 |
| photo: https://www.maxpixel.net/Pistol-Gunshot-Muzzle-Weapon-Execution-1632387 |
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πολύ απλά ότι οι φορολογικές αρχές αναγνωρίζουν έξοδα όπως το προσωπικό τηλέφωνο, το Ίντερνετ στο σπίτι, αποδείξεις από εστιατόρια, βενζίνες στο προσωπικό αυτοκίνητο, αποδείξεις από σουπερμάρκετ κλπ κλπ.
Από: capital.gr - Του Αγη Βερούτη
Το ότι τα παραπάνω έξοδα θα τα έκανε κάποιος είτε είχε μικρή εταιρεία είτε όχι τους αφήνει αδιάφορους. Η ουσία είναι πως με τον τρόπο αυτόν, αναγνωρίζοντας δαπάνες στις μικρές εταιρείες που δεν μπορούν διαφορετικά να ανταγωνιστούν τις μεγαλύτερες εταιρείες με πλήρη πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό και τις αγορές κεφαλαίων, τους αυξάνουν τις πιθανότητες επιβίωσης σε μια οικονομία που το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.
Έτσι έχουν καταφέρει στην οικονομία με τις μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο, οι μισές από τις 200 εκατομμύρια θέσεις εργασίας τους να συντηρούνται από μικρές εταιρείες με 1-9 υπαλλήλους.
Αν η Ελλάδα θέλει να επιβιώσει μακροπρόθεσμα πρέπει να φροντίσει ώστε οι 279.000 μικρές εταιρείες που της έχουν απομείνει να επιβιώσουν της πανδημίας! Ήδη άνω του 90% των θέσεων εργασίας της χώρας προέρχονται από εταιρείες με λιγότερους από 49 υπαλλήλους, ενώ οι αυτοαπασχολούμενοι συχνά προσφέρουν υπηρεσίες σε αυτές τις εταιρείες, στους ιδιοκτήτες και τους υπαλλήλους αυτών ως φυσικά πρόσωπα.
Όλος ο προϋπολογισμός του κράτους (μείον το έλλειμμα) προέρχεται από τη φορολογία και τις ασφαλιστικές εισφορές που εισφέρουν αυτοί που εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα.
Οι φόροι κάποιου του οποίου όλο το εισόδημά του προέρχεται από το δημόσιο ταμείο δεν είναι τίποτε άλλο από αναγκαστική έκπτωση στην ονομαστική αμοιβή του. Είτε αυτό αρέσει σε όσους πληρώνονται από το κράτος είτε όχι.
Το κράτος υπάρχει και λειτουργεί μόνον διότι υπάρχει ιδιωτική πρωτοβουλία που με τους φόρους της πληρώνει τα €28,5 δισ. των συντάξεων, τα €17 δισ. των μισθών του δημοσίου, τα €10 δισ. των δημοσίων επενδύσεων και τα όσα άλλα πηγαίνουν δεξιά και αριστερά σε τράπεζες και δήμους και εταιρείες του ελληνικού δημοσίου που λειτουργούν με ζημιές.
Πρέπει εγκαίρως να ανοίξει η συζήτηση αναφορικά στο τί θα πρέπει να ελαφρύνει το κράτος στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις της Ελλάδος προκειμένου να επιβιώσουν μετά τα λοκντάουν και τις ζημιές του κορονοϊού.
Με 24% ΦΠΑ και 22% φόρο και πάνω από 50% προκαταβολή φόρων επόμενης χρήσης, με μόνο τα μισά έξοδα να αναγνωρίζονται, με 160.000 εκ των 279.000 εταιρειών εκτός τραπεζικού δανεισμού, και με τα χρηματοδοτικά εργαλεία του κορονοϊού δεμένα με την επιλογή των τραπεζών, καθώς και την προοπτική να ξαναρχίσουν μετά το τέλος του χρόνου οι δεσμεύσεις λογαριασμών για ψύλλου πήδημα, δεν θα μείνει λέπι!!
Η ύπαρξη της χώρας μετά τον κορονοϊό είναι σαν για να περάσει ένα φαράγγι να περπατάει πάνω σε γέφυρα με γυάλινο δάπεδο, φορώντας μπότες ορειβασίας με καρφιά. Θέλει προσεκτικές κινήσεις.
Οι μεγάλες επιχειρήσεις του εξωτερικού είναι πλέον βέβαιο ότι δεν θα έρθουν να δώσουν θέσεις εργασίας στους Έλληνες.
Οι μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις αποκλείεται να προσλάβουν παρά λίγες εκατοντάδες ανθρώπους ακόμη, αν πάρουν τη μερίδα του λέοντος από το πακέτο ανασυγκρότησης των €32 δισ.
Τι μένει;
Η μικρομεσαία προς μικρή επιχείρηση που είναι και η πιο ευάλωτη όλων στις ζημιές του κορονοϊού.
Το ελάχιστο που πρέπει να πράξει το κράτος είναι να φροντίσει να μην την πυροβολήσει στον κρόταφο, με τις γνωστές συμπεριφορές του τύπου "υπάρχεις επειδή σου επιτρέπω και όποτε θέλω σε κλείνω!"
Θα πρέπει να θεσπιστεί νομοθεσία εξαπλούστευσης του φορολογικού συστήματος για τους μικρομεσαίους με τζίρο ως €500.000-1.000.000 ώστε να συνεχίσουν να απασχολούν τους άνω των 2 εκατομμυρίων εργαζομένων της ελληνικής οικονομίας, και να βρεθεί τρόπος ενίσχυσής τους εκτός τραπεζικού συστήματος.
Πρέπει να ξαναδούμε σοβαρά αν μπορούμε να έχουμε διαφορετικό (μικρότερο) συντελεστή ΦΠΑ και φορολόγησης και προκαταβολής για τους μικρομεσαίους με 1-10 υπαλλήλους. Αυτούς που επιβίωσαν της κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος, της κατάρρευσης της οικονομίας κατά €80 δισ. ή -35%, και 3 μνημονίων που με τέλη επιτηδεύματος και υπερφορολόγηση από το πρώτο ευρώ, αυτούς που κατάφεραν και επιβίωσαν 4,5 χρόνια κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και το πλήρωσαν κιόλας με τους φόρους τους!
Όχι πια φορολόγηση από το πρώτο ευρώ που κατέληξε στην καταστροφή των 2/3 των μικρομεσαίων επιχειρήσεων της Ελλάδας στα τελευταία 10 χρόνια!
Πρέπει να παταχθεί η διαφθορά του δημοσίου έναντι αυτών των μικρών εταιρειών και να θεσμοθετεί ένα αφορολόγητο για κέρδη εταιρειών χαμηλού τζίρου.
Η χώρα χρωστάει στην επιμονή και την ανθεκτικότητα αυτών των ανθρώπων τη σημερινή της επιβίωση.
Αν δεν γίνει τίποτα από τα παραπάνω και τελικά οι μικρομεσαίοι ξαναγίνουν θύμα των περιστάσεων, μην σας εκπλήξει το επερχόμενο τσουνάμι ανεργίας που ως τώρα παραμένει ανενεργό λόγω των ειδικών μέτρων του κορονοϊού.
Και αν κάποιος πιστεύει ότι μπορεί να επιβιώσει κράτος χωρίς ιδιωτική οικονομία, δεν έχει παρά να κοιτάξει την παταγώδη κατακρήμνιση των χωρών του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Οτιδήποτε παραπάνω να πούμε, περιττεύει.