Αφού ο εμβολιασμός επιταχύνει, τότε γιατί φοβερίσατε τον κόσμο κ. Πρωθυπουργέ;

Το μήνυμα του πρωθυπουργού είναι δύσκολο να το ερμηνεύσει κανείς ως προς την σκοπιμότητά του. Στο τέλος της ημέρας αντιλαμβάνεται κανείς ότι απευθύνεται στους εμβολιασμένους, αλλά όχι σε όλους, ει μη μόνο σε εκείνους που συμφωνούν με τις πολιτικές διαχωρισμού της κοινωνίας και στιγματισμού όσων έχουν επιλέξει ως τώρα να μην εμβολιαστούν, ώστε να είναι έτοιμοι οι αυριανοί ένοχοι, αν η κυβέρνηση, για ακόμη μια φορά, αποτύχει.

Του Στρατή Μαζίδη

Ωστόσο ποιος ο λόγος να χαρακτηρίζει κανείς το 55% των Ελλήνων ως απειλή όταν λίγα δευτερόλεπτα αργότερα δηλώνει με περηφάνεια πως τις τις τελευταίες μέρες ο ρυθμός των εμβολιασμών επιταχύνεται; Βασικά δεν υπάρχει λόγος να απευθυνθεί κανείς στο λαό, εκτός κι αν επιθυμεί να τον ευχαριστήσει.

Αν πάλι όπως ανέφερε 4.300.000 είναι ήδη πλήρως θωρακισμένοι, τότε όσοι ως τώρα δεν εμβολιάστηκαν (και κατά τον πρωθυπουργό δεν κολλάνε - δε μεταδίδουν, αλλιώς τι θωράκιση πλήρης είναι αυτή), ποιον απειλούν εκτός ίσως από τον εαυτό τους;

Όταν όλα πάνε καλά, τότε ποιος ο λόγος του να δικαιολογείται κανείς στα όσα του προσάπτονται περί διχασμού προσπαθώντας ανεπιτυχώς να τα ανασκευάσει;

Κι επίσης ποιος ο λόγος της υποχρεωτικότητας αφού οι ρυθμοί αυξάνονται; Μόνο στις γαλέρες χτυπούσαν τους ανθρώπους για να τραβήξουν γρηγορότερα κουπί.

Ο πρωθυπουργός ωστόσο απευθυνόταν σε εκείνο το κομμάτι του 30% του πληθυσμού, που επειδή έσπευσε να εμβολιαστεί, το θεωρεί κτήμα του και ψηφοφόρους του μετατρέποντας μια ιατρική πράξη σε πεδίο άντλησης πολιτικού κέρδους. Αυτό δεν είναι ηθικά σωστό. Η πολιτικοποίηση μιας νόσου, από την οποία μετράμε θύματα, όπως και από τόσες άλλες φυσικά, δεν προσφέρεται για πολιτική από κανέναν. Υπάρχουν τόσα άλλα θέματα να καταπιαστεί κανείς.