Νέο γύρο στην απόπειρα επικοινωνιακής προώθησης, ή μάλλον, για την ακρίβεια, περιορισμού των αρνητικών αντανακλαστικών που κινητοποιεί η αμερικανική πρόταση για τις φρεγάτες MMSC (που μετονομάστηκαν σε HF2 στο ίδιο πλαίσιο), εγκαινιάζει δημοσίευμα του ιστοχώρου του USNI (U.S. Naval Institute).
Από: defence-point.gr
Επικαλούμενο όσα ανέφερε ο γνωστός αξιωματούχος της Lockheed Martin, ναύαρχος εν αποστρατεία του αμερικανικού Ναυτικού, Τομ Ρόουντεν, το δημοσίευμα εμφανίζει την αμερικανική πλευρά όχι μόνο να επιμένει στην πώληση των MMSC, αλλά και να επιμένει να αποσπάσει το σύνολο του “πακέτου” των περίπου 5 δισ. ευρώ, αναλαμβάνοντας δηλαδή και την “ενδιάμεση λύση” και την αναβάθμιση των MEKO 200HN.
Παράλληλα, από την… παροχή συμβουλών που υποσχόταν η μόλις τεσσάρων σελίδων πρόταση – ευχολόγιο που προσκομίστηκε κατά την τελευταία παρουσία αντιπροσωπείας της LM στην Αθήνα, εμφανίζεται στο δημοσίευμα ο Αμερικανός ΑΚΑΜ στην Αθήνα, πλοίαρχος -ναι αξιωματικός αυτού του βαθμού μιλάει εκ μέρους των ΗΠΑ για ένα τέτοιας σημασίας θέμα- Τιμ Κέτερ, τάζοντας εκ νέου “λαγούς με πετραχήλια” περί επενδύσεων στη ναυπηγική βιομηχανία.
Η άκρως ενοχλητική, στο όριο του προσβλητικού εικόνα, συμπληρώνεται από την εμφατική υπόμνηση του πλοιάρχου, ότι η Ελλάδα έχει ήδη επενδύσει 1 δισ. δολάρια σε αμερικανικής προέλευσης συστήματα για τη ναυτική της ισχύ, αναφέροντας την αναβάθμιση των P-3B και τα ελικόπτερα MH-60R.
Παράλληλα, ξεκαθαρίζεται στο δημοσίευμα, ότι το σύστημα πρόωσης των πλοίων δεν πρόκειται να αλλάξει. Παρότι τα προβλήματα δεν περιορίζονταν μόνο στην αξιοπιστία του, που αργά ή γρήγορα εκτιμάται ότι θα επιλυθεί. Από τη στιγμή που η Ελλαδίτσα μας δεν έχει το “πορτοφόλι” του US Navy, είναι υποχρεωμένη να συνυπολογίσει πόσο θα κοστίζει η επιχειρησιακή αξιοποίηση. Κυρίως όμως, δεν έχει την πολυτέλεια για πειράματα.
Να προσθέσουμε δηλαδή κι άλλα 5-6 (αφού καταλαβαίνει μόνο σε δολάρια, ας αφήσουμε τον πολυπράγμονα πλοίαρχο που φαίνεται έχει λόγους στην Ελλάδα να αισθάνεται ναύαρχος τεσσάρων αστέρων, να κάνει την ακριβή μετατροπή σε ευρώ), παραδίδοντας το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στον υπερατλαντικό σύμμαχο, ο οποίος θα αποφασίσει και το είδος των συστημάτων που χρειάζεται η αποικ... συγγνώμη, η στρατηγική σύμμαχος χώρα εννοούσαμε.
Όπως έχει προαναφερθεί, η προμήθεια των εξαιρετικών σε κάθε περίπτωση ελικοπτέρων Sikorsky MH-60R, μοιάζει να συνδέεται με την “προσφορά” των MMSC, καθώς υποτίθεται πως καλύπτουν κάποιες ανεπάρκειες που παρουσιάζει το πλοίο στις ανθυποβρυχιακές του δυνατότητες.
