Μία άλλη ασθένεια εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς στις κοινωνίες των ανθρώπων

magwood_photography / pixabay

Μία ασθένεια εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς στις κοινωνίες των ανθρώπων. Δε μιλώ για αυτή που φοράει κορώνα και καταδυναστεύει τους λαούς. Μιλώ για κείνη που ζει στο σκοτάδι της αφάνειας, κινεί τα νήματα στις ζωές μας και τρέφεται με τις ψυχές μας. 

Θωμαή Στεφανοπούλου

Ρουφάει αδηφάγα το φώς και αφήνει πίσω της πηχτό σκοτάδι. Αλλάζουν οι άνθρωποι... μεταμορφώνονται... γίνονται ψυχροί, αδίστακτοι... Νέα "ήθη" εισχωρούν στις ζωές μας, κάνοντας αήθη και απάνθρωπη την κοινωνία μας.

Μας πήραν τα πάντα, και τώρα μας επιστρέφουν λίγο λίγο σε σταγόνες ορού φυσιολογικές συνθήκες της ζωής μας που τίς ονόμασαν"προνόμια". 

Σαν τα σκυλάκια που τα λύνεις για λίγο από το λουρί και τρέχουν αφηνιασμένα πάνω κάτω.
Και τούτο το αλλόκοτο πράγμα έχει βαφτιστεί"ελευθερία" , για όσους συμμορφώνονται με το σχέδιο του δυνάστη.

Για τους υπόλοιπους θα επέλθει περαιτέρω στραγγαλισμός.
Κι έχει αρχίσει να φαίνεται φυσιολογικό και δίκαιο στους περισσότερους, οι μισοί συνάνθρωποι τους να μπορούν να διασκεδάζουν, να ταξιδεύουν, να δουλεύουν, να έχουν ιατρική περίθαλψη και οι άλλοι μισοί να μήν έχουν πρόσβαση πουθενά! 

Και δεν πάνε να πεθάνουν; Ποιος τους φταίει; Να αλλάξουν μυαλά για να μπορούν και αυτοί να απολαμβάνουν"προνόμια""! Έτσι μιλούν.

Καμιά αναγνώριση ελεύθερης επιλογής, ή διαφωνίας. Γίνανε ένα με τον δυνάστη. Μεταφέρουν και διατυμπανίζουν καθημερινά τα σλόγκαν που αναμασώνται από την βρώμικη δημοσιογραφία.
Όπως στο έργο του Ιονέσκο, τον Ρινόκερο, που σε μια φανταστική κοινωνία μεταμορφώνονταν οι άνθρωποι σιγά σιγά σε ρινόκερους, καί όποιος ήθελε να παραμείνει άνθρωπος ήταν το βδέλυγμα για τους υπόλοιπους. Από την πίεση της απόρριψης αναγκάζονταν να μεταμορφωθούν σε ρινόκερους όλο και περισσότεροι. 

Αυτό ζούμε.
Έναν παραλογισμό.
Ένα θρίλερ.

Πρέπει να ασπαστούμε όλοι μία ιδέα, μια γνώμη, μια αποδεκτή συμπεριφορά.
Όποιος δεν ακολουθεί, τότε το γρανάζι τής κοινωνικής μηχανής τον συνθλίβει, τον πετάει έξω σαν κάτι άχρηστο, σαν το σκουπίδι που δημιουργεί βλάβη.

Κι αυτό τείνει να επιβληθεί σε όλον τον πλανήτη, ανεξαιρέτως σε διαφορετικούς πολιτισμούς, σε ξεχωριστές νοοτροπίες καί λαούς. 

Κάποτε που ακούγαμε ότι θα υπάρξει μια παγκόσμια δικτατορία, αναρωτιόμασταν πώς μπορεί να γίνει.
Έτσι γίνεται. Αθόρυβα. Χωρίς όπλα και στρατούς. Μόνο με τον ΦΌΒΟ καταδυνάστευσαν όλα τα έθνη.
Κι ο φόβος είναι το αντίθετο τής αγάπης λένε οι Άγιοι. . Δεν είναι το μίσος. 

Όταν κυριαρχεί ο φόβος, η αγάπη υποχωρεί, χάνεται. Όταν όμως κυριαρχεί η αγάπη τότε νικά κάθε φόβο! 

Μένει να διαλέξουμε. Φόβος ή αγάπη;
Ρινόκεροι ή άνθρωποι;
...................................
"Φόβος ουκ έστιν εν τη αγάπη, αλλά η τελεία αγάπη έξω βάλλει τον φόβον, ότι ο φόβος κόλασιν έχει, ο δε φοβούμενος ου τετελείωται εν τη αγάπη» (Α Ἰω. δ , 18).