Ήταν τρεις μέρες μετά τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ στο οδόφραγμα της Δερύνειας από Τούρκους και Τουρκοκύπριους εξτρεμιστές. Στην κηδεία του παραβρέθηκε πλήθος κόσμου για να τον αποχαιρετήσει αν και ο ελληνισμός δεν είχε συνέλθει ακόμη από το σοκ.
Όλοι ήθελαν να αφήσουν ένα λουλούδι στον τόπο της θυσίας του και η συγκίνηση με την οργή ήταν τα κυρίαρχα συναισθήματα. Ανάμεσα στους φίλους και συγγενείς που μπήκαν στη Νεκρή Ζώνη, ήταν και ο 26χρονος Σολωμός Σωλομού, ο «Σολάκης» όπως τον φώναζαν οι δικοί του. Καταγόταν από την Αμμόχωστο και ζούσε στο Παραλίμνι. Από την ημέρα της άγριας δολοφονίας του Ισαάκ, η αργή του ήταν ασυγκράτητη.
«Σταμάτα ρε μαλάκα θα σου ρίξουνε»
Ο Σολωμός λίγη ώρα πριν τη δολοφονία του
Οι φίλοι του Σολωμού που βρίσκονταν μαζί του θυμούνται πως δεν μπορούσε να ησυχάσει. «Πότε θα φέρουν τον Τάσο, πότε θα γίνει η κηδεία;», οι ερωτήσεις του ήταν καθημερινές και επίμονες.
Από τη μέρα της δολοφονίας, τους έλεγε πως θα πάει να κατεβάσει τη σημαία του τουρκικού φυλακίου. Όταν οι υπόλοιποι προσπαθούσαν να τον αποτρέψουν, τους απαντούσε «Κάμετε τη δουλειά σας κι αυτή είναι δουλειά δική μου».
Γύρω στις 2:20 το μεσημέρι, έφτασαν στον τόπο θυσίας για να βάλουν στεφάνια. Δίπλα στον Σολωμό βρισκόταν ο οπερατέρ Γιάννης Κολιγλιάτης. Βρέθηκαν μπροστά στο τουρκικό φυλάκιο και γύρισε στον Σολωμό ρωτώντας τον «Και τώρα τι κάνουμε;». Ο Σολωμός του απάντησε «Εγώ θα κατεβάσω τη σημαία». Ο 28χρονος τον προέτρεψε «να μην κάνει μαλακίες».
Τούρκοι εξτρεμιστές στην κατεχόμενη ζώνη
Όμως ήταν αργά. Φορτισμένος από την κηδεία ξέφυγε από τον κλοιό των Ηνωμένων Εθνών, πέρασε στην κατεχόμενη ζώνη και άρχισε να σκαρφαλώνει στον ιστό με το τσιγάρο στο στόμα.
Την ώρα που προσπαθούσε να αναρριχηθεί ο Γιάννης του φώναζε «Σταμάτα ρε μαλάκα θα σου ρίξουνε. Που πας ρε θα σε φάνε».
Τότε ακούστηκαν τρεις πυροβολισμοί κι ο Σολάκης βρέθηκε αιμόφυρτος στη γη.
«Το θέλω αυτό το σκυλί, πυροβολήστε»
Η κηδεία του Σολωμού έγινε στις 16 Αυγούστου. Βασιζόμενη σε οπτικοακουστικό υλικό, η Κυπριακή Αστυνομία κατάφερε να αναγνωρίσει τους δολοφόνους του Σολωμού και να εκδώσει ένταλμα σύλληψης για τους Κενάν Ακίν, υπουργό Γεωργίας του ψευδοκράτους, Ερντάλ Χατζιαλί Εμανέτ, επικεφαλής των ειδικών δυνάμεων στα κατεχόμενα, Ατίλα Σαβ, επικεφαλής της αστυνομίας των Κατεχομένων, Χασάν Κουνταξί, υποστράτηγο των κατοχικών δυνάμεων, Μεχμέτ Καρλί, ταξίαρχο των κατοχικών δυνάμεων.
Στο βάθος δεξιά φαίνεται ο Κενάν Ακίν την ώρα που σημαδεύει τον Σολωμό Το 2004 ο Κενάν Ακίν παραδέχτηκε πως δολοφόνησε τον Σολωμό, όμως έριξε τις ευθύνες στον τότε διοικητή των κατοχικών δυνάμεων, Χαλίλ Σαντραζάμ. Όπως είπε, ο Σαντραζάμ, που βρισκόταν πιο πίσω, βλέποντας τον Σολωμό στον ιστό διέταξε: «το θέλω αυτό το σκυλί, πυροβολήστε». Ο Σολωμός έπεφτε νεκρός καθώς τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ. Την επόμενη ημέρα επισκέφθηκε την Κύπρο ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κώστας Σημίτης ο οποίος χαρακτήρισε κοινούς εγκληματίες τους δολοφόνους του Σολωμού ενώ στα κατεχόμενα βρέθηκε η Τουρκάλα ομόλογός του, Τανσού Τσιλέρ η οποία παρουσία εκατοντάδων Τουρκοκυπρίων και Τούρκων εποίκων, δικαιολόγησε τη δολοφονία αναφέροντας πως οι Τούρκοι θα κόψουν τα χέρια οποιουδήποτε προσβάλλει το εθνικό σύμβολο.
Ο Μάριος Ματσάκης προσπαθεί να δώσει τις πρώτες βοήθειες στον Σολωμό, όμως είναι αργά
«Πάντα γελαστοί και γελασμένοι»
Η θυσία του Σολωμού αλλά και του Τάσου, συγκίνησε το πανελλήνιο.
Ο Διονύσης Σαββόπουλος τους αφιέρωσε την «Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη».
Ο Άλκης Αλκαίος έγραψε το «Πάντα γελαστοί» ενώ ο ο Στέλιος Ρόκκος τραγούδι «Για τον Σολωμό Σολωμού».
Οι δολοφόνοι παρέμειναν ατιμώρητοι.
Ο ελληνισμός συγκλονίστηκε και η παγκόσμια κοινή γνώμη είδε ξεκάθαρα το ποιόν του τουρκοκυπριακού καθεστώτος, που δολοφονούσε εν ψυχρώ και προμελετημένα. …