Beesmurf / pixabay |
Θόδωρος Γαλανόπουλος
Εγώ θυμάμαι και όταν είχε πρωτοεμφανιστεί το AIDS, πόσο όμορφα, χαλαρά και με χιούμορ, ειδοποιούσαν τον κάθε πολίτη πως πρέπει να προφυλαχθεί για τη ζωή του και τη ζωή των άλλων. Όποτε αγρίεψαν τον πολίτη και τον αντιμετώπισαν σαν χαζό, παράνομο, ψεκασμένο, αυτός πάντα γινόταν ένας αντίπαλος της εξουσίας, που την πολεμούσε με κάθε τρόπο που μπορούσε, ανάλογα με τον τρόπο που του είχε συμπεριφερθεί και αυτή.
Μίλησέ μου ήπια, σοβαρά και με απόψεις τεκμηριωμένες επιστημονικά, άσε με να ακούσω και τις άλλες απόψεις, μη μονοπωλείς την ενημέρωση με τους πρόθυμους παπαγάλους που τους έχεις πληρώσει το μισθό, και τότε ο πολίτης θα καθίσει ήρεμα να σκεφτεί τι είναι καλό για την υγεία του.
Το απαρτχάιντ, σε αυτό το λεωφορείο μπαίνουν εμβολιασμένοι και λευκοί και στο άλλο οι μαύροι και ανεμβολίαστοι, από δω οι ξανθοί Γερμανοί και από εκεί οι Εβραίοι και οι τσιγγάνοι, αυτό όποιος θελήσει να το εφαρμόσει, θα βρει το θυμό μας και την αντίδρασή μας πολύ έντονη και δε θα καταφέρει και τίποτε.
Ουδείς γνωρίζει φυσικά τι ακριβώς θέλουν να πετύχουν, ενσπείροντας διχασμό και φόβο στον πολίτη.
Προσέξτε καλά, ό,τι κάνουμε το κάνουμε ανθρώπινα και με σεβασμό ο ένας στον άλλον. Μην ξανακούσω υποχρεωτικό εμβολιασμό, γιατί αν παρατηρήσετε καλά, ενώ ακριβαίνουν όλα τα προϊόντα, οι τηλεοράσεις φθηναίνουν... Φτωχαίνουν οι απόψεις και μειώνονται οι οπαδοί. Άντε ψέκασα για τα κουνούπια και έγραψα και πέντε αράδες, να πω τη γνώμη μου σαν ψεκασμένος.