Την πρόθεσή της να συνοδεύσει την πρότασή της για το πρόγραμμα νέας φρεγάτας του Πολεμικού Ναυτικού, με επενδυτική πρόταση για τα ελληνικά ναυπηγεία, εξέφρασε επί της αρχής πλέον η βρετανική Βabcock International, σύμφωνα με πληροφορίες του ΔΟΥΡΕΙΟΥ ΙΠΠΟΥ. Όπως αναφέρεται, οι Βρετανοί έχουν προβεί σε αρχική ενημέρωση της ελληνικής πλευράς, για σχέδιο επενδυτικής προτάσεως το οποίο καλύπτει συνολικώς τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τα Ναυπηγεία Ελευσίνας. Την χρηματοδότηση θα αναλάβει βρετανική τράπεζα επενδύσεων η οποία κατόπιν διαπραγματεύσεων με την ελληνική κυβέρνηση θα επιδιώξει να καταλήξει σε αμοιβαίως επωφελή συμφωνία.
Από: doureios.com
Σάββας Δ. Βλάσσης
Με αυτή την κίνηση, οι Βρετανοί εμφανίζονται πρόθυμοι να διεκδικήσουν τον διαγωνισμό νέας φρεγάτας με μια επιθετική πρόταση, που πέραν των ανταγωνιστικών χαρακτηριστικών όσον αφορά το προτεινόμενο σχέδιο φρεγάτας, φαίνεται ότι θα συνοδεύεται και από την πλέον προωθημένη επενδυτική πρόταση για τα ναυπηγεία.
Στο πλαίσιο της νέας προοπτικής για την οποία ενημέρωσε σε πρώτη φάση η βρετανική ομάδα που βρίσκεται στην Αθήνα, αναμένεται επίσκεψη υψηλόβαθμης αντιπροσωπείας των ναυπηγείων Babcock International την ερχομένη Πέμπτη. Οι Βρετανοί θα προβούν σε κύκλο επαφών με σειρά παραγόντων και θα επισκεφθούν τα ελληνικά ναυπηγεία.
Ως προς το σχέδιο της φρεγάτας Arrowhead 140 που προτείνουν οι Βρετανοί, τα κύρια χαρακτηριστικά του συνοψίζονται στην διαμόρφωση οπλισμού και συστημάτων αποστολής σύμφωνα ακριβώς με τις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού. Το σκάφος στηρίζεται στο σχέδιο της κλάσεως IVER-HUITFELDT του Ναυτικού της Δανίας που αποδίδει μια μικρού κόστους “βάση”, επί της οποίας “κτίζει” ο επιχειρησιακός χρήστης την κύρια μονάδα κρούσεως σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά που επιθυμεί.
“Ξεγύμνωμα” των ΗΠΑ;
Εφόσον προχωρήσει το ενδεχόμενο αποφασιστικής βρετανικής κινήσεως, εκτιμάται ότι θα μεταβληθεί άρδην το σκηνικό στην εν εξελίξει διαδικασία του προγράμματος. Η απάντηση εξ Αμερικής που ήλθε στην Αθήνα ως προς την προσφορά της HF2, δεν συνοδεύεται από οποιαδήποτε δέσμευση της Lockheed Martin για επένδυση σε ελληνικά ναυπηγεία, πέραν της αναλήψεως συμβουλευτικού ρόλου. Πέραν τούτου, το εκφρασθέν ενδιαφέρον σε πολιτικό επίπεδο κορυφής κατά την συνάντηση Μητσοτάκη – Τραμπ στις αρχές του 2020, για επένδυση στα ελληνικά ναυπηγεία διά του κρατικού επενδυτικού ταμείου DFC, κινείται σε “γκρίζα ύδατα” μετά την κυβερνητική αλλαγή στην Ουάσιγκτον. Η διοίκηση στο DFC περιγράφεται ως μεταβατική, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αναλάβει δεσμεύσεις και να υφίσταται μια ακινησία. Έτσι, η ελληνική πλευρά δεν μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα ευχαριστημένη με την αμερικανική ανταπόκριση.
