Για να έχουμε μια συνολική εντύπωση στο τι κόστισαν τα Μνημόνια, μπορούμε με μια μόνο ματιά να συγκρατήσουμε τα εξής: τράπεζες, χρέος και πλεονάσματα
Το πρώτο Μνημόνιο (2010-2011)
Οδήγησε σε σταδιακό δανεισμό που έφτασε τα 73 δις ευρώ, με μοναδικό σκοπό να μην χρεοκοπήσουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες (Γερμανικές, Γαλλικές και Ολλανδικές), αφού αυτές κατείχαν ελληνικά ομόλογα, που αν γινόταν ο μηδενισμός τους αυτός θα οδηγούσε σε απώλεια των κεφαλαίων τους και σε χρεωκοπίες.
Έτσι λοιπόν με την αποδοχή από την ελληνική κυβέρνηση του Μνημονίου αυτού, οι ξένες τράπεζες κατάφεραν να ξεφορτωθούν τα ομόλογα και να τα φορτωθούν οι Έλληνες πολίτες, με μοναδική εξασφάλιση την αντικατάσταση της χρηματοδότησης με μορφή διακρατικών δανείων! Το δημόσιο χρέος δεν αναδιαρθρώθηκε, ούτε καν χρονικά, για να μπορέσουν να αποπληρώνονται τα δάνεια από τους πολίτες σε μικρές ετήσιες δόσεις!
Το μόνο που επιτεύχθηκε, αρνητικά φυσικά για τη χώρα και επομένως για τους πολίτες της, ήταν μια μικρή αναδιάρθρωση με την επιβολή βαρύτατων οικονομικών μέτρων εξαθλίωσης της χώρας και των Ελλήνων πολιτών, αντί να χρεοκοπήσουν οι κάτοχοι των ομολόγων που ήταν οι ευρωπαϊκές τράπεζες όπως προαναφέρθηκε.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι στη συγκεκριμένη περίοδο, απαγορεύτηκε στην Ελλάδα να βρει άλλες πηγές χρηματοδότησης και έτσι μόνο από το ΔΝΤ η χώρα δανείστηκε τα 2/7 του συνολικού δανεισμού!
Το δεύτερο Μνημόνιο (2012-2015).
Συνδέεται με την αναδιάρθρωση του χρέους με το λεγόμενο PSI, που πραγματοποίησε η κυβέρνηση Παπαδήμου με υπουργό Οικονομικών Βενιζέλο, που στην κυριολεξία ανταλλάχτηκαν μηδενικές αξίας ομόλογα με ενυπόθηκα διακρατικά δάνεια! Για τέτοιο ξεπούλημα και προδοτική συναλλαγή μιλάμε και έχει το θράσος ο Βενιζέλος να επαίρεται για το κατόρθωμα του! 154 δις ευρώ ήταν τα δάνεια με τα οποία αλυσόδεσαν τη χώρα οι αχρείοι.
Και δεν έφτασε μόνο αυτό, προχώρησαν αφενός μεν σε ένα επαίσχυντο φορομπηχτικό και ταπεινωτικό πρόγραμμα με τρομακτικές μειώσεις μισθών και αφετέρου στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για να εξασφαλιστούν τα ενυπόθηκα δάνεια!! Προδοσία; Συναλλαγή; Ηλιθιότητα; Τι από όλα;
Το τρίτο Μνημόνιο (2015-2018).
Ήταν ύψους 62 δις ευρώ και υλοποιήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, με προγράμματα λιτότητας, που ήταν εστιασμένα στα συνταξιοδοτικά, στις ιδιωτικοποιήσεις και στη δημιουργία θανατηφόρων κρατικών πλεονασμάτων!
Συνολικά τα δάνεια που συσσωρεύτηκαν στην Ελλάδα τις περιόδους των τριών Μνημονίων, ανήλθαν σε 287 δις ευρώ!
Από αυτά τα δάνεια δεν διατέθηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ για να οδηγηθεί σε αναπτυξιακή βάση. Τα πάντα διευκόλυναν τους δανειστές για να μην χρεοκοπήσουν οι ίδιοι και το ελαττωματικό ευρωσύστημα, σε αντίθεση με την Ελλάδα που πλήρωσε και θα πληρώνει βαρύ τίμημα, που έχει οδηγήσει τη οικονομία της σε τρομακτική συρρίκνωση και έχει δημιουργήσει συνθήκες γενοκτονίας.
Και η συνέχεια της οικονομίας της χώρας δίνεται υπό την εποπτεία των δανειστών και την εμφάνιση της πανδημίας.
Η εποπτεία της χώρας σηματοδότησε μείωση μισθών κατά το 1/ 3 της περιόδου των μνημονίων, ενώ η χώρα παραμένει δεσμευμένη να πληρώνει διακρατικά δάνεια μέχρι το 2056 και με εξασφάλιση πλεονασμάτων 3.5% και 2% του ΑΕΠ. Με αυτά τα δεδομένα και εφόσον αυτά ικανοποιούνται, η χώρα βγαίνει στις αγορές για αναζήτηση δανείων.
Η πανδημία διέκοψε μεν την υποχρέωση εξασφάλισης πλεονασμάτων, είχε όμως άμεση επιβάρυνση του χρέους που δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα με αποτέλεσμα αυτό μεν να εκτοξεύεται, τα δε έσοδα του κράτους να βουλιάζουν.
Με σημερινά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το χρέος έχει φτάσει στα 344,1 δις ευρώ, έναντι των 329, 6 δις του προηγούμενου έτους, όταν η χώρα έμπαινε στην καταιγίδα της πανδημίας.
Με αυτές τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν στην αγορά και το τεράστιο χρέος που θα υποχρεωθεί η χώρα να αποπληρώσει, σίγουρα με νέο Μνημόνιο, ας φανταστούμε τι πρόκειται να γίνει μετά το πέρας, όποτε και αν έλθει, της πανδημίας.