 |
| Ρόιτερς |
Michael Rubin - https://nationalinterest.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Όταν η ρωσική Gazprom και οι Ευρωπαίοι εταίροι ανακοίνωσαν σχέδια επέκτασης αγωγών μεταφοράς ρωσικού αερίου στην Ευρώπη, οκτώ μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η κυβέρνηση Ομπάμα προέβαλαν αντιρρήσεις. Όχι μόνο ο Nord Stream 2 θα καθιστούσε την Ευρώπη πιο εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο, αλλά, καθιστώντας περιττό τον υπάρχοντα αγωγό σε ολόκληρη την Ουκρανία, η συμφωνία θα επέτρεπε επίσης στη Ρωσία να σταματήσει να πληρώνει τα τέλη διέλευσης του νότιου γείτονά της και να επιδεινώσει περαιτέρω την οικονομική κρίση του Κιέβου. Ωστόσο, η γερμανική κυβέρνηση στάθηκε προκλητική. «Μερικά πράγματα πρέπει να αποφασίσουν οι Ευρωπαίοι μόνοι τους», δήλωσε ο Peter Wittig, ο Γερμανός πρέσβης στις Ηνωμένες Πολιτείες, υποδηλώνοντας ότι η Γερμανία ήταν συνώνυμη με την Ευρώπη.
Η κυβέρνηση Τραμπ τήρηρε μια σκληρή γραμμή απέναντι στην αγκαλιά της Γερμανίας για τον αγωγό. «Θέλουμε η Ευρώπη να έχει πραγματικούς, ασφαλείς, σταθερούς, ασφαλείς ενεργειακούς πόρους που δεν μπορούν να απενεργοποιηθούν σε περίπτωση που θέλει η Ρωσία», εξήγησε ο τέως υπουργός Εξωτερικών Mike Pompeo και αργότερα επέβαλε κυρώσεις στην επιχείρηση για να αποθαρρύνει τόσο το οικονομικό όφελος που θα αντλήσει η Ρωσία και η προθυμία της Γερμανίας να ανταλλάσσει ευρωπαϊκή ασφάλεια με ελαφρώς φθηνότερο αέριο. Η Γερμανία, φυσικά, διαμαρτυρήθηκε έντονα.
Ο Πρόεδρος Joe Biden και ο ΥΠΕΞ του Antony Blinken αντιστράφηκαν, ωστόσο, και προσπάθησαν να δώσουν προτεραιότητα στις ομαλές σχέσεις με το Βερολίνο. Στις 19 Μαΐου 2021, ο Blinken ανακοίνωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ακυρώσουν τις κυρώσεις για τον Nord Stream 2 AG, τον διευθύνοντα σύμβουλό της Matthias Warnig και τους εταιρικούς αξιωματούχους της, παρόλο που ο Blinken επέμεινε ότι η αντίθεση των ΗΠΑ στον αγωγό που υποστηρίζεται από τη Ρωσία ήταν «ασταμάτητη». Ο Blinken εξήγησε τη λογική αποσαφήνιση της κίνησης ως προσπάθεια εκπλήρωσης της «δέσμευσης του Προέδρου για την ανοικοδόμηση σχέσεων με τους συμμάχους και τους εταίρους μας στην Ευρώπη».
Η λογική πίσω από αυτόν τον υπολογισμό, ωστόσο, είναι ασαφής. Πέραν της ειρωνείας που οι Μπάιντεν και Μπλίκεν έχουν τώρα προωθήσει αγωγούς για τους Ταλιμπάν και τη Ρωσία, σκοτώνοντας όσους θα μπορούσαν να ωφεληθούν οι Ηνωμένες Πολιτείες. Αν η κλιματική αλλαγή ήταν πραγματικά η «μεγαλύτερη απειλή για την Αμερική», όπως είπε ο Μπάιντεν στα στρατεύματα των ΗΠΑ κατά την επίσκεψή του στην Ευρώπη, τότε θα αύξανε την αντίθεσή του στο Nord Stream 2, δε θα άναβε το πράσινο φως.
