To παρεξηγημένο από πολλούς start/stop αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματικό και αποδοτικό στην πράξη. Αυτό τουλάχιστον υποδεικνύουν τα αποτελέσματα μιας έρευνας τα οποία περιγράφονται στο video που ακολουθεί.
Από: carandmotor.gr
Η μελέτη, η οποία εκπονήθηκε από την Ένωση Μηχανολόγων Αυτοκινήτων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, καταρρίπτει τον αστικό μύθο που θέλει τα συστήματα start & stop να καταναλώνουν περισσότερο καύσιμο ώστε να θέσουν ξανά σε λειτουργία τον κινητήρα σε σχέση με εκείνο που εξοικονομούν αδρανοποιώντας το κινητήριο σύνολο για μερικά δευτερόλεπτα.
Για τις ανάγκες της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν δύο πανομοιότυπα αυτοκίνητα τα οποία ήταν εφοδιασμένα με τον ίδιο κινητήρα βενζίνης χωρητικότητας 1,5 λίτρου. Και τα δύο αυτοκίνητα παρέμειναν στο ρελαντί για 90 λεπτά της ώρας, τόσο στη θέση Parking του αυτόματου κιβωτίου όσο και στη θέση Drive.
Το πρώτο χρήσιμο αποτέλεσμα, λοιπόν, προκύπτει από την κατανάλωση καυσίμου κατά την παραμονή ενός κινητήρα στο ρελαντί για 90 λεπτά. Στην προκειμένη περίπτωση το τετρακύλινδρο σύνολο του 1,5 λίτρου κατανάλωσε 0,63 λίτρα βενζίνης/ώρα. Προφανώς η κατανάλωση θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη αν και η χωρητικότητα του κινητήρα ήταν μεγαλύτερη ή αν παράλληλα έθετε σε λειτουργία το σύστημα θέρμανσης ή κλιματισμού.
Το κρίσιμο στοιχείο προκύπτει από το καύσιμο το οποίο καταναλώνεται ώστε ο κινητήρας να τεθεί σε λειτουργία. Έτσι, οι ερευνητές επανέλαβαν τη διαδικασία της έναυσης έως ότου ο κινητήρας καταναλώσει την ποσότητα καυσίμου που υπό άλλες συνθήκες θα κατανάλωσε στο ρελαντί.
Διαιρώντας την ποσότητα του καυσίμου με τον αριθμό των εναύσεων του κινητήρα, οι Αμερικανοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι απαιτείται σχεδόν 1,2 ml ώστε ένα μοτέρ να τεθεί εκ νέου σε λειτουργία.
Μετά τις απαραίτητες πράξεις και αναγωγές, προκύπτει ότι απαιτούνται μόλις 7 δευτερόλεπτα ώστε η διακοπή της λειτουργίας ενός κινητήρα να αποδειχθεί αποδοτικότερη από τη λειτουργία του στο ρελαντί.
Αυτό επί της ουσίας σημαίνει ότι μετά το πέρας των επτά δευτερολέπτων, ουσιαστικά ο οδηγός του αυτοκινήτου ξοδεύει άσκοπα καύσιμο και χρήμα.
Σε πραγματικές συνθήκες, τώρα, από τη σύγκριση ενός αυτοκινήτου με start&stop και ενός χωρίς το συγκεκριμένο σύστημα προέκυψε το συμπέρασμα ότι η εξοικονόμηση καυσίμου αγγίζει σε έντονη κυκλοφορία ακόμα και το 9%.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα βιαστείτε να… καταδικάσετε την επιλογή των κατασκευαστών να τοποθετούν συστήματα start&stop στις προτάσεις τους, αναζητώντας τον διακόπτη απενεργοποίησής του, θυμηθείτε ότι με την αυτόματη αδρανοποίηση του κινητήρα δεν περιορίζεται μόνον το κόστος κίνησης αλλά και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα ενός αυτοκινήτου, μειώνοντας και μάλιστα σημαντικά τους εκλυόμενους ρύπους.