Είναι προφανές ότι κάτι μας έχει διαφύγει από τις επιχειρησιακές δυνατότητες του οπλικού συστήματος, οπότε ήδη ερευνούμε μήπως έχει προστεθεί στα ελικόπτερα δυνατότητα να πετούν σε 24ωρη βάση και φυσικά ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.
Κι αυτό διότι ένα πλοίο το οποίο προμηθεύεται το Πολεμικό Ναυτικό με σκοπό να αναδειχθεί στον τύπο-ναυαρχίδα του Στόλου, προφανώς δεν μπορεί ούτε να σέρνει συνεχώς ένα σόναρ πίσω του, με ό,τι περιορισμούς αυτό συνεπάγεται στον πλου, ούτε το οργανικό του ελικόπτερο να πετά συνεχώς αναζητώντας υποβρύχια.
Ένα πλοίο που ως κέντρο βάρους της μαχητικής ισχύος του Πολεμικού Ναυτικού θα προσελκύσει το “ενδιαφέρον” του αντιπάλου. Άρα θα επιχειρήσει κατ’ απόλυτη προτεραιότητα να τα εξουδετερώσει σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής… παρότι είναι προφανές ότι στους Τούρκους ήδη θυμίζει πολύ το δικό τους “εθνικό πλοίο” (MILGEM), καθότι σχεδιαστικά έχουν βγει από το ίδιο “καλούπι”.
Με τη διαφορά ότι στον τουρκικό στόλο δεν το αντιμετωπίζει κανείς όπως το… ANADOLU, αλλά ως ένα φθηνό πλοίο που το ρίχνουν στο νερό με 200-250 εκατ. δολάρια από δικά τους ναυπηγεία, του φοράνε κυρίως τουρκικά ηλεκτρονικά, άρα στηρίζουν την εγχώρια βιομηχανία, εφαρμόζοντας το δόγμα ότι “η ποσότητα έχει τη δική της ποιότητα”.
Ενώ στην Ελλάδα τους λες κόψτε 1-1,5 δισ. ευρώ και ξεκινήστε ναυπηγήσεις μικρότερων και καλά εξοπλισμένων πλοίων να τα παραλάβετε σε μια τριετία το πολύ να αρχίσετε τη διαδικασία επίλυσης του προβλήματος και σε κοιτάνε περίεργα. Ονειρεύονται το “νέο ΑΒΕΡΩΦ”, αλλά φλερτάρουν ταυτόχρονα με την πλέον ακατάλληλη λύση από τις προτεινόμενες. Μάλλον πιο ακατάλληλα και από τη λύση είναι τα μυαλά και οι νοοτροπίες. Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει.
ΤΙ ΜΑΣ ΔΙΑΦΕΥΓΕΙ, ΤΙ ΜΑΣ ΔΙΑΦΕΥΓΕΙ…
Με βάση τα ανωτέρω λοιπόν, συμπεραίνουμε πως κάτι μας διαφεύγει… το οποίο δεν διέφευγε στα τέλη του προηγούμενου έτους σε όσους ασμένως εισηγήθηκαν την απόκτησή του αμερικανικού “πακέτου”. Ήταν δε τόσο μεγάλη η βεβαιότητα για την ορθότητα της επιλογής, που είχαν λησμονήσει να ζητήσουν τους υπόλοιπους υποψήφιους προμηθευτές τις δικές τους προτάσεις.
Πάλι καλά που “πάτησε φρένο” ο ΥΕΘΑ. Θα αποδειχθεί αυτό το μεγάλο “λάθος” του; Διότι κάτι άλλους που επέμεναν να τηρούν τους νόμους και τις διαδικασίες τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι. Συγκεκριμένες δυνάμεις στο ΥΠΕΘΑ σε συνεργασία με το “επιτελικό στρατηγείο”, επείγονταν να… αναβαθμίσουν τις ελληνοαμερικανικές στρατηγικές σχέσεις και τους υπονόμευσαν με συνέπεια.
