Του Στρατή Μαζίδη
Κοψοχέρηδες είχαμε μετά την είσοδο της χώρας στα μνημόνια με το ΠΑΣΟΚ, με την εντυπωσιακή κωλοτούμπα του Αλέξη Τσίπρα που αποδείχτηκε πολύ μικρός να διαχειριστεί το 62% του ΟΧΙ του ελληνικού λαού και τώρα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον οποίο πολλοί ψήφισαν έχοντας στο μυαλό τους στην σκέψη "αρκεί να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ".
Όπως αποδείχτηκε ο Μητσοτάκης δεν ήταν η λύση απέναντι στον Τσίπρα. Ο Τσίπρας έπρεπε να φύγει σύμφωνα με μία κρίσιμη ομάδα ψηφοφόρων διότι πρόδωσε τη Μακεδονία, προώθησε μία ατζέντα ιδιαίτερη σε διάφορα κοινωνικά ζητήματα, απογοήτευσε με την πολιτική του στο μεταναστευτικό, η εγκληματικότητα δεν αντιμετωπίστηκε, στα θέματα εξωτερικής πολιτικής δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη και τέλος γονάτισε με απίστευτους φόρους τη μεσαία τάξη για να μοιράσει αλλού επιδόματα ενώ παράλληλα επί των ημερών του άρχισε η νέα γιγάντωση του δημόσιου τομέα με προσλήψεις, κάτι το οποίο δεν είναι κακό αρκεί να ενισχύεσαι εκεί που πονάς και όχι εκεί που συμφέρει το κόμμα.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε όλα αυτά κινήθηκε σε ακόμα πιο προχωρημένη γραμμή από αυτήν του προκατόχου του. Συνεπώς όπως αντιλαμβάνονται οι περισσότεροι όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν ήταν η λύση απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, ομοίως και ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι η λύση απέναντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Ας μην ξεχνάμε ότι όλο αυτό το διάστημα μαζί και με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης ενέκρινε σιωπηλά την εκτέλεση της ελληνικής οικονομίας με το lockdown ενώ δεν αρθρώνει ένα καθαρό και παλικαρίσιο πολιτικό λόγο απέναντι στα πρωτοφανή διαχωριστικά που αποφασίζονται για το αύριο της ελληνικής κοινωνίας από την κυβέρνηση.
Θα ρωτήσει κανείς και ποια είναι η λύση; Η απάντηση είναι πάρα πολύ απλή. Αν δεν υπάρχει λύση τότε δεν χρειάζεται να παραδώσουμε την κόλλα του διαγωνίσματος των μαθηματικών με μία συνάρτηση λάθος λυμένη στο αποτέλεσμα της. Καλύτερα ας την πάμε μέχρι ένα σημείο και να την αφήσουμε ανοιχτή.
Πώς μεταφράζεται αυτό ενόψει της διαφαινόμενης εκλογικής αναμέτρησης με καθεστώς απλής αναλογικής; Επανάληψη του σκηνικού του Μαΐου του 2012. Ανάδειξη πολλών νέων δυνάμεων και η είσοδος τους στη Βουλή ούτως ώστε να μην μπορεί κανένας να εφαρμόσει την όποια αυθαίρετη ατζέντα του. Θα κερδίσουμε χρόνο αποφεύγοντας τα χειρότερα ελπίζοντας ότι θα βρούμε και τη λύση στη δύσκολη εξίσωση που όμως αναγκαστικά θα πρέπει να επιλύσουμε παρακάτω.