευρώπη- και όχι στην κορυφή όπως ισχυρίζεται ψευδώς ο ίδιος- ο Πρωθυπουργός μεταχειρίζεται το εφόδιο του εμβολίου για πολιτικούς στόχους και με εκβιαστικούς τρόπους.
Είναι άλλωστε ο μόνος στη Ευρώπη που αντιλαμβάνεται το Πράσινο Ψηφιακό Πιστοποιητικό ως… ταξιδιωτικό έγγραφο, και όχι ως υγειονομική βεβαίωση. Όπως οι υπόλοιπες χώρες και οι κοινοτικές αρχές- που έχουν αποσαφηνίσει ότι δεν νοείται διαχωρισμός των πολιτών σε κατόχους και μη.
Με βάση την πολιτική των διαχωρισμών, θέλει να καταστήσει τον εμβολιασμό υποχρεωτικό για ολόκληρο τον πληθυσμό, με ανατριχιαστικές ιδέες για «προνόμια» σε όλους έχουν εμβολιαστεί και αποκλεισμούς των άλλων.
Προφανώς δεν αντιλαμβάνεται ότι ένας λόγος για τον οποίο κάποιοι πολίτες αρνούνται να εμβολιαστούν είναι ότι δεν τον εμπιστεύονται.
Με τον τρόπο του θα στρέψει και άλλους κατά του εμβολιασμού, αυτή τη φορά για λόγους προστασίας των δικαιωμάτων τους. Σπεύδει να απειλήσει ότι θα τα στερήσει για… το καλό τους!
Σ’ αυτό το χορό μπήκε αιφνιδίως και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που συνεχίζει να λειτουργεί ως υπουργός προσφέροντας… νομική στήριξη στον Πρωθυπουργό.
Για την ακρίβεια η κυρία Σακελλαροπούλου παραβιάζοντας το ρόλο της έδρασε πάλι ως κυβερνητική εταίρος: γνωμοδότησε και ως… συνταγματολόγος, υπέρ της κυβέρνησης.
Αυτό δημιουργεί θεσμικό ζήτημα. Σε μια δημόσια και πρόχειρη συζήτηση με τον Πρωθυπουργό αποφάνθηκε στο πόδι για τα ατομικά δικαιώματα:
«Πέρα από την προστασία της δημόσιας υγείας το Σύνταγμα κατά κανένα τρόπο δεν αναγνωρίζει δικαίωμα σε κάποιον να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του άλλου και την υγεία του. Άρα το όριο της ελευθερίας των επιλογών μας, είναι ο διπλανός μας. Είναι ο άλλος. Επομένως είναι πολύ εσφαλμένη αυτή η αντιμετώπιση και δεν νομίζω ότι υποστηρίζεται σοβαρά από συνταγματολόγους».
Η κυρία Σακελλαροπούλου χάνει το μέτρο, ενώπιον του Πρωθυπουργού. Για την συνταγματικότητα των νόμων αποφαίνονται τα δικαστήρια και το Συμβούλιο της Επικρατείας και όχι ο αρχηγός του κράτους. Η πρόεδρος προκατέλαβε την κρίση τους ανεπίτρεπτα.
Ότι υπήρξε πρόεδρος του ΣτΕ δεν την καθιστά αρμόδια να αποφαίνεται σήμερα επί συνταγματικών θεμάτων. Πολύ περισσότερο όταν η προσωπική επιστημονική της κατάρτιση είναι υποδεέστερη των επιστημόνων με ακαδημαϊκούς τίτλους που γνωμοδοτούν γι’ αυτά τα θέματα.
Η πλήρης ταύτιση της Προέδρου με την Εκτελεστική Εξουσία σε θέματα που αποτελούν αφενός αντικείμενα της Δικαιοσύνης και αφ’ ετέρου ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της νομικής επιστήμης, δημιουργεί ερωτήματα για το βαθμό συναίσθησης του προβλήματος COVID-19 εκ μέρους και των δυο.
Αν ο Πρωθυπουργός υπηρετεί την τυφλή κομματική επιδίωξη να ωφεληθεί πολιτικά, μένει ως απορία τι υπηρετεί η κυρία Σακελλαροπούλου. Τον πρωθυπουργό;
Τα εμβόλια είναι πολύτιμα εργαλεία στη μάχη κατά τη πανδημίας και ασφαλώς οι πληθυσμοί όλων των χώρων είναι σωστό εμβολιασθούν.