Ας ελπίσουμε ότι ο ΥΕΘΑ διατηρεί ως προτεραιότητα το να έχει ήσυχη τη συνείδησή του απέναντι στην πατρίδα. Διότι εάν θέλουμε να διαλύσουμε το Πολεμικό Ναυτικό υπάρχει ευκολότερος τρόπος. Καλά καταλάβατε… μπορούμε να το κάνουμε πιο αποτελεσματικά. Γλιτώνοντας και κάμποσα δισ. ευρώ που θα στοίχιζαν οι φρεγάτες και ποιος ξέρει πόσα για να περπατάνε οι “ενδιάμεσες λύσεις”.
Κάποιοι ταράχτηκαν φαίνεται πολύ, εις εκ των οποίων έβγαλε γλώσσα μεγαλύτερη από το μπόι του αποκαλώντας τους Έλληνες “ζητιάνους οι οποίοι δεν δικαιούνται να επιλέγουν“. Τι κι αν όλοι οι υπόλοιποι κάνουν τα πάντα για να προσεγγίσουν τα “θέλω” του πελάτη; Κάποιοι θεωρούν λογικό να υπαγορεύουν, όπως ο… προστάτης την προστατευόμενη.
Έκπληξη! Με την αιτιολογία ότι πλέον δεν κατείχε επίσημη ιδιότητα (σ.σ. πρώην ΑΚΑΜ των ΗΠΑ στην Αθήνα) ο εν λόγω “θερμόαιμος”, δεν τον έστειλε κανείς στο διάβολο και ακόμα παραπέρα. Ποιος ξέρει πόσους τεμενάδες είχε εισπράξει είτε στα Επιτελεία είτε από υπουργούς για να πληγεί τόσο καίρια από τη δημοφιλή στην Ελλάδα “νόσο του Βοναπαρτισμού”;
Μια ασθένεια η οποία φαίνεται πως δεν κάνει διακρίσεις. Απλά είναι σαν τον κορονοϊό. Αν δεν πάρεις μέτρα, τον τσιμπάς πολύ εύκολα. Και ό,τι ήθελε προκύψει. Την κάλαμον, ως γνωστόν, καβαλούν πολλοί που ανέρχονται σε καίριες θέσεις, με μοναδική σταθερά τη διατήρηση αβρότητος απέναντι σε όποιον έχει σχέση με την πρεσβεία. Ποια πρεσβεία; Μα μία είναι η πρεσβεία!
Ας τελειώσει επιτέλους αυτό το κακόγουστο αστείο, το οποίο δεν θα είχε συμβεί εάν είχε επιλεγεί η δοκιμασμένη και τόσο πετυχημένη “συνταγή” της… μη πολιτικής διαγωνιστικής διαδικασίας, βασισμένης σε ξεκάθαρες επιχειρησιακές προδιαγραφές. Αυτά κάνει η μη σταθμισμένη έμφαση στην “εξοπλιστική διπλωματία” και τον “γεωπολιτικό παράγοντα”.
Το “beggars” είναι αποτέλεσμα αυτής της ανοησίας. Έχουμε διάθεση να το διορθώσουμε; Προφυλάσσοντας τον εθνικό μας αυτοσεβασμό και την ισχύ, αποτρεπτική και αμυντική του Πολεμικού Ναυτικού. Οι ανάγκες είναι τεράστιες. “Ὁ μόσχος πολύς, μηδείς ἐξέλθη πεινῶν“! Όχι όμως έτσι. Κάποιος να βάλει μια τάξη.
Όποιος θέλει να παραστήσει τον “φαταούλα” τη στιγμή κατά την οποία υπολείπεται μάλιστα του ανταγωνισμού σχεδόν σε όλες τις παραμέτρους του “πακέτου”, θα πρέπει να πάρει ένα μάθημα το οποίο θα χρησιμεύσει και για το γεωπολιτικό μέλλον της περιοχής. Το οποίο σχεδόν όλοι, καταχρηστικά επικαλούνται.