Ούτε οι γερμανικές καταγγελίες είναι ένα εύκολο θέμα. Θα ήταν λογικά ευκολότερο κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου να επιτρέψουμε στο Σοβιετικό μπλοκ να προμηθεύει το Δυτικό Βερολίνο, αλλά οι Ηνωμένες Πολιτείες προχώρησαν μέχρι να μεταφέρουν εφοδιασμό στην πόλη κατά τη διάρκεια του Σοβιετικού αποκλεισμού το 1948-49.
Οι Μπάιντεν και Μπλίκεν μπορεί να συνδέσουν τη συγκατάθεση με το Βερολίνο με εξελιγμένη διπλωματία και να υποθέσουν ότι η Γερμανία αντιπροσωπεύει τις ίδιες αξίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά αυτό θα ήταν λάθος. Με απλά λόγια, η Γερμανία δεν είναι ούτε καλός σύμμαχος ούτε η ηγεσία της μοιράζεται την ίδια φιλελεύθερη, δημοκρατική κοσμοθεωρία με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο πρώην Γερμανός Καγκελάριος Gerhard Schröder, ο άμεσος προκάτοχός της Άνγκελα Μέρκελ, προσχώρησε στην Gazprom μετά την αποχώρησή του. Για τον Schröder, το βραχυπρόθεσμο νομισματικό κέρδος αποτελεί αρχή. Όλο και περισσότερο, η πορεία της καριέρας του και ο κυνισμός του μπορεί να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση για τους Γερμανούς πολιτικούς, καθώς η Ρωσία και τα χρήματα που προσφέρει ενθαρρύνουν την περαιτέρω «Schröderization» των Γερμανών ελίτ. Η ρωσική δραστηριότητα κατασκοπείας είναι τόσο υψηλή όσο ήταν κατά τον Ψυχρό Πόλεμο όσο το Κρεμλίνο επιδιώκει να διεισδύσει στη γερμανική πολιτική τάξη.
Ο Matthias Warnig, διευθύνων σύμβουλος του Nord Stream 2 για τον οποίο ο Blinken παραιτήθηκε από τις κυρώσεις, ήταν πρώην αξιωματικός της Stasi της Ανατολικής Γερμανίας από τότε που ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν αξιωματικός της KGB που είχε ανατεθεί στη Γερμανία και παραμένει ο παλαιότερος γερμανός φίλος του Πούτιν. Ο Μπάιντεν και ο Μπλίκεν ρίχνουν δάκρυα κροκοδείλου για φυλακισμένους Ρώσους αντιφρονούντες όπως Alexei Navalny, αλλά αγνοούν ότι ένας από τους λόγους που ο Πούτιν είναι τόσο εξοργισμένος με το Navalny είναι ότι κάρφωσε τη σχέση του Πούτιν με τον CEO του Nord Stream 2.
Ούτε ο Nord Stream 2 είναι απλώς μια εφάπαξ οικονομική συμφωνία. Η Μόσχα και το Βερολίνο συνεργάζονται τώρα για ένα έργο υδρογόνου.
Εντός των Ηνωμένων Πολιτειών, ορισμένοι έχουν εξορθολογίσει μια πιο ήπια προσέγγιση προς το Nord Stream 2 προκειμένου να αναγκάσουν τη Γερμανία να είναι καλύτερος σύμμαχος στις προσπάθειες αντιμετώπισης της Ρωσίας. Παραμερίστε το γεγονός ότι η Γερμανία εξακολουθεί να υπολείπεται της δέσμευσής της στο ΝΑΤΟ να δαπανήσει το 2% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της στην άμυνα, προκειμένου να ενισχύσει τη συμμαχία. Ωστόσο, όπως δείχνει ο Ricky Gill, πρώην διευθυντής της Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Ασφάλειας στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, η Γερμανία επιτρέπει όλο και περισσότερο στην Κίνα να χρησιμοποιεί το λιμάνι του Mukran, τη βάση των εργασιών για την κατασκευή Nord Stream 2, ως βασικό συστατικό της ζώνης και - Σχέδιο φόρτωσης. Εν τω μεταξύ, οι αρχικές ανησυχίες σχετικά με το κόστος ενδυνάμωσης της Ρωσίας έχουν αποδειχθεί σωστές. Χρειάστηκε λιγότερο από ένα μήνα για τον Πούτιν να απειλήσει την πρόσβαση της Ουκρανίας στο ρωσικό φυσικό αέριο μετά την άρση των κυρώσεων από τον Blinken.