Αλλά την ίδια στιγμή υπάρχουν νομικά θέματα, επιστημονικές αβεβαιότητες και ερωτήσεις χωρίς απάντηση.
Οι επιστήμονες προβληματίζονται, ιδίως όταν παρατηρούν ότι οι μεταλλάξεις προέρχονται από εκεί που έγιναν τα περισσότερα εμβόλια.
Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο η επιστήμη θα μπορέσει να χειριστεί με τον εξοπλισμό της όταν προκύψουν νέα δεδομένα και θα ολοκληρωθούν οι έρευνες της.
Μιλάμε βέβαια για τους επιστήμονες, όχι για τις εταιρίες, που εμπορεύονται τις ανακαλύψεις τους.
Οι πολιτικοί όμως -και εν προκειμένω ο Πρωθυπουργός και η Προέδρος της Ελλάδας – πώς θα το διαχειριστούν όταν επιστρατεύουν απειλές, εκβιασμούς, πρόχειρες ερμηνείες και κομματικές επιδιώξεις σε κατευθύνσεις που μπορούν να αποδειχθούν λανθασμένες;
Κοντολογίς, με όσα λέει ο Μητσοτάκης για τα εμβόλια για να λύσει προβλήματα της κυβέρνησής του, πώς θα μιλήσει στους πολίτες αν από το φθινόπωρο ενσκήψει ο ιός με νέα μορφή;
Η Πρόεδρος πώς θα σταθεί απέναντι στον λαό όταν συμπλέει μαζί τους στα τυφλά, παρότι η δουλειά της δεν είναι να συνδράμει την κυβέρνηση, ούτε να υποκαθιστά τη Δικαιοσύνη στην ερμηνεία του Συντάγματος, προκειμένου να… διευκολύνει την κυβέρνηση;
Του Γ. Λακόπουλου
Όπως διευκρίνισε χθες ο αρμόδιος γενικός γραμματέας Μάριος Θεμιστοκλέους, η κυβέρνηση δεν μπορεί να καλύψει τη ζήτηση. Αυτό διαψεύδει τους πρωθυπουργικούς ισχυρισμούς για τις αιτίες του περιορισμένου εμβολιασμού.
Με ρυθμούς που κατατάσσουν την Ελλάδα στο μέσο της κλίμακας εμβολιασμών στην Ευρώπη- και όχι στην κορυφή όπως ισχυρίζεται ψευδώς ο ίδιος- ο Πρωθυπουργός μεταχειρίζεται το εφόδιο του εμβολίου για πολιτικούς στόχους και με εκβιαστικούς τρόπους.
Είναι άλλωστε ο μόνος στη Ευρώπη που αντιλαμβάνεται το Πράσινο Ψηφιακό Πιστοποιητικό ως… ταξιδιωτικό έγγραφο, και όχι ως υγειονομική βεβαίωση. Όπως οι υπόλοιπες χώρες και οι κοινοτικές αρχές- που έχουν αποσαφηνίσει ότι δεν νοείται διαχωρισμός των πολιτών σε κατόχους και μη.
Με βάση την πολιτική των διαχωρισμών, θέλει να καταστήσει τον εμβολιασμό υποχρεωτικό για ολόκληρο τον πληθυσμό, με ανατριχιαστικές ιδέες για «προνόμια» σε όλους έχουν εμβολιαστεί και αποκλεισμούς των άλλων.
Προφανώς δεν αντιλαμβάνεται ότι ένας λόγος για τον οποίο κάποιοι πολίτες αρνούνται να εμβολιαστούν είναι ότι δεν τον εμπιστεύονται.
Με τον τρόπο του θα στρέψει και άλλους κατά του εμβολιασμού, αυτή τη φορά για λόγους προστασίας των δικαιωμάτων τους. Σπεύδει να απειλήσει ότι θα τα στερήσει για… το καλό τους!
Σ’ αυτό το χορό μπήκε αιφνιδίως και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που συνεχίζει να λειτουργεί ως υπουργός προσφέροντας… νομική στήριξη στον Πρωθυπουργό.
Για την ακρίβεια η κυρία Σακελλαροπούλου παραβιάζοντας το ρόλο της έδρασε πάλι ως κυβερνητική εταίρος: γνωμοδότησε και ως… συνταγματολόγος, υπέρ της κυβέρνησης.