Επικαλούμενο όσα ανέφερε ο γνωστός αξιωματούχος της Lockheed Martin, ναύαρχος εν αποστρατεία του αμερικανικού Ναυτικού, Τομ Ρόουντεν, το δημοσίευμα εμφανίζει την αμερικανική πλευρά όχι μόνο να επιμένει στην πώληση των MMSC, αλλά και να επιμένει να αποσπάσει το σύνολο του “πακέτου” των περίπου 5 δισ. ευρώ, αναλαμβάνοντας δηλαδή και την “ενδιάμεση λύση” και την αναβάθμιση των MEKO 200HN.
Παράλληλα, από την… παροχή συμβουλών που υποσχόταν η μόλις τεσσάρων σελίδων πρόταση – ευχολόγιο που προσκομίστηκε κατά την τελευταία παρουσία αντιπροσωπείας της LM στην Αθήνα, εμφανίζεται στο δημοσίευμα ο Αμερικανός ΑΚΑΜ στην Αθήνα, πλοίαρχος -ναι αξιωματικός αυτού του βαθμού μιλάει εκ μέρους των ΗΠΑ για ένα τέτοιας σημασίας θέμα- Τιμ Κέτερ, τάζοντας εκ νέου “λαγούς με πετραχήλια” περί επενδύσεων στη ναυπηγική βιομηχανία.
Η άκρως ενοχλητική, στο όριο του προσβλητικού εικόνα, συμπληρώνεται από την εμφατική υπόμνηση του πλοιάρχου, ότι η Ελλάδα έχει ήδη επενδύσει 1 δισ. δολάρια σε αμερικανικής προέλευσης συστήματα για τη ναυτική της ισχύ, αναφέροντας την αναβάθμιση των P-3B και τα ελικόπτερα MH-60R.
Παράλληλα, ξεκαθαρίζεται στο δημοσίευμα, ότι το σύστημα πρόωσης των πλοίων δεν πρόκειται να αλλάξει. Παρότι τα προβλήματα δεν περιορίζονταν μόνο στην αξιοπιστία του, που αργά ή γρήγορα εκτιμάται ότι θα επιλυθεί. Από τη στιγμή που η Ελλαδίτσα μας δεν έχει το “πορτοφόλι” του US Navy, είναι υποχρεωμένη να συνυπολογίσει πόσο θα κοστίζει η επιχειρησιακή αξιοποίηση. Κυρίως όμως, δεν έχει την πολυτέλεια για πειράματα.
Να προσθέσουμε δηλαδή κι άλλα 5-6 (αφού καταλαβαίνει μόνο σε δολάρια, ας αφήσουμε τον πολυπράγμονα πλοίαρχο που φαίνεται έχει λόγους στην Ελλάδα να αισθάνεται ναύαρχος τεσσάρων αστέρων, να κάνει την ακριβή μετατροπή σε ευρώ), παραδίδοντας το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό στον υπερατλαντικό σύμμαχο, ο οποίος θα αποφασίσει και το είδος των συστημάτων που χρειάζεται η αποικ... συγγνώμη, η στρατηγική σύμμαχος χώρα εννοούσαμε.
Όπως έχει προαναφερθεί, η προμήθεια των εξαιρετικών σε κάθε περίπτωση ελικοπτέρων Sikorsky MH-60R, μοιάζει να συνδέεται με την “προσφορά” των MMSC, καθώς υποτίθεται πως καλύπτουν κάποιες ανεπάρκειες που παρουσιάζει το πλοίο στις ανθυποβρυχιακές του δυνατότητες.
