 |
| periplo8 / pixabay |
Gordon G. Chang - gatestoneinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Αλήθεια; Το κινεζικό καθεστώς διέδωσε μια ασθένεια που έχει ως τώρα σκοτώσει 604.000 Αμερικανούς; πέρυσι προέτρεψε τη βίαιη ανατροπή της αμερικανικής κυβέρνησης; σκοτώνει δεκάδες χιλιάδες Αμερικανούς ετησίως με φαιντανύλη και σχετικά οπιοειδή; και κλέβει μισό τρισεκατομμύριο δολάρια αμερικανικής πνευματικής ιδιοκτησίας κάθε 12 μήνες. Έχει κηρύξει ακόμη και «λαϊκό πόλεμο» εναντίον της Αμερικής.
Για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να δηλώσουν ότι η πολιτική τους είναι να τερματίσεουν την εξουσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας.
Προς το παρόν, το Κόμμα είναι ιδιαίτερα ευάλωτο επειδή η οικονομία της Κίνας είναι πιο αδύναμη από ό,τι αναφέρθηκε και η χώρα εξακολουθεί να εξαρτάται από την αμερικανική αγορά.
Το Εθνικό Γραφείο Στατιστικής του Πεκίνου ανέφερε αύξηση 18,3% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος κατά το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους σε σύγκριση με το ίδιο τρίμηνο του 2020. Η Fortune περιέγραψε τα αποτελέσματα ως «εντυπωσιακά».
Το αποτέλεσμα του πρώτου τριμήνου της Κίνας, ωστόσο, ήταν πιθανώς διογκωμένο και εν πάση περιπτώσει έπεσε κάτω από τις εκτιμήσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΑΕΠ του πρώτου τριμήνου της χώρας σημείωσε αύξηση μόλις 0,6% από το προηγούμενο τρίμηνο. Ο αριθμός αυτός έφτασε στο ρυθμό αύξησης 2,6% από τρίμηνο σε τρίμηνο μεταξύ του τρίτου και τέταρτου τριμήνου του προηγούμενου έτους.
Το πραγματικό πρόβλημα για το Πεκίνο είναι ότι η κατανάλωση, το μόνο βιώσιμο τμήμα της κινεζικής οικονομίας, φαίνεται πολύ πιο μαλακή από την επίσημη αναφορά, κάτι που είναι εμφανές από την ευρέως ακολουθούμενη έρευνα του China Beige Book. Οι δαπάνες δε θα ανακάμψουν πλήρως έως ότου περάσει η πανδημία του κορωνοϊού και αυτό είναι απίθανο να συμβεί σύντομα λόγω των ελάχιστα αποτελεσματικών εμβολίων της Κίνας.
Μέχρι να ανακάμψει η κατανάλωση, η Κίνα θα πρέπει να βασιστεί στις εξαγωγές. Η ανάπτυξη για την Κίνα τα τελευταία τρίμηνα έχει ως επί το πλείστον βασιστεί στις εξαγωγές, αλλά όπως είπε ο Bo Zhuang της TS Lombard στην Fortune, «Οι εξαγωγές και η βιομηχανική παραγωγή έχουν επιβραδυνθεί από τα πολύ υψηλά επίπεδα». Η αύξηση των εξαγωγών, λέει σωστά, «εξαντλείται». Αυτό ισχύει ιδιαίτερα τώρα που τα κρούσματα COVID-19 επιβραδύνουν σημαντικά την κυκλοφορία των εμπορευμάτων από τα λιμάνια της επαρχίας Γκουανγκντόνγκ.
Μια Κίνα που εξαρτάται από τις εξαγωγές είναι μια Κίνα που εξαρτάται από την Αμερική. Πέρυσι, το πλεόνασμα εμπορικού ισοζυγίου της Κίνας με τις ΗΠΑ ήταν 58,0% του συνολικού εμπορικού πλεονάσματος. Η Κίνα, επομένως, παραμένει εξαιρετικά εξαρτημένη από τις πωλήσεις της στην Αμερική, μια κατάσταση που δίνει στην Ουάσιγκτον εξαιρετική μόχλευση.
