Ενώ οι ικανότητες μάχης του Su-57 το καθιστούν κορυφαίο δυνητικό αμφισβητία για τα νέα αμερικανικά σχέδια, δηλαδή το F-35A και τον επερχόμενο μαχητικό έκτης γενιάς FX, μια αξιολόγηση του οπλισμού του αεροσκάφους, και ιδίως τις δύο κατηγορίες υπερηχητικών πυραύλων που φέρει, αναδεικνύει μια πιθανότητα να διαταράξει σοβαρά και ενδεχομένως να οδηγήσει σε κατάρρευση τις τα αμερικανικά στελθ μαχητικά χωρίς να εμπλακούν άμεσα. Μια τέτοια ικανότητα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, δεδομένου ότι το Su-57 αναμένεται να έχει ιδιαίτερη βαρύτητα σε περίπτωση μεγάλου πολέμου με το ΝΑΤΟ. Τα εν λόγω υπερηχητικά όπλα είναι ο βαλλιστικός πύραυλος Kh-47M2 Kinzhal που εκτοξεύεται στον αέρα και ο αέρος-αέρος R-37M - όπου αμφότεροι αναμένεται να ενσωματωθούν στο Su-57 πριν από το 2025.
Το Kh-47M2 τέθηκε σε υπηρεσία στη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία στις αρχές του 2018, μετά την ανακοίνωσή του τον Μάρτιο του ίδιου έτους από τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν και έχει ενσωματωθεί στα υπερηχητικά αεροσκάφη MiG-31K και Tu-22M - και τα δύο αναπτύσσουν ισχυρούς αισθητήρες και έχουν υψηλή αντοχή. Ο πύραυλος μπορεί να προσκρούσει στόχους με ταχύτητες έως και 10 Mach, και οι εκτιμήσεις του εύρους κυμαίνονται από 2000km έως 3000km - πιθανώς σε σχέση με διαφορετικές παραλλαγές που ενσωματώνονται στα MiG-31K και Tu-22M αντίστοιχα. Ακόμη και μικρότερες παραλλαγές που αναπτύχθηκαν από το μικρότερου εύρους MiG-31K, ωστόσο, θα επέτρεπε στα αεροσκάφη να επιτύχουν στόχους σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και σχεδόν όλη την Ανατολική και Νοτιοανατολική Ασία, χωρίς αυτά τα αεροσκάφη να χρειάζεται να αναπτυχθούν από υπερπόντιες βάσεις. Κανένα υπάρχον σύστημα πυραυλικής άμυνας δεν είναι ικανό να αναχαιτίσει αξιόπιστα τον Kinzhal, ο οποίος έχει εξαιρετική δυνατότητα ελιγμών, και ο πύραυλος είναι επίσης ικανός να στοχεύει εχθρικά πολεμικά πλοία για πιθανώς καταστροφικό αποτέλεσμα.
Τα σχέδια για την ανάπτυξη μιας παραλλαγής του Kh-47M2 για ενσωμάτωση στο Su-57, το οποίο θα είναι μικροσκοπικό για ανάπτυξη από τους εσωτερικούς του κόλπους, ανακοινώθηκαν κοντά στο τέλος του 2018, λιγότερο από ένα χρόνο μετά την έναρξη λειτουργίας του αρχικού πυραύλου. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ένας πύραυλος που αναπτύχθηκε για το MiG-31 θα εξελιχθεί σε μινιατούρα για το μαχητικό επόμενης γενιάς - με τον πύραυλο αέρος-αέρος R-37 να υφίσταται μια παρόμοια διαδικασία για να προκύψει αργότερα ο R-37M. Η ενσωμάτωση του Kh-47M2 στον μαχητικό θα έκανε το Su-57 το μοναδικό στον κόσμο ικανό να πραγματοποιήσει επιθέσεις υπερηχητικών βαλλιστικών πυραύλων, οι οποίες όχι μόνο θα τον καθιστούσαν έναν εξαιρετικό κυνηγό πλοίων, αλλά θα του επέτρεπαν να παραδώσει επιθέσεις εναντίον εχθρικών κέντρων διοίκησης, κόμβων εφοδιαστικής, αεροδρομίων και άλλων κρίσιμων στόχων πολύ πίσω από τις εχθρικές γραμμές.
Σε συνδυασμό με την υψηλή δυνατότητα επιβίωσης και το μεγάλο εύρος του Su-57, λίγοι θα μπορούσαν να σταματήσουν τον Kh-47M2 από το να βγάλει τους εχθρικούς αεροδιαδρόμους εκτός λειτουργίας και να εξουδετερώσει μεγάλο αριθμό εχθρικών μαχητικών στο έδαφος πολύ νωρίς σε μια σύγκρουση. Οι πιθανές συνέπειες αυτού, ιδίως όταν εξετάζουμε τις εξαιρετικά υψηλές απαιτήσεις συντήρησης των αμερικανικών μαχητικών στελθ και την ανάγκη τους για διαδρόμους, είναι τεράστιες - με αυτά τα μαχητικά να περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους στο έδαφος. Μαχητικά στελθ που εδρεύουν σε αεροπλανοφόρα θα είναι, αν μη τι άλλο, πιο ευάλωτα σε τέτοιες επιθέσεις σε περίπτωση που τα πολεμικά πλοία επιχειρούν εντός του εύρους δέσμευσης του Kinzhal.