Είναι προφανές ότι κάτι μας έχει διαφύγει από τις επιχειρησιακές δυνατότητες του οπλικού συστήματος, οπότε ήδη ερευνούμε μήπως έχει προστεθεί στα ελικόπτερα δυνατότητα να πετούν σε 24ωρη βάση και φυσικά ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.
Κι αυτό διότι ένα πλοίο το οποίο προμηθεύεται το Πολεμικό Ναυτικό με σκοπό να αναδειχθεί στον τύπο-ναυαρχίδα του Στόλου, προφανώς δεν μπορεί ούτε να σέρνει συνεχώς ένα σόναρ πίσω του, με ό,τι περιορισμούς αυτό συνεπάγεται στον πλου, ούτε το οργανικό του ελικόπτερο να πετά συνεχώς αναζητώντας υποβρύχια.
Ένα πλοίο που ως κέντρο βάρους της μαχητικής ισχύος του Πολεμικού Ναυτικού θα προσελκύσει το “ενδιαφέρον” του αντιπάλου. Άρα θα επιχειρήσει κατ’ απόλυτη προτεραιότητα να τα εξουδετερώσει σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής… παρότι είναι προφανές ότι στους Τούρκους ήδη θυμίζει πολύ το δικό τους “εθνικό πλοίο” (MILGEM), καθότι σχεδιαστικά έχουν βγει από το ίδιο “καλούπι”.
Με τη διαφορά ότι στον τουρκικό στόλο δεν το αντιμετωπίζει κανείς όπως το… ANADOLU, αλλά ως ένα φθηνό πλοίο που το ρίχνουν στο νερό με 200-250 εκατ. δολάρια από δικά τους ναυπηγεία, του φοράνε κυρίως τουρκικά ηλεκτρονικά, άρα στηρίζουν την εγχώρια βιομηχανία, εφαρμόζοντας το δόγμα ότι “η ποσότητα έχει τη δική της ποιότητα”.
Ενώ στην Ελλάδα τους λες κόψτε 1-1,5 δισ. ευρώ και ξεκινήστε ναυπηγήσεις μικρότερων και καλά εξοπλισμένων πλοίων να τα παραλάβετε σε μια τριετία το πολύ να αρχίσετε τη διαδικασία επίλυσης του προβλήματος και σε κοιτάνε περίεργα. Ονειρεύονται το “νέο ΑΒΕΡΩΦ”, αλλά φλερτάρουν ταυτόχρονα με την πλέον ακατάλληλη λύση από τις προτεινόμενες. Μάλλον πιο ακατάλληλα και από τη λύση είναι τα μυαλά και οι νοοτροπίες. Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει.
ΤΙ ΜΑΣ ΔΙΑΦΕΥΓΕΙ, ΤΙ ΜΑΣ ΔΙΑΦΕΥΓΕΙ…
Με βάση τα ανωτέρω λοιπόν, συμπεραίνουμε πως κάτι μας διαφεύγει… το οποίο δεν διέφευγε στα τέλη του προηγούμενου έτους σε όσους ασμένως εισηγήθηκαν την απόκτησή του αμερικανικού “πακέτου”. Ήταν δε τόσο μεγάλη η βεβαιότητα για την ορθότητα της επιλογής, που είχαν λησμονήσει να ζητήσουν τους υπόλοιπους υποψήφιους προμηθευτές τις δικές τους προτάσεις.
Πάλι καλά που “πάτησε φρένο” ο ΥΕΘΑ. Θα αποδειχθεί αυτό το μεγάλο “λάθος” του; Διότι κάτι άλλους που επέμεναν να τηρούν τους νόμους και τις διαδικασίες τους έφαγε το μαύρο σκοτάδι. Συγκεκριμένες δυνάμεις στο ΥΠΕΘΑ σε συνεργασία με το “επιτελικό στρατηγείο”, επείγονταν να… αναβαθμίσουν τις ελληνοαμερικανικές στρατηγικές σχέσεις και τους υπονόμευσαν με συνέπεια.
