Mackenzie Eaglen - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το αίτημα του Προέδρου για τον προϋπολογισμό του 2022 προτείνει την αύξηση του πολιτικού προσωπικού του Πενταγώνου, ενώ συρρικνώνεται το ενεργό μάχιμο δυναμικό. Η πόλωση του ενός εργατικού δυναμικού έναντι του άλλου καταδεικνύει ασυνέπεια των προτεραιοτήτων.
Μπροστά στις παγκόσμιες απειλές, ο προϋπολογισμός του Μπάιντεν για το 2022 απαιτεί περικοπές στο μέγεθος ή στο τέλος της κάθε στρατιωτικής υπηρεσίας (εκτός από τις νεοσύστατες διαστημικές δυνάμεις), ενώ το πολιτικό εργατικό δυναμικό του Υπουργείου Άμυνας πρόκειται να αυξηθεί. Τα ενεργά στελέχη θα μειωθούν σχεδόν κατά 7.000 μέλη σε τμήματα που αφορούν μονάδες πρώτης γραμμής. Ταυτόχρονα, ο αμυντικός ομοσπονδιακός άμαχος πληθυσμός θα αυξηθεί κατά περίπου 9.000 υπαλλήλους.
Ο συνδυασμός της αυξανόμενης δομής στήριξης και της συστολής της ενεργού δύναμης δεν ταιριάζει με τις παγκόσμιες απαιτήσεις.
Ορισμένοι, συμπεριλαμβανομένου του Πενταγώνου, υποστηρίζουν ότι η αύξηση των γραφειοκρατών άμυνας σε σχέση με το ενεργό στρατιωτικό προσωπικό παρέχει εξοικονόμηση κόστους και αυξημένες δυνατότητες για τη συνολική δύναμη. Το κυβερνητικό γραφείο λογοδοσίας παρατήρησε το 1994 ότι το πολιτικό προσωπικό της άμυνας κοστίζει στην κυβέρνηση περίπου 15.000 δολάρια λιγότερο ετησίως από ό τι ένας ένστολος αντίστοιχης προϋπηρεσίας. Περαιτέρω, το Υπουργείο Άμυνας υποστηρίζει ότι «η χρήση αμάχων επιτρέπει στο Τμήμα να επικεντρώσει τους Στρατιώτες, τους Ναυτικούς, τους Αεροπόρους, τους Πεζοναύτες και τους Φρουρούς του στα καθήκοντα και τις λειτουργίες που είναι πραγματικά στρατιωτικές». Παρά τα επιχειρήματα αυτά, οι υπερβολικές επενδύσεις στην στήριξη απειλούν την ευελιξία της συνολικής δύναμης.
Δεν αναφέρεται από τους ηγέτες το πολύ πραγματικό κόστος της επέκτασης του μη στρατιωτικού εργατικού δυναμικού. Σύμφωνα με μια έκθεση του Αμυντικού Επιχειρηματικού Συμβουλίου του 2015, το Υπουργείο Άμυνας απασχολούσε πάνω από ένα εκατομμύριο πολίτες, εργολάβους και ένστολο προσωπικό σε διοικητικές θέσεις για να υποστηρίξει μόλις 1,3 εκατομμύρια μέλη υπηρεσίας που ήταν ενεργά. Η έκθεση προσδιόρισε περαιτέρω 125 δισεκατομμύρια δολάρια σε εξοικονόμηση σε όλη την άμυνα σε διάστημα πέντε ετών, χωρίς άμεσες περικοπές στο εργατικό δυναμικό «μέσω φθοράς και πρόωρων συνταξιοδοτήσεων» και άλλων βελτιώσεων κόστους. Στο πλαίσιο αυτό, αυτές οι εξοικονομήσεις θα μπορούσαν να χρηματοδοτήσουν τις επιχειρήσεις 50 στρατιωτικών ομάδων μάχης, 10 αποστολών αεροπλανοφόρων ή 83 σχηματισμών F-35. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις δεν εφαρμόστηκαν ποτέ και η ανισορροπία μεταξύ ενεργών δυνάμεων και δομής στήριξης επιδεινώθηκε.
