Αυτό ακολούθησε την πρώτη ανάπτυξη του υπερηχητικού Tu-22M βομβαρδιστικού στην εγκατάσταση το Μάιο, με τους μεγαλύτερους διαδρόμους να είναι το κλειδί για τη φιλοξενία τέτοιων αεροσκαφών. Το ρωσικό κρατικό μέσο ενημέρωσης RT αναφέρθηκε στο MiG-31K ως αναχαιτιστικό, και έδειξε πλάνα από πτήσεις χωρίς τον τυπικό τους εξοπλισμό των υπερηχητικών βαλλιστικών πυραύλων Kh-47M2 - υποδεικνύοντας ότι ενδέχεται να αναπτύσσουν πυραύλους αέρος - αέρος όπως οι μεγάλης εμβέλειας R-37, σημειώνει το militarywatchmagazine.com.
Οι παραλλαγές του MiG-31, MiG-31BM και MiG-31BSM, θεωρούνται τα πιο ικανά αεροσκάφη της χώρας από την άποψη των δυνατοτήτων αεροπορίας στον αέρα που έχουν πεδίο ισχύος σε επίπεδο μοίρας. Η Συρία αναφέρθηκε στο παρελθόν να έχει δείξει ενδιαφέρον για την απόκτηση του αεροσκάφους, τα οποία εκτιμούνται για την ασυναγώνιστη ταχύτητα και το εύρος εμπλοκής τους και για τον πολύ υψηλό βαθμό επίγνωσης της κατάστασης που παρέχουν τα ραντάρ Zaslon-M.
Το MiG-31K τέθηκε σε υπηρεσία το 2018 και παράλληλα με το Tu-22M είναι ένα από τα δύο αεροσκάφη της Ρωσικής Πολεμικής Αεροπορίας ικανά να αναπτύξουν πυραύλους Kh-47M2. Ο Kh-47M2 είναι σχεδόν ασυναγώνιστος εκτός Ρωσίας και επωφελείται από πολύ υψηλή ακρίβεια, την ταχύτητα των 10 Mach και το βεληνεκές των 2000 χιλιομέτρων. Οι πύραυλοι είναι πολύτιμοι για την ικανότητά τους να εμπλέκουν τόσο πολεμικά πλοία όσο και επίγειους στόχους, και επειδή έχουν την ικανότητα να αναπτύσσουν συμβατικές και πυρηνικές κεφαλές. Η ταχύτητά τους σε συνδυασμό με την υψηλή ευελιξία τους καθιστά σχεδόν αδύνατο να αναχαιτιστούν.
Η αεροπορική βάση του Khmeimim ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 2015, λίγο πριν από τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία, και αρχικά ανέπτυξε αεροσκάφη που χρειάζονταν για να υποστηρίξουν τις συριακές προσπάθειες, όπως αεροσκάφη επίθεσης εδάφους Su-25 και μαχητικά Su-24. Αυτά ενισχύθηκαν από το Νοέμβριο του 2015 με μαχητικά αεροπορικής υπεροχής όπως το Su-27SM3 και αργότερα το Su-35. Πιο πρόσφατα, με το αποτέλεσμα του Συριακού Πολέμου να έχει καθοριστεί αποτελεσματικά, η Ρωσία είχε αναπτύξει μακρύτερα οπλικά συστήματα που της παρέχουν επιλογές να επιτεθεί σε στόχους σε ολόκληρη την Ευρώπη από το πιο ευάλωτο νότιο πλευρό του ΝΑΤΟ. Η υψηλή αντοχή και οι πολύ μεγάλες σειρές εμπλοκής των Tu-22M και MiG-31 - τα δύο βαρύτερα πολεμικά αεροσκάφη που έχουν αναπτυχθεί ποτέ στο Khemeimim - τα καθιστούν ιδανικά για τέτοιες αποστολές.
Η ανάπτυξη του MiG-31K ακολουθεί στενά την ανάπτυξη μιας κοινής βρετανικής και αμερικανικής ομάδας κρούσης στην Ανατολική Μεσόγειο, όχι μακριά από τις ακτές της Συρίας, και έρχεται εν μέσω της αύξησης των εντάσεων μεταξύ Μόσχας και Λονδίνου. Μια επίσημη δήλωση ανέφερε ότι τα Foxhounds «έχουν αρχίσει να εκπληρώνουν τα καθήκοντα της κυριαρχίας του εναέριου χώρου της περιοχής», υποδεικνύοντας έναν ρόλο πέρα από τις αεροπορικές επιθέσεις στο έδαφος.
Η ανάπτυξη μπορεί να αποσκοπεί στην εξοικείωση του προσωπικού με τη λειτουργία των Foxhounds από την αεροπορική βάση, με περισσότερα MiG-31 να προορίζονται να ακολουθήσουν, και θα μπορούσε μακροπρόθεσμα επίσης να εξοικειώσει τους Σύριους με τη λειτουργία των προηγμένων μαχητικών αεροσκαφών, τα οποία ενδέχεται τελικά να επιλεγούν για να αντικαταστήσουν τα γηρασμένα MiG-25 Foxbats που σήμερα αποτελούν την ελίτ της πολεμικής τους δύναμης.