Εν πάση περιπτώσει, η Ουάσιγκτον πρέπει να αρχίσει να επιβάλλει νόμους, ειδικά εκείνους που απαγορεύουν την εισαγωγή προϊόντων που παράγονται με καταναγκαστική ή δουλική εργασία. Τα Τελωνεία και η Προστασία των Συνόρων των ΗΠΑ (CBP) τον Ιανουάριο κατέσχεσαν τα πουκάμισα Uniqlo που έφτασαν στο Λος Άντζελες με την υποψία ότι είχαν φτιαχτεί με τέτοιο καθεστώς στην λεγόμενη Αυτόνομη Περιφέρεια Xinjiang Uygur.
Ξεκινώντας το 2020 και συνεχίζοντας σε αυτό το έτος, η CBP αύξησε δραματικά την επιβολή. Κατά την τρέχουσα ομοσπονδιακή οικονομική χρήση, που αρχίζει τον Οκτώβριο, οι ΗΠΑ κατέσχεσαν 1.255 αποστολές, από μόλις 324 φορτία την προηγούμενη οικονομική χρήση και 12 το προηγούμενο έτος.
Αυτό είναι ένα υπέροχο ξεκίνημα, αλλά μέχρι στιγμής η CBP έχει μόλις γρατσουνίσει την επιφάνεια. Το Uniqlo της Ιαπωνίας δεν είναι το μόνο εμπορικό σήμα που έχει εμπλακεί. Η Nike και η Apple χρησιμοποίησαν, μέσω υπεργολάβων, προφανώς τέτοια εργασία. Η κατάσχεση παρεμποδίστηκε, μεταξύ άλλων, από έλλειψη προσωπικού και πολιτικής βούλησης.
Η αγορά εξακολουθεί να επιβραβεύει εταιρείες που χρησιμοποιούν καταναγκαστική και δουλική εργασία, «εκμεταλλευόμενες τους αδύναμους», λέει ο ειδικός του Jonathan Bass στο Gatestone. Η ανεκτική στάση απέναντι στη δουλεία δεν είναι μόνο «ηθικά απογοητευτική, τιμωρεί τις αμερικανικές εταιρείες καθιστώντας τις μη ανταγωνιστικές», λέει ο Bass, Διευθύνων Σύμβουλος της Whom Home, ο οποίος εξαγόρασε την παραγωγή του σε αυτήν την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού. «Ποιος μπορεί», ρωτάει, «να ανταγωνιστεί μια εταιρεία που δεν πληρώνει σχεδόν τίποτα για εργασία που εκτελείται σε εγκαταστάσεις που μοιάζουν με στρατόπεδα συγκέντρωσης;».
Προς το παρόν, η κινεζική οικονομία ωφελείται από τα τελωνεία των ΗΠΑ που δεν παρακολουθούν αποτελεσματικά τη χώρα προέλευσης. Οι κατασκευαστές επίπλων στην Κίνα, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών δημόσιων εταιρειών, μεταφέρουν προϊόντα μέσω του Βιετνάμ για να αποφύγουν την αύξηση των τιμολογίων των ΗΠΑ. Αυτή η διαφυγή είναι εμφανής. Σύμφωνα με την Furniture Today, οι εξαγωγές επίπλων του Βιετνάμ προς τις ΗΠΑ πέρυσι αυξήθηκαν κατά 31% από το 2019. Οι αποστολές της Κίνας μειώθηκαν κατά πολύ στο 25%.
Τέτοιες αλλαγές δεν συμβαίνουν ελλείψει τιμολογιακής απάτης, υποστηρίζει ο Bass, ο οποίος δραστηριοποιείται στην επιχείρηση επίπλων. Τα τελωνεία μπορούν να σταματήσουν αυτό το παλιό κινεζικό στρατήγημα. Η χρήση του είναι εγκληματική και όλοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν ότι συμβαίνει. Τα τελωνεία πρέπει να σταματήσουν να βλέπουν το αντίθετο.