Αυτό δημιουργεί θεσμικό ζήτημα. Σε μια δημόσια και πρόχειρη συζήτηση με τον Πρωθυπουργό αποφάνθηκε στο πόδι για τα ατομικά δικαιώματα:
«Πέρα από την προστασία της δημόσιας υγείας το Σύνταγμα κατά κανένα τρόπο δεν αναγνωρίζει δικαίωμα σε κάποιον να θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του άλλου και την υγεία του. Άρα το όριο της ελευθερίας των επιλογών μας, είναι ο διπλανός μας. Είναι ο άλλος. Επομένως είναι πολύ εσφαλμένη αυτή η αντιμετώπιση και δεν νομίζω ότι υποστηρίζεται σοβαρά από συνταγματολόγους».
Η κυρία Σακελλαροπούλου χάνει το μέτρο, ενώπιον του Πρωθυπουργού. Για την συνταγματικότητα των νόμων αποφαίνονται τα δικαστήρια και το Συμβούλιο της Επικρατείας και όχι ο αρχηγός του κράτους. Η πρόεδρος προκατέλαβε την κρίση τους ανεπίτρεπτα.
Ότι υπήρξε πρόεδρος του ΣτΕ δεν την καθιστά αρμόδια να αποφαίνεται σήμερα επί συνταγματικών θεμάτων. Πολύ περισσότερο όταν η προσωπική επιστημονική της κατάρτιση είναι υποδεέστερη των επιστημόνων με ακαδημαϊκούς τίτλους που γνωμοδοτούν γι’ αυτά τα θέματα.
Η πλήρης ταύτιση της Προέδρου με την Εκτελεστική Εξουσία σε θέματα που αποτελούν αφενός αντικείμενα της Δικαιοσύνης και αφ’ ετέρου ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητα της νομικής επιστήμης, δημιουργεί ερωτήματα για το βαθμό συναίσθησης του προβλήματος COVID-19 εκ μέρους και των δυο.
Αν ο Πρωθυπουργός υπηρετεί την τυφλή κομματική επιδίωξη να ωφεληθεί πολιτικά, μένει ως απορία τι υπηρετεί η κυρία Σακελλαροπούλου. Τον πρωθυπουργό;
Τα εμβόλια είναι πολύτιμα εργαλεία στη μάχη κατά τη πανδημίας και ασφαλώς οι πληθυσμοί όλων των χώρων είναι σωστό εμβολιασθούν.
Αλλά την ίδια στιγμή υπάρχουν νομικά θέματα, επιστημονικές αβεβαιότητες και ερωτήσεις χωρίς απάντηση.
Οι επιστήμονες προβληματίζονται, ιδίως όταν παρατηρούν ότι οι μεταλλάξεις προέρχονται από εκεί που έγιναν τα περισσότερα εμβόλια.
Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο η επιστήμη θα μπορέσει να χειριστεί με τον εξοπλισμό της όταν προκύψουν νέα δεδομένα και θα ολοκληρωθούν οι έρευνες της.
Μιλάμε βέβαια για τους επιστήμονες, όχι για τις εταιρίες, που εμπορεύονται τις ανακαλύψεις τους.
Οι πολιτικοί όμως -και εν προκειμένω ο Πρωθυπουργός και η Προέδρος της Ελλάδας – πώς θα το διαχειριστούν όταν επιστρατεύουν απειλές, εκβιασμούς, πρόχειρες ερμηνείες και κομματικές επιδιώξεις σε κατευθύνσεις που μπορούν να αποδειχθούν λανθασμένες;
Κοντολογίς, με όσα λέει ο Μητσοτάκης για τα εμβόλια για να λύσει προβλήματα της κυβέρνησής του, πώς θα μιλήσει στους πολίτες αν από το φθινόπωρο ενσκήψει ο ιός με νέα μορφή;
Η Πρόεδρος πώς θα σταθεί απέναντι στον λαό όταν συμπλέει μαζί τους στα τυφλά, παρότι η δουλειά της δεν είναι να συνδράμει την κυβέρνηση, ούτε να υποκαθιστά τη Δικαιοσύνη στην ερμηνεία του Συντάγματος, προκειμένου να… διευκολύνει την κυβέρνηση;