Από: thracenews.gr - *Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Η πρόσφατη αναφορά του ιστότοπου militaire.gr για τη βαθύτερη διείσδυση τουρκικού ιπτάμενου μέσου σε ελληνικό έδαφος που έφθασε (ανενόχλητο) μέχρι την Σταυρούπολη Ξάνθης κάτι που πηγές του ΓΕΑ προσπαθούν να υποβαθμίσουν, όπως και παλαιότερη αναφορά του ιδίου ιστότοπου για πτήση drone πάνω από την Ορεστιάδα, δεν αποτέλεσε έκπληξη στους διαχρονικούς παρατηρητές των ελληνοτουρκικών σχέσεων, καθώς ανάλογα περιστατικά έχουν καταγραφεί ήδη από το 2017 (Παρμενίων 2017) με το 2020 ν’αναδεικνύει την Τουρκία ως μία από τις 13 χώρες στον κόσμο προς την δημιουργία και εξαγωγή μη επανδρωμένων πτητικών μέσων – UAV γνωστά πλέον ως drones.
Να επισημανθεί ότι ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Παναγιωτόπουλος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση στη Βουλή, διέψευσε τις φήμες για πτήση τουρκικού drone πάνω από την Ορεστιάδα.
Τα drones αποτελούν έναν φθηνό (από άποψης οικονομικού αλλά και πολιτικού κόστους) πολλαπλασιαστή ισχύος για την Άγκυρα σε μια περίοδο όπου εκδιπλώνεται ανοιχτά ο αναθεωρητισμός της και αυτό το έχουμε δει στο Μέτωπο της Λιβύης, στο Μέτωπο της Συρίας (Ιντλίμπ), στο Μέτωπο του PKK ενώ η αποτελεσματική χρήση των φονικών τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών drones, στο Ναγκόρνο Καρμπάχ από το Αζερμπαϊτζάν υπήρξε ένας καταλυτικής σημασίας παράγοντας για τα κέρδη που αποκόμισαν επί του εδάφους οι Τουρκο-Αζέροι.
Επιπλέoν, κατά καιρούς σμήνη από µικρά και φθηνά µη επανδρωµένα αεροσκάφη εισβάλλουν στο Αιγαίο, µε την Ελληνική Πολεμική Αεροπορία να εξαναγκάζεται σε απογείωση F-16 µε διόλου ευκαταφρόνητο κόστος συντήρησης και δυσβάστακτο κόστος σε καύσιµα, για να τα αναχαιτίσει. Το ίδιο παρατηρείται και στην Θράκη, όπου εδώ κι ένα χρόνο οι υπερπτήσεις των τουρκικής κατασκευής μη επανδρωμένων σκαφών συνεχίζονται αδιάκοπα. με τα τουρκικά drones να πραγματοποιούν σχεδόν καθημερινές πτήσεις τόσο κατά μήκος της γραμμής των συνόρων του Έβρου όσο και εντός του εναέριου χώρου της Θράκης σε μια απόσταση ακόμα και 25 χιλιομέτρων από τα σύνορα του Έβρου.
Ως σημείο εκκίνησης των συχνών πτήσεων που πραγματοποιούν τα τουρκικά drones πάνω στην οριογραμμή του Εβρου, αλλά ακόμα και εντός των ελληνικών συνόρων εντοπίζονται οι τουρκικές εγκαταστάσεις στην Αδριανούπολη και την Κεσσάνη ενώ ερευνάται η υπόθεση εργασίας να έχουν στρατολογηθεί ως “ερασιτέχνες ιπτάμενοι κατάσκοποι” και Έλληνες πολίτες με τόπο διαμονής στην Θράκη.
Το 2020 είχε καταγραφεί απόπειρα πτήσης ακόμα και πάνω από τις λιμενικές εγκαταστάσεις της Αλεξανδρούπολης αλλά και πάνω από ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και μάλιστα σε περίοδο φιλοξενίας ξένων διπλωματών εντός αυτών.. Σε μια άλλη περίπτωση, ένα τουρκικό drone είχε διεισδύσει πολλά χιλιόμετρα πάνω από τη Θράκη, ξεπερνώντας μάλιστα και τα όρια του νομού Έβρου, για να αναχαιτιστεί επιτυχώς στη συνέχεια.
Η συλλογή πληροφοριών, η χαρτογράφηση περιοχών , ο εντοπισμός νέων περασμάτων στις παρέβριες περιοχές για την παράκαμψη του φράκτη κι άλλων εμποδίων, η διοχέτευση πληροφοριών σε διακινητές λαθρομεταναστών, η μελέτη των αντιδράσεων της ελληνικής πλευράς και τελικά η διεξαγωγή επιχειρήσεων προβολής ισχύος στα πλαίσια του κηρυχθέντος υβριδικού ελληνοτουρκικού πολέμου είναι μόνον κάποιοι από τους ενδιάμεσους στόχους των Τούρκων χειριστών UAV.