Ταυτοχρόνως, οι απαντήσεις που δόθηκαν με την LOA για το σχέδιο HF2, ανέδειξαν τους προβληματισμούς που επικρατούν ως προς τις επιχειρησιακές δυνατότητές του, οι οποίοι έχουν προσεγγισθεί επαρκώς στην δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα. Προσπάθεια της Lockheed Martin είναι η διατήρηση του κόστους στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, με αποτέλεσμα να προτείνονται οι ελάχιστες δυνατές τροποποιήσεις σε σχέση με το σχέδιο της MMSC του Σαουδαραβικού Ναυτικού. Αυτό εξηγεί την κατά πληροφορίες πρόταση διατηρήσεως ενός μόνο Mk41 VLS, που σε συνδυασμό με το βλήμα επιφανείας – αέρος CAMM-ER που ενδιαφέρει το Πολεμικό Ναυτικό, αποφέρει έναν πολύ μικρό φόρτο όπλων. Προσθήκη περισσοτέρων Mk41 VLS απαιτεί επανασχεδίαση, που συνεπάγεται σημαντική αύξηση στο συνολικό κόστος.
Τοιουτοτρόπως, ακόμη και αν γίνουν δεκτές οι διαβεβαιώσεις για υπέρβαση του προβλήματος στο σύστημα μετάδοσης, πέραν των εξεζητημένων χαρακτηριστικών όπως η έλλειψη σταθερού σόναρ και η ύπαρξη υδροπροωθητών στο προωστήριο σκεύος, που δεν “ενθουσιάζουν” το Πολεμικό Ναυτικό, η HF2 υποβαθμίζεται σε οποιαδήποτε αξιολόγηση ως σαφώς υποδεέστερης κατηγορίας μονάδα σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Τέτοιας κατηγορίας μονάδα, εκτιμάται ότι δεν μπορεί να επιχειρήσει αυτόνομα αλλά μόνο συμπληρωματικώς στο πλαίσιο Δυνάμεων Επιχειρήσεων με κύριες μονάδες κρούσεως ανωτέρων χαρακτηριστικών που ηγούνται.
Εν αναμονή νέων αμερικανικών πρωτοβουλιών, το δεδομένο είναι ότι η γεωπολιτική βαρύτητα της προτάσεως εξακολουθεί να υφίσταται.
Σάββας Δ. Βλάσσης
Με αυτή την κίνηση, οι Βρετανοί εμφανίζονται πρόθυμοι να διεκδικήσουν τον διαγωνισμό νέας φρεγάτας με μια επιθετική πρόταση, που πέραν των ανταγωνιστικών χαρακτηριστικών όσον αφορά το προτεινόμενο σχέδιο φρεγάτας, φαίνεται ότι θα συνοδεύεται και από την πλέον προωθημένη επενδυτική πρόταση για τα ναυπηγεία.
Στο πλαίσιο της νέας προοπτικής για την οποία ενημέρωσε σε πρώτη φάση η βρετανική ομάδα που βρίσκεται στην Αθήνα, αναμένεται επίσκεψη υψηλόβαθμης αντιπροσωπείας των ναυπηγείων Babcock International την ερχομένη Πέμπτη. Οι Βρετανοί θα προβούν σε κύκλο επαφών με σειρά παραγόντων και θα επισκεφθούν τα ελληνικά ναυπηγεία.
Ως προς το σχέδιο της φρεγάτας Arrowhead 140 που προτείνουν οι Βρετανοί, τα κύρια χαρακτηριστικά του συνοψίζονται στην διαμόρφωση οπλισμού και συστημάτων αποστολής σύμφωνα ακριβώς με τις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού. Το σκάφος στηρίζεται στο σχέδιο της κλάσεως IVER-HUITFELDT του Ναυτικού της Δανίας που αποδίδει μια μικρού κόστους “βάση”, επί της οποίας “κτίζει” ο επιχειρησιακός χρήστης την κύρια μονάδα κρούσεως σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά που επιθυμεί.