Η μελέτη, η οποία εκπονήθηκε από την Ένωση Μηχανολόγων Αυτοκινήτων των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, καταρρίπτει τον αστικό μύθο που θέλει τα συστήματα start & stop να καταναλώνουν περισσότερο καύσιμο ώστε να θέσουν ξανά σε λειτουργία τον κινητήρα σε σχέση με εκείνο που εξοικονομούν αδρανοποιώντας το κινητήριο σύνολο για μερικά δευτερόλεπτα.
Για τις ανάγκες της έρευνας χρησιμοποιήθηκαν δύο πανομοιότυπα αυτοκίνητα τα οποία ήταν εφοδιασμένα με τον ίδιο κινητήρα βενζίνης χωρητικότητας 1,5 λίτρου. Και τα δύο αυτοκίνητα παρέμειναν στο ρελαντί για 90 λεπτά της ώρας, τόσο στη θέση Parking του αυτόματου κιβωτίου όσο και στη θέση Drive.
Το πρώτο χρήσιμο αποτέλεσμα, λοιπόν, προκύπτει από την κατανάλωση καυσίμου κατά την παραμονή ενός κινητήρα στο ρελαντί για 90 λεπτά. Στην προκειμένη περίπτωση το τετρακύλινδρο σύνολο του 1,5 λίτρου κατανάλωσε 0,63 λίτρα βενζίνης/ώρα. Προφανώς η κατανάλωση θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη αν και η χωρητικότητα του κινητήρα ήταν μεγαλύτερη ή αν παράλληλα έθετε σε λειτουργία το σύστημα θέρμανσης ή κλιματισμού.
Το κρίσιμο στοιχείο προκύπτει από το καύσιμο το οποίο καταναλώνεται ώστε ο κινητήρας να τεθεί σε λειτουργία. Έτσι, οι ερευνητές επανέλαβαν τη διαδικασία της έναυσης έως ότου ο κινητήρας καταναλώσει την ποσότητα καυσίμου που υπό άλλες συνθήκες θα κατανάλωσε στο ρελαντί.
Διαιρώντας την ποσότητα του καυσίμου με τον αριθμό των εναύσεων του κινητήρα, οι Αμερικανοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι απαιτείται σχεδόν 1,2 ml ώστε ένα μοτέρ να τεθεί εκ νέου σε λειτουργία.
Μετά τις απαραίτητες πράξεις και αναγωγές, προκύπτει ότι απαιτούνται μόλις 7 δευτερόλεπτα ώστε η διακοπή της λειτουργίας ενός κινητήρα να αποδειχθεί αποδοτικότερη από τη λειτουργία του στο ρελαντί.
Αυτό επί της ουσίας σημαίνει ότι μετά το πέρας των επτά δευτερολέπτων, ουσιαστικά ο οδηγός του αυτοκινήτου ξοδεύει άσκοπα καύσιμο και χρήμα.
Σε πραγματικές συνθήκες, τώρα, από τη σύγκριση ενός αυτοκινήτου με start&stop και ενός χωρίς το συγκεκριμένο σύστημα προέκυψε το συμπέρασμα ότι η εξοικονόμηση καυσίμου αγγίζει σε έντονη κυκλοφορία ακόμα και το 9%.
Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα βιαστείτε να… καταδικάσετε την επιλογή των κατασκευαστών να τοποθετούν συστήματα start&stop στις προτάσεις τους, αναζητώντας τον διακόπτη απενεργοποίησής του, θυμηθείτε ότι με την αυτόματη αδρανοποίηση του κινητήρα δεν περιορίζεται μόνον το κόστος κίνησης αλλά και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα ενός αυτοκινήτου, μειώνοντας και μάλιστα σημαντικά τους εκλυόμενους ρύπους.