Τελικά, οι καθημερινές αποφάσεις για αγορές τροφοδοτούν μια εχθρική Κίνα. Η Cleo Paskal του Ιδρύματος για την Άμυνα των Δημοκρατιών προωθεί ένα πρόγραμμα "Shopping for Victory". Μια έρευνα της Deutsche Bank το 2020 ανέφερε ότι το 41% των Αμερικανών δεν ήθελαν να αγοράσουν προϊόντα που κατασκευάζονται στην Κίνα. "Οι διαδικτυακοί λιανοπωλητές δυσκολεύουν σκόπιμα να γνωρίζει κανείς πού κατασκευάζονται τα προϊόντα", λέει στο Gatestone. "Θα πρέπει να υπάρχει μια διαδικτυακή πύλη λιανικής όπου η χώρα προέλευσης θα είναι σαφώς σημειωμένη. Ο ιστότοπος θα έδινε στους καταναλωτές την επιλογή να συμμετάσχουν στη μάχη για το σωστό, μία αγορά τη φορά". Υπάρχουν προτάσεις στο Κογκρέσο που απαιτούν από τους διαδικτυακούς λιανοπωλητές να συμπεριλαμβάνουν πληροφορίες COOL, όπως και στη σήμανση της χώρας προέλευσης. Όλοι πρέπει να υποστηρίξουμε αυτές τις προτάσεις.
Εν πάση περιπτώσει, η Κίνα δεν είναι πλέον ο παραγωγός χαμηλού κόστους παγκοσμίως για πολλά προϊόντα, οπότε ακόμη και οι καταναλωτές με εμμονή στις τιμές μπορούν να αγαπούν προϊόντα που κατασκευάζονται αλλού.
Ο μεγαλύτερος και μακροπρόθεσμος στόχος πρέπει να είναι ο τερματισμός των εμπορικών σχέσεων με την Κίνα. "Επειδή η απειλή που θέτει η Κίνα για τις Ηνωμένες Πολιτείες απορρέει από το εχθρικό της σύστημα και περιλαμβάνει οικονομικές, τεχνολογικές και στρατιωτικές διαστάσεις, μόνο συστημικές, όχι αποσπασματικές, οι απαντήσεις μπορούν ενδεχομένως να προστατεύσουν τα κρίσιμα αμερικανικά συμφέροντα", δήλωσε ο Alan Tonelson, ειδικός σε θέματα εμπορίου από την Ουάσινγκτον στο Gatestone. "Οι κυρώσεις εναντίον ατόμων ή εταιρειών θα παράγουν αναπόφευκτα μόνο μικρά αποτελέσματα, και ακόμη και αυτές ακυρώνονται εύκολα με εταιρικές μετονομασίες και αλλαγές προσωπικού".
Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας διαχειρίζεται ένα σύστημα όπου όλες οι οντότητες υπηρετούν το κόμμα-κράτος. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι κινεζικές οντότητες πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μία και τα προϊόντα τους να απαγορεύονται.
"Είναι, για όλες τις χώρες μας, μια πολύ περίπλοκη σχέση που δεν μπορεί να απλοποιηθεί με μία λέξη ή με μία πρόταση", δήλωσε ο Blinken στη συνέντευξή του στο TF1, αναφερόμενος στους Σινο-Αμερικάνικους δεσμούς.
Όχι, υπουργέ Blinken, έχετε λάθος. Διαχωρίστε τους δεσμούς με την Κίνα αυτήν την στιγμή, κύριε υπουργέ.
Όπως λέει ο Bass, ο ειδικός του εμπορίου, "είναι καιρός να διακόψουμε την παροχή αίματος στο κινεζικό κομμουνιστικό κόμμα".