Είναι ντροπή να εορτάζεται οτιδήποτε την 24η Ιουλίου. Η 20η Ιουλίου είναι κοντά και είναι μια θλιβερή ημέρα. Χάρηκαν τέσσερις ημέρες μετά την εγκατάλειψη της Κύπρου τόσο πολύ οι νεοέλληνες;
Αν υπήρχε κοινωνία με συνείδηση έπρεπε να θλίβεται την ημέρα αυτή, όχι να γιορτάζει.
Αν και, συνήθως, τα έθνη γιορτάζουν εξαιρετικές στιγμές της ιστορίας τους, (η δημοκρατία για την Ελλάδα έπρεπε να είναι μια συνήθης κατάσταση και όχι εξαιρετικό γεγονός), θα μπορούσαν να γιορτάσουν την αποκατάσταση της Δημοκρατίας κάποια άλλη μέρα. Μακριά από το θλιβερό γεγονός της προδοσίας, της εισβολής και της δολοφονίας χιλιάδων πολιτών. Παραδώσαμε την Κύπρο και γιορτάζουμε; Σκεφθήκατε πως νοιώθουν οι οικογένειες των ανθρώπων που χάθηκαν; Πως νοιώθουν όσοι έχασαν τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους; Όσοι διώχθηκαν από τον τόπο τους;
Θα αναρωτιόμασταν μήπως υπάρχει παραλογισμός στην εορτή αυτή αλλά περιμένει κανείς ευαισθησία από το ελληνικό πολιτικό σύστημα;;
ΥΓ: Το σχόλιο δεν αφορά, μόνο, την σημερινή Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η γιορτή καθιερώθηκε από την αρχή της μεταπολίτευσης. Προφανώς για να υπομιμνήσκεται η έλευση του Κ. Καραμανλή.
Μήπως, όμως, πρόκειται για τραγωδία;