Βλέπουμε, όμως, με θλίψη την κυβέρνηση, πανικόβλητη μπροστά στην παταγώδη αποτυχία της εμβολιαστικής πολιτικής της, να κατρακυλάει βήμα το βήμα σε μια πολιτική τιμωρίας σε όσους δεν εμβολιάζονται, η οποία τείνει στην ποινικοποίηση τους και τελικά στον υποχρεωτικό καταναγκαστικό εμβολιασμό.
Από: iskra.gr
Η εικόνα μιας κυβέρνησης ασυντόνιστης, στην οποία αλλά λέει ο ένας υπουργός και αλλά ο άλλος.
Η εικόνα μιας κυβέρνησης που λαμβάνει σπασμωδικά και ευκαιριακά μέτρα, όπως τα 150 ευρώ προς τους νέους.
Η εικόνα μιας κυβέρνησης που άγεται και φέρεται ή και «καλύπτεται» από μια ομάδα αυτοανακηρυχθέντων «ειδικών» και «λοιμοξιολόγων», οι οποίοι έχουν πιάσει στασίδι στα ΜΜΕ και λένε τα πιο αντιφατικά και ετερόκλητα, σπέρνοντας περισσότερο τη σύγχυση και το χάος.
Ε, λοιπόν, η εικόνα αυτής της κυβέρνησης είναι κάτι πολύ χειρότερο από θλιβερή και επιδεινώνεται όσο βλέπει να έχει χάσει την μπάλα και τον έλεγχο.
Η κυβέρνηση, αν συνεχίσει αυτό το δρόμο και δεν αντιληφθεί ότι δεν είναι αυτή στη μια πλευρά και απέναντι κάποιοι αδιόρθωτοι «ψεκασμένοι», «προληπτικοί» και «δεισιδαίμονες», τότε ο τόπος βαδίζει σε δραματικές καταστάσεις διαίρεσης, διχασμού και ψυχώσεων με απρόβλεπτες συνέπειες.
Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι για τους οποίους ένας κόσμος δεν εμπιστεύεται αυτούς που κατευθύνουν τις τύχες του πλανήτη. Χίλιοι δυο λόγοι που θεωρεί απολύτως αναξιόπιστη την κατεστημένη πολιτική τάξη ακόμα και το πανεπιστημιακό κατεστημένο, ενώ κυρίως διακατέχεται από ένα απροσδιόριστο φόβο προς το άγνωστο εμβόλιο στο οποίο θα πρέπει να υποβληθεί για να αντιμετωπίσει μια απροσδιόριστη αιφνίδια εισβολή ενός “αθέατου” θανατηφόρου ιού.
Η χώρα θα πρέπει τώρα να πληρώσει ακόμα πιο ακριβά το τίμημα της διαχρονικής πολιτικής δημαγωγίας των ιθυνόντων, της έλλειψης ουσιαστικής παιδείας και της καλλιέργειας των πελατειακών δικτύων, τα οποία έχουν υποκαταστήσει τις πολιτικές σχέσεις, τις γνώσεις, την αξιοκρατία και την αφοσιωμένη προσπάθεια.
Η κυβέρνηση για τούτο πρέπει να εγκαταλείψει εδώ και τώρα κάθε μέτρο τιμωρίας, εκβιασμού και ποινικοποίησης όλων εκείνων, ιδιαίτερα των νέων, που επιμένουν να μην εμβολιασθούν.
Το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να ενθαρρύνει τη συνεννόηση με όλες τις πολιτικές, πνευματικές, επιστημονικές και πολιτιστικές δυνάμεις του τόπου, όσων έχουν μείνει έξω από το γενικό εκμαυλισμό, για να εκπονηθεί ένα μεγάλο σχέδιο με στόχο μια νέα ευρεία εκστρατεία που θα συγκινήσει και θα πείσει στο μέγιστο δυνατό βαθμό τους πολίτες, αγγίζοντας το μυαλό, την καρδιά, το φιλότιμο, τα συναισθήματα και τον ψυχισμό τους.
Ξέρουμε ότι αυτή η πρόταση φαίνεται σκέτη «ουτοπία» στις σημερινές συνθήκες του άκρατου ατομισμού, της μεγάλης παρακμής και της ληστρικής ιδιοτέλειας. Και πράγματι σε μεγάλο βαθμό είναι!!!
Όμως όσο και αν προτάσεις αυτού του τύπου μοιάζουν εξωπραγματικές σε κοινωνίες που χάνουν τις αξίες τους, είναι πολύ προτιμότερες και αποτελεσματικότερες από την επέλαση ενός νέου βάρβαρου αυταρχισμού που μπορεί να ξυπνήσει, έστω υπό μορφή φάρσας, παλιές εμφυλιοπολεμικές καταστάσεις όπου «εθνικόφρονες» και «μιάσματα» θα αναπαράγονται τώρα ως καρικατούρες υπό τη μορφή εμβολιασμένων έναντι αντιεμβολιαστών.
Ν.Ζ