Είχαμε επισημάνει σε παλαιότερη αναφορά μας ότι βρέθηκαν στην κατοχή συλληφθέντων λαθρομεταναστών (μετά την Μάχη του ΈΒρου) χάρτες με αεροφωτογραφίες, αλλά και φωτογραφίες μέσω της δορυφορικής εφαρμογής Goοgle Earth, με σημειωμένα περάσματα του Εβρου. Οι πληροφορίες αναφέρουν πως οι χάρτες αυτοί έχουν δημιουργηθεί με βάση τους χάρτες που έχουν συνταχθεί από τους χειριστές των τουρκικών drones, έπειτα βέβαια από τις υπερπτήσεις και τις φωτογραφίες υψηλής ευ-κρίνειας που έχουν τραβηχτεί από αέρος.
Πώς μπορεί ν’αντιμετωπισθεί η νέα απειλή των drones;
Η Ελλάδα ως χώρα μέλος του ΝΑΤΟ διαθέτει την πιο διαστρωματωμένη αεράμυνα στην συμμαχία και ως εκ τούτου διαθέτει την απόλυτη κυριαρχία στους αιθέρες έχοντας τη δυνατότητα να καταρρίψει οποιοδήποτε ιπτάμενο στόχο.. Τα σύγχρονα αντιαεροπορικά μέσα περιλαμβάνουν πυροβολαρχίες Patriot, S-300, Tor-M1, ASRAD Hellas, Crotale NG και εποχούμενους Stinger. Υπάρχουν ακόμη οι I-Hawk που καλύπτουν κάποιες ανάγκες.
Η Ελληνική ΠΑ διαθέτει αυτή την στιγμή αεροσκάφη F-16, Mirage 2000 και F-4 AUP εξοπλισμένα με IRIS-T, ΑΙΜ-9, AIM-120 και MICA που δεν αφήνουν κανένα περιθώριο σε τουρκικά UAV να σταθούν στον αέρα κα τα UAV της Τουρκίας μπορούν να αντιμετωπιστούν με μια δικτυοκεντρική προσέγγιση. Η χρήση (αναβαθμισμένων) φορητών α/α συστημάτων τύπου Stinger σε FIM-92J (βελτιστοποιημένοι να αντιμετωπίζουν UAV), και FIM-92K (έκδοση του J που στοχεύει με δεδομένα από δίκτυο) δύνανται να προστατεύσουν τις Ελληνικές μονάδες από όποιου είδους UAV προσπαθήσει να τους επιτεθεί.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι κάθε είδους UAV ή drone είναι απόλυτα ευπαθές σε παρεμβολές ηλεκτρονικού πολέμου, μια δυνατότητα που οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις προσπαθούν ν’αναπτύξουν με την πολιτική ηγεσία να προσπαθεί να εξισορροπήσει ανάμεσα στις δημοσιονομκές περικοπές και το πολιτικό κόστος. .Η κατάρριψη drones με μη συμβατικά μέσα, απαιτεί τεχνολογία με την ανάπτυξη συστημάτων εντοπισμού – παρεμβολών τα οποία μπορούν να πετύχουν ασφαλή κατάρριψη εντός προκαθορισμένων ζωνών. Απατείται, ωστόσο, η ανάπτυξη υποδομής αισθητήρων ο οποίος σε συνδυασμό με την αντίστοιχη παρεμβολική διάταξη εκτιμάται άνω των 50.000 – 100.000 ευρώ έκαστος κάτι που αποτελεί απαγορευτικό ικό κόστος για τα σημερινά ελληνικά δεδομένα.
Τον όρο «αδρανοποίηση» αναφορικά με τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη χρησιμοποιεί ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, μιλώντας στην Ελληνική Βουλή για τις προβλεπόμενες ενέργειες του επιχειρησιακού σχεδιασμού των Ενόπλων Δυνάμεων ούτως ώστε αντιμετωπιστούν οι επικίνδυνες πτήσεις των τουρκικών UAV στο Αιγαίο.
Δεν γνωρίζουμε ποιές είναι οι αντι-drones δυνατότητες των ΕΔ ή πώς η ΕΥΠ στην Θράκη αντιμετωπίζει τη νέα ποιοτική αναβάθμιση στον τομέα συλλογής πληροφοριών από την Άγκυρα,που έρχεται με τη μορφή εκμετάλλευσης μη επανδρωμένων αεροσκαφών και αεροχημάτων αλλά το σίγουρο είναι πως η παθητική στάση που τηρεί η Χώρα δεν αποτελεί βιώσιμη επιλογή.
Μοναδική λύση δεν μπορεί να είναι άλλη από την κατάρριψη των UAV, όποτε αυτά εισέρχονται εντός Εθνικού Εναέριου χώρου ιδιαίτερα οταν αυτά επισημαίνονται πλησίων η άνωθεν στρατιωτικών περιοχών.
Οποιαδήποτε άλλη ενέργεια αποτελεί παραδοχή οτι ο αντίπαλος μπορεί πρακτικά να υπερίπταται οπουδήποτε επιθυμεί με τη σιωπηρή αποδοχή της Ελληνικής πλευράς.