Η
ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία είναι οχυρωμένη πίσω ένα ισχυρό ψήφισμα του
Συμβουλίου Ασφαλείας, το 550, το οποίο αναφέρεται στην κατεχόμενη
Αμμόχωστο. Το ψήφισμα προνοεί όπως η Τουρκία την αποδώσει στα Ηνωμένα
Έθνη. Κι αυτό θα έπρεπε να πράξει η κατοχική Τουρκία εδώ και πολλά
χρόνια.
Από: philenews.com
Δεν το κάνει καθώς δεν αισθάνεται πίεση ώστε να προσαρμοστεί προς τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Επιλέγει μια οδό στην οποία, όπως έχει αποδειχθεί, μπορεί να πορεύεται ανενόχλητα, χωρίς κόστος. Άλλωστε, από το 1974 προωθεί βαθμηδόν την υλοποίηση των επεκτατικών της σχεδιασμών και αντί να δέχεται πιέσεις, φαίνεται πως από κάποιους ενθαρρύνεται. Διαχρονικά τις πιέσεις δέχεται η αδύνατη πλευρά, η ελληνική. Διαχρονικά η πολιτική του κατευνασμού έναντι της Τουρκίας «πέτυχε» να αποθρασύνει την κατοχική δύναμη και ως αποτέλεσμα τούτου να αναβαθμίζει και τις επιδιώξεις της σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ Τουρκία δεν εκτοξεύει απειλές για άνοιγμα και εποικισμό της περίκλειστης περιοχής της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Έχει περάσει πλέον από τις απειλές στην πράξη. Από τον περασμένο Νοέμβριο, όταν είχε έρθει παράνομα στο νησί ο ηγέτης της κατοχικής δύναμης, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είχε αρχίσει η υλοποίηση των σχεδιασμών. Τώρα προχωρεί στη δεύτερη φάση, της οποίας η υλοποίηση προχωρά. Δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις το τι θα κάνει ο Ερντογάν και η υποτελής (subordinate) τοπική διοίκηση στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Στοχεύει στον εποικισμό της περιφραγμένης περιοχής των Βαρωσίων και τη δημιουργία νέων, πρόσθετων και μη αναστρέψιμων τετελεσμένων γεγονότων επί του εδάφους.
ΣΤΟΥΣ σχεδιασμούς της η κατοχική δύναμη προφανώς και δεν θέλει να προκαλεί αντιδράσεις. Γι' αυτό και επιχειρεί να εμπλέξει και Τουρκοκύπριους. Δεν πρόκειται να επιστρέψει περιουσίες. Δεν πρόκειται να επιτρέψει αποκατάσταση περιουσιών, ούτε και θα δώσει αποζημιώσεις. Θέλει να επιβάλει νέα τετελεσμένα στα κατεχόμενα εδάφη. Θα ενθαρρύνει προσφυγές Ελληνοκυπρίων, να χρησιμοποιήσει τούτες ως αφορμή για να αλλάξει το καθεστώς της περίκλειστης περιοχής από στρατιωτική σε πολιτική (υπό τη διοίκηση του ψευδοκράτους) και στη συνέχεια θα εποικίσει την πόλη. Αυτός είναι ο σχεδιασμός της κατοχικής δύναμης.
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία έχει ως εργαλεία αποτροπής τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Είναι τούτο αρκετό; Όχι. Κι αυτό έχει επιβεβαιωθεί διαχρονικά. Η Τουρκία δεν υπολογίζει, δεν λαμβάνει υπόψη τα ψηφίσματα. Τι μπορεί να επηρεάσει την κατοχική δύναμη; Μόνο το οικονομικό κόστος και η Λευκωσία θα πρέπει να αναζητήσει αυτά τα εργαλεία. Κυρίως μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία υπάρχουν τέτοια εργαλεία. Εργαλεία τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να πιεστεί η Τουρκία και για το κατοχικό καθεστώς.
Θα επαναλάβουμε πως η Αμμόχωστος και ειδικότερα αυτό το τμήμα της πόλης των Βαρωσίων επωφελείται της ιδιαίτερης προσοχής από το Συμβούλιο Ασφαλείας, ιδιαίτερα μέσω των ψηφισμάτων 550 (1984) και 789 (1992). Και σε αυτό το πεδίο θα πρέπει να υπάρξει ενεργοποίηση. Και προφανώς υπάρχουν τρόποι υλοποίησης αποφάσεων, παρά τις δυσκολίες που προφανώς υπάρχουν. Θέληση και βούληση χρειάζονται. Αλλά και συστηματική πίεση από τη δική μας πλευρά.