Ο υπερηχητικός πύραυλος αέρος-αέρος R-37M είναι πιθανότατα ο πιο ικανός σε λειτουργία σήμερα, αν και ο επερχόμενος αμερικανικός AIM-260 και ο κινεζικός PL-XX θα μπορούσαν σύντομα να αμφισβητήσουν την υπεροχή του. Σε συνδυασμό με τους ισχυρούς αισθητήρες του Su-57, ο πύραυλος είναι ικανός να καταρρίψει αεροσκάφη σε εμβέλεια έως 400 χλμ. ενώ η ασυναγώνιστη ταχύτητα των 6 Mach και η πολύ υψηλή ευελιξία του καθιστούν πολύ δύσκολη την αποφυγή. Ενώ ο πύραυλος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εμπλοκή κατά μαχητικών στελθ, τέτοια αεροσκάφη στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα είναι ανιχνεύσιμα σε περισσότερο από το μισό εύρος πυραύλων, ακόμη και όταν το Su-57 μοιράζεται δεδομένα παρακολούθησης με επίγεια συστήματα άμυνας εδάφους και υποστηρίζει μαχητικά και αεροσκάφη AEW.
Όπου ο R-37M θα μπορούσε να υπερέχει ενάντια στα εχθρικά στελθ μαχητικά, ωστόσο, η εξουδετέρωση του αεροσκάφους είναι ζωτικής σημασίας για την υποστήριξη των επιχειρήσεων τους. Στην Ανατολική Ασία ειδικότερα, το σχετικά μικρό εύρος του F-35 σε σύγκριση με τα βαριά μαχητικά σημαίνει ότι θα βασιστεί σε μεγάλο βαθμό στον εναέριο ανεφοδιασμό για να λειτουργήσει επιθετικά - και εάν αυτά τα αεροσκάφη καταστραφούν, θα εμποδιστεί σοβαρά και πιθανώς θα σταματήσει εντελώς τις επιθετικές επιχειρήσεις. Ενώ τα νεότερα ελαφριά μη επανδρωμένα δεξαμενόπλοια MQ-25 έχουν δυνατότητες στελθ, αυτά πρόκειται να αγοραστούν σε πολύ περιορισμένο αριθμό για το Πολεμικό Ναυτικό των Η.Π.Α. και να έχουν χαμηλότερες επιδόσεις από τα πιο ευρέως σχεδιασμένα μη στελθ ιπτάμενα τάνκερς. Η απώλεια τάνκερς σε μια μεγάλη πτήση πάνω από τη θάλασσα μπορεί δυνητικά να αφήσει τα μαχητικα εγκλωβισμένα και να οδηγήσει σε προσγειώσεις έκτακτης ανάγκης, αλλά ακόμη και η παρουσία πυραύλων ικανών να απειλήσουν αυτά τα αεροσκάφη όπως ο R-37M μπορεί να είναι αρκετό για να τερματιστούν οι επιθετικές επιχειρήσεις μαχητικών σε ένα συγκεκριμένο θέατρο μάχης. Αυτό είναι ιδιαίτερα κρίσιμο εάν η Ρωσία εμπλέξει τις αμερικανικές δυνάμεις στις περιοχές της Άπω Ανατολής ή εάν το Su-57 πωληθεί σε χώρες της Ασίας-Ειρηνικού, όπως η Κίνα, το Βιετνάμ ή η Μιανμάρ.
Τελικά, ενώ το Su-57 έχει σχεδιαστεί για να μπορεί να συμβαδίζει με την ελίτ ενός εχθρικού στόλου, όπως το F-35A και το πιο ικανό επερχόμενο FX, το Penetrating Counter Air Fighter και άλλα, μπορεί να είναι εξίσου αποτελεσματικό να υπονομεύσει τις πολεμικές προσπάθειες ενός εχθρικού αεροπορικού στόλου με ένα λιγότερο άμεσο τρόπο χωρίς να εμπλακεί άμεσα με εχθρικά αεροσκάφη. Αυτή η ευελιξία είναι ασυναγώνιστη μεταξύ των μαχητικών πέμπτης γενιάς, με το F-35A να μη διαθέτει συγκρίσιμα όπλα, ενώ οι δυνατότητες αέρος-εδάφους και κατά στόχων επιφανείας του F-22 και του κινεζικού J-20 είναι αμελητέες, ενώ επίσης κανένα από αυτά τα μη ρωσικά αεροσκάφη δεν χρησιμοποιεί υπερηχητικούς πυραύλους αέρος-αέρος. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει στο μέλλον, ανάλογα με τις δυνατότητες των επερχόμενων αμερικανικών μαχητικών έκτης γενιάς και την πρόοδο που έχει σημειωθεί στα αμερικανικά προγράμματα υπερηχητικών πυραύλων.