“Ξεγύμνωμα” των ΗΠΑ;
Εφόσον προχωρήσει το ενδεχόμενο αποφασιστικής βρετανικής κινήσεως, εκτιμάται ότι θα μεταβληθεί άρδην το σκηνικό στην εν εξελίξει διαδικασία του προγράμματος. Η απάντηση εξ Αμερικής που ήλθε στην Αθήνα ως προς την προσφορά της HF2, δεν συνοδεύεται από οποιαδήποτε δέσμευση της Lockheed Martin για επένδυση σε ελληνικά ναυπηγεία, πέραν της αναλήψεως συμβουλευτικού ρόλου. Πέραν τούτου, το εκφρασθέν ενδιαφέρον σε πολιτικό επίπεδο κορυφής κατά την συνάντηση Μητσοτάκη – Τραμπ στις αρχές του 2020, για επένδυση στα ελληνικά ναυπηγεία διά του κρατικού επενδυτικού ταμείου DFC, κινείται σε “γκρίζα ύδατα” μετά την κυβερνητική αλλαγή στην Ουάσιγκτον. Η διοίκηση στο DFC περιγράφεται ως μεταβατική, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αναλάβει δεσμεύσεις και να υφίσταται μια ακινησία. Έτσι, η ελληνική πλευρά δεν μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερα ευχαριστημένη με την αμερικανική ανταπόκριση.
Ταυτοχρόνως, οι απαντήσεις που δόθηκαν με την LOA για το σχέδιο HF2, ανέδειξαν τους προβληματισμούς που επικρατούν ως προς τις επιχειρησιακές δυνατότητές του, οι οποίοι έχουν προσεγγισθεί επαρκώς στην δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα. Προσπάθεια της Lockheed Martin είναι η διατήρηση του κόστους στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο, με αποτέλεσμα να προτείνονται οι ελάχιστες δυνατές τροποποιήσεις σε σχέση με το σχέδιο της MMSC του Σαουδαραβικού Ναυτικού. Αυτό εξηγεί την κατά πληροφορίες πρόταση διατηρήσεως ενός μόνο Mk41 VLS, που σε συνδυασμό με το βλήμα επιφανείας – αέρος CAMM-ER που ενδιαφέρει το Πολεμικό Ναυτικό, αποφέρει έναν πολύ μικρό φόρτο όπλων. Προσθήκη περισσοτέρων Mk41 VLS απαιτεί επανασχεδίαση, που συνεπάγεται σημαντική αύξηση στο συνολικό κόστος.
Τοιουτοτρόπως, ακόμη και αν γίνουν δεκτές οι διαβεβαιώσεις για υπέρβαση του προβλήματος στο σύστημα μετάδοσης, πέραν των εξεζητημένων χαρακτηριστικών όπως η έλλειψη σταθερού σόναρ και η ύπαρξη υδροπροωθητών στο προωστήριο σκεύος, που δεν “ενθουσιάζουν” το Πολεμικό Ναυτικό, η HF2 υποβαθμίζεται σε οποιαδήποτε αξιολόγηση ως σαφώς υποδεέστερης κατηγορίας μονάδα σε σχέση με τον ανταγωνισμό. Τέτοιας κατηγορίας μονάδα, εκτιμάται ότι δεν μπορεί να επιχειρήσει αυτόνομα αλλά μόνο συμπληρωματικώς στο πλαίσιο Δυνάμεων Επιχειρήσεων με κύριες μονάδες κρούσεως ανωτέρων χαρακτηριστικών που ηγούνται.
Εν αναμονή νέων αμερικανικών πρωτοβουλιών, το δεδομένο είναι ότι η γεωπολιτική βαρύτητα της προτάσεως εξακολουθεί να υφίσταται.