Δεν το κάνει καθώς δεν αισθάνεται πίεση ώστε να προσαρμοστεί προς τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας. Επιλέγει μια οδό στην οποία, όπως έχει αποδειχθεί, μπορεί να πορεύεται ανενόχλητα, χωρίς κόστος. Άλλωστε, από το 1974 προωθεί βαθμηδόν την υλοποίηση των επεκτατικών της σχεδιασμών και αντί να δέχεται πιέσεις, φαίνεται πως από κάποιους ενθαρρύνεται. Διαχρονικά τις πιέσεις δέχεται η αδύνατη πλευρά, η ελληνική. Διαχρονικά η πολιτική του κατευνασμού έναντι της Τουρκίας «πέτυχε» να αποθρασύνει την κατοχική δύναμη και ως αποτέλεσμα τούτου να αναβαθμίζει και τις επιδιώξεις της σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ Τουρκία δεν εκτοξεύει απειλές για άνοιγμα και εποικισμό της περίκλειστης περιοχής της κατεχόμενης Αμμοχώστου. Έχει περάσει πλέον από τις απειλές στην πράξη. Από τον περασμένο Νοέμβριο, όταν είχε έρθει παράνομα στο νησί ο ηγέτης της κατοχικής δύναμης, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, είχε αρχίσει η υλοποίηση των σχεδιασμών. Τώρα προχωρεί στη δεύτερη φάση, της οποίας η υλοποίηση προχωρά. Δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις το τι θα κάνει ο Ερντογάν και η υποτελής (subordinate) τοπική διοίκηση στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Στοχεύει στον εποικισμό της περιφραγμένης περιοχής των Βαρωσίων και τη δημιουργία νέων, πρόσθετων και μη αναστρέψιμων τετελεσμένων γεγονότων επί του εδάφους.
ΣΤΟΥΣ σχεδιασμούς της η κατοχική δύναμη προφανώς και δεν θέλει να προκαλεί αντιδράσεις. Γι' αυτό και επιχειρεί να εμπλέξει και Τουρκοκύπριους. Δεν πρόκειται να επιστρέψει περιουσίες. Δεν πρόκειται να επιτρέψει αποκατάσταση περιουσιών, ούτε και θα δώσει αποζημιώσεις. Θέλει να επιβάλει νέα τετελεσμένα στα κατεχόμενα εδάφη. Θα ενθαρρύνει προσφυγές Ελληνοκυπρίων, να χρησιμοποιήσει τούτες ως αφορμή για να αλλάξει το καθεστώς της περίκλειστης περιοχής από στρατιωτική σε πολιτική (υπό τη διοίκηση του ψευδοκράτους) και στη συνέχεια θα εποικίσει την πόλη. Αυτός είναι ο σχεδιασμός της κατοχικής δύναμης.
Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ Δημοκρατία έχει ως εργαλεία αποτροπής τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Είναι τούτο αρκετό; Όχι. Κι αυτό έχει επιβεβαιωθεί διαχρονικά. Η Τουρκία δεν υπολογίζει, δεν λαμβάνει υπόψη τα ψηφίσματα. Τι μπορεί να επηρεάσει την κατοχική δύναμη; Μόνο το οικονομικό κόστος και η Λευκωσία θα πρέπει να αναζητήσει αυτά τα εργαλεία. Κυρίως μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία υπάρχουν τέτοια εργαλεία. Εργαλεία τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να πιεστεί η Τουρκία και για το κατοχικό καθεστώς.
Θα επαναλάβουμε πως η Αμμόχωστος και ειδικότερα αυτό το τμήμα της πόλης των Βαρωσίων επωφελείται της ιδιαίτερης προσοχής από το Συμβούλιο Ασφαλείας, ιδιαίτερα μέσω των ψηφισμάτων 550 (1984) και 789 (1992). Και σε αυτό το πεδίο θα πρέπει να υπάρξει ενεργοποίηση. Και προφανώς υπάρχουν τρόποι υλοποίησης αποφάσεων, παρά τις δυσκολίες που προφανώς υπάρχουν. Θέληση και βούληση χρειάζονται. Αλλά και συστηματική πίεση από τη δική μας πλευρά.