Ούτε η Γερμανία έχει απογοητεύσει ως σύμμαχος μόνο στο ζήτημα της Ρωσίας. Από την εποχή του γερμανού υπουργού Εξωτερικών Κλάους Κίνκελ, το Βερολίνο επέτρεψε με συνέπεια την υπόσχεση εμπορικών συμβάσεων να υπονομεύσει τη συναίνεση όσον αφορά το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και την τρομερή κατάχρηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ιράν. Τόσο ο Schröder όσο και η Μέρκελ έχουν συνεχώς κλείσει τα μάτια τους ή ακόμα και προσπάθησαν να θάψουν πληροφορίες που δείχνουν ότι οι Ιρανοί εξαπατούν τις πυρηνικές τους δεσμεύσεις για να αυξήσουν τις εμπορικές σχέσεις της Γερμανίας. Ο ηγέτης του γερμανικού Κόμματος των Πρασίνων χαιρέτισε τον πρέσβη της Ισλαμικής Δημοκρατίας, ακόμη και όταν το Ιράν συνέλαβε περιβαλλοντολόγους και κρέμασε ομοφυλόφιλους. Πιο πρόσφατα, ο Γερμανός πρόεδρος Φρανκ-Γουόλτερ Στάινμεϊρ συνεχάρη τον Ανώτατο Ηγέτη Αλί Χαμενεΐ για την 40ή επέτειο της Ισλαμικής Επανάστασης, ακόμη και όταν ο Χαμενεϊ υποτιμούσε το Ολοκαύτωμα.
Ο Μπάιντεν φαίνεται ότι θέλει να αναβάλει τα ευρωπαϊκά ζητήματα ασφάλειας στο Βερολίνο, προκειμένου να επιτρέψει στον Λευκό Οίκο να επικεντρωθεί στην Κίνα και σε άλλα θέματα ασφάλειας, όπως η αυξανόμενη απειλή στον κυβερνοχώρο. Χώρια το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να μπορούν να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα δύο προβλήματα, ειδικά επειδή τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα αποτελούν μια παρόμοια πρόκληση: μια θεμελιώδη πρόκληση για τη φιλελεύθερη τάξη μετά τον Β 'Παγκόσμιο Πόλεμο. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι ακόμη και αν η λογική του Μπάιντεν και του Μπλίνκεν ήταν υγιής, πως η Γερμανία είναι η λάθος να εμπιστευτεί κανείς ενάντια στις απειλές κατά της ελευθερίας.
Βεβαίως, η Γερμανία υπήρξε μακροχρόνιος εταίρος των ΗΠΑ και φιλοξένησε δεκάδες χιλιάδες αμερικανικά στρατεύματα. Αυτό το ίδιο, ωστόσο, δεν σηματοδοτεί συναίνεση για στόχους, ωστόσο, οι βάσεις των ΗΠΑ στην Τουρκία καθιστούν τη χώρα αυτή προμαχώνα για την υπεράσπιση της δημοκρατίας. Οι πρόεδροι Τζορτζ Μπους και Μπαράκ Ομπάμα επέτρεψαν στον Ερντογάν να επιταχύνει τη στροφή της Τουρκίας βαθμονομώντας την πολιτική των ΗΠΑ με το τι ήταν η Τουρκία ή τι ήθελαν να είναι παρά με ό,τι έχει γίνει στην πραγματικότητα. Ο Μπάιντεν και ο Μπλίκεν είναι ένοχοι για το ίδιο σφάλμα τώρα στη Γερμανία. Η Γερμανία μπορεί να θέλει να διορθώσει τις σχέσεις, αλλά δεν αξίζει ένα δωρεάν πέρασμα. Ο Μπάιντεν και ο Μπλίνκεν έχουν δίκιο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αντιμετωπίσουν την αυξανόμενη απειλή της Κίνας, αλλά να εμπιστευτούν το Βερολίνο είναι σα να βάζουν την αλεπού υπεύθυνη για το κοτέτσι. Είναι καιρός να αναγνωρίσουμε ότι η Γερμανία δεν είναι αξιόπιστος ή φερέγγυος σύμμαχος.