Ένας από τους πρωταρχικούς κινητήριους μοχλούς των πολιτικών γενικών εξόδων ήταν η συνεχής αύξηση του προσωπικού των κεντρικών γραφείων. Όπως σημειώνει ο Ταγματάρχης (ε.α.) Arnold Punaro στο νέο του βιβλίο The Ever-Shrinking Fighting Force, τα επιτελεία του Γραφείου του Υπουργού Άμυνας, των Κοινών Αρχηγών, των Διοικήσεων Μάχης και των Δραστηριοτήτων Άμυνας απασχολούν μόνο περισσότερους από 240.000 πολιτικού προσωπικού και εργολάβων. Από τη δεκαετία του 1950 και μετά, η αύξηση αυτών των υπαλλήλων βοήθησε στην αύξηση της κατηγορίας δαπανών για όλη την άμυνα από το 5 τοις εκατό του αμυντικού προϋπολογισμού σε σχεδόν 20 τοις εκατό.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο πληθωρισμός των γενικών εξόδων συνέπεσε με την επιταχυνόμενη μείωση της τελικής αντοχής των μάχιμων. Η τεράστια ισορροπία των υπαλλήλων του Υπουργείου Άμυνας έχει απομακρυνθεί από τη δύναμη μάχης την τελευταία δεκαετία. Όπως σημειώνει η Πράσινη Βίβλος του FY21, το Πεντάγωνο έπεσε κάτω από δύο ένστολους ανά μονάδα πολιτικού προσωπικού το 2011 και από τότε δεν έχει βελτιωθεί. Το προτεινόμενο μείγμα δύναμης του Προέδρου για το 2022 προσφέρει αναλογία 1,7: 1 ενεργού στρατιωτικού προσωπικού προς πολιτικούς υπαλλήλους, τη λιγότερο ευνοϊκή αναλογία από πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Προοπτικά, το Πεντάγωνο διατηρούσε μια αναλογία περίπου 2,2: 1 καθ 'όλη τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ και ένα εκπληκτικό 4,6: 1 το 1945.
Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν αντιμετωπίζουν επί του παρόντος υπαρξιακές απειλές ούτε τόσο έντονη μάχη όσο και στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η τεράστια πληθώρα πιθανών προκλήσεων απαιτεί την ευελιξία και την άμεση ετοιμότητα που μπορούν να παρέχουν μόνο ομοιόμορφα, ένστολα μέλη. Η προσφορά του πολιτικού προσωπικού είναι πολύτιμη, αλλά δεν υποκαθιστά το στρατιωτικό δυναμικό.
Δεν υπάρχει αντικατάσταση για την αξία μιας έτοιμης, ενεργού δύναμης. Σε μια κρίση, ένας μάγειρας ή ένας υπάλληλος - ή ένας αξιωματικός σύνδεσμος του Κογκρέσου - μπορούν να πάρουν ένα τουφέκι ή να κάνουν μια σκοπία σε ένα πλοίο. Ωστόσο, οι σοσιαλιστικές Ταξιαρχίες Αρχηγών Αντιπροσώπων και Διευθυντών είναι απίθανο να αποτρέψουν τη Ρωσία στην Ευρώπη ή την Κίνα στον Ειρηνικό. Ενώ ένας πολίτης μπορεί να είναι φθηνότερος στην απασχόληση από έναν «ισοδύναμο» υπάλληλο, δεν έχει νόημα να αναπτυχθεί το ένα εργατικό δυναμικό σε βάρος του άλλου. Εάν οι στρατιωτικές απαιτήσεις δικαιολογούν μια μικρότερη ενεργή δύναμη, το ίδιο θα πρέπει να συρρικνωθεί ανάλογα και το υποστηρικτικό εργατικό δυναμικό του στρατού.
Η περικοπή των ενεργών δυνάμεων είναι μια περικοπή στις ενεργές δυνάμεις και μια συνταγή για μια μελλοντική κοίλη δύναμη, χωρίς να αφήνεται η ζήτηση.
Η διασφάλιση σύνθετων συμφερόντων απαιτεί ευελιξία και δέσμευση. Ενώ κανείς δεν αμφιβάλλει για την αφοσίωση ή τον πατριωτισμό του αμυντικού εργατικού δυναμικού, μια εποχή αυξανόμενων απειλών απαιτεί περισσότερη δύναμη μάχης - όχι λιγότερο.
Σύμφωνα με την Elaine McCusker και τον John Ferrari της AEI, περισσότερα στρατιωτικά μέλη και λιγότερη δομή δύναμης θα μειώσουν το άγχος στους ανθρώπους, ενώ θα επιτρέψουν περισσότερο χρόνο για εκπαίδευση, συντήρηση και ανάπτυξη.
Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε αυτή τη φούσκα του Πενταγώνου και να επενδύσουμε αυτά τα δολάρια για καλύτερη επάνδρωση μονάδων, πλοίων και μαχητικών μοιρών.