Ας ελπίσουμε ότι ο ΥΕΘΑ διατηρεί ως προτεραιότητα το να έχει ήσυχη τη συνείδησή του απέναντι στην πατρίδα. Διότι εάν θέλουμε να διαλύσουμε το Πολεμικό Ναυτικό υπάρχει ευκολότερος τρόπος. Καλά καταλάβατε… μπορούμε να το κάνουμε πιο αποτελεσματικά. Γλιτώνοντας και κάμποσα δισ. ευρώ που θα στοίχιζαν οι φρεγάτες και ποιος ξέρει πόσα για να περπατάνε οι “ενδιάμεσες λύσεις”.
Κάποιοι ταράχτηκαν φαίνεται πολύ, εις εκ των οποίων έβγαλε γλώσσα μεγαλύτερη από το μπόι του αποκαλώντας τους Έλληνες “ζητιάνους οι οποίοι δεν δικαιούνται να επιλέγουν“. Τι κι αν όλοι οι υπόλοιποι κάνουν τα πάντα για να προσεγγίσουν τα “θέλω” του πελάτη; Κάποιοι θεωρούν λογικό να υπαγορεύουν, όπως ο… προστάτης την προστατευόμενη.
Έκπληξη! Με την αιτιολογία ότι πλέον δεν κατείχε επίσημη ιδιότητα (σ.σ. πρώην ΑΚΑΜ των ΗΠΑ στην Αθήνα) ο εν λόγω “θερμόαιμος”, δεν τον έστειλε κανείς στο διάβολο και ακόμα παραπέρα. Ποιος ξέρει πόσους τεμενάδες είχε εισπράξει είτε στα Επιτελεία είτε από υπουργούς για να πληγεί τόσο καίρια από τη δημοφιλή στην Ελλάδα “νόσο του Βοναπαρτισμού”;
Μια ασθένεια η οποία φαίνεται πως δεν κάνει διακρίσεις. Απλά είναι σαν τον κορονοϊό. Αν δεν πάρεις μέτρα, τον τσιμπάς πολύ εύκολα. Και ό,τι ήθελε προκύψει. Την κάλαμον, ως γνωστόν, καβαλούν πολλοί που ανέρχονται σε καίριες θέσεις, με μοναδική σταθερά τη διατήρηση αβρότητος απέναντι σε όποιον έχει σχέση με την πρεσβεία. Ποια πρεσβεία; Μα μία είναι η πρεσβεία!
Ας τελειώσει επιτέλους αυτό το κακόγουστο αστείο, το οποίο δεν θα είχε συμβεί εάν είχε επιλεγεί η δοκιμασμένη και τόσο πετυχημένη “συνταγή” της… μη πολιτικής διαγωνιστικής διαδικασίας, βασισμένης σε ξεκάθαρες επιχειρησιακές προδιαγραφές. Αυτά κάνει η μη σταθμισμένη έμφαση στην “εξοπλιστική διπλωματία” και τον “γεωπολιτικό παράγοντα”.
Το “beggars” είναι αποτέλεσμα αυτής της ανοησίας. Έχουμε διάθεση να το διορθώσουμε; Προφυλάσσοντας τον εθνικό μας αυτοσεβασμό και την ισχύ, αποτρεπτική και αμυντική του Πολεμικού Ναυτικού. Οι ανάγκες είναι τεράστιες. “Ὁ μόσχος πολύς, μηδείς ἐξέλθη πεινῶν“! Όχι όμως έτσι. Κάποιος να βάλει μια τάξη.
Όποιος θέλει να παραστήσει τον “φαταούλα” τη στιγμή κατά την οποία υπολείπεται μάλιστα του ανταγωνισμού σχεδόν σε όλες τις παραμέτρους του “πακέτου”, θα πρέπει να πάρει ένα μάθημα το οποίο θα χρησιμεύσει και για το γεωπολιτικό μέλλον της περιοχής. Το οποίο σχεδόν όλοι, καταχρηστικά επικαλούνται.