Έτσι η όμορφη και καταπράσινη βόρεια Εύβοια που καίγεται εδώ και 4 ημέρες, δεν είναι πλέον ούτε τόσο όμορφη, ούτε όσο πράσινη ήταν, αφού έχει απολέσει τετρακόσιες χιλιάδες στρέμματα παρθένου πευκοδάσους. Τα δάση της Βόρειας Εύβοιας είναι ιδιαίτερα για όσους τα γνωρίζουν. Είναι πυκνά και παρθένα, αβάδιστα, ει μόνο από ρητινοσυλέκτες, τα δε πεύκα θεόρατα πάνω από 10-15 μέτρα. Καμία σχέση με τα πεύκα άλλων περιοχών. Το δάσος αυτό δεν έδινε μόνο οξυγόνο, ομορφιά και αναψυχή, αλλά έδινε δουλειά και εισόδημα σε πολλούς ανθρώπους.
Οι λόγοι της καταστροφής είναι πολλοί και σύνθετοι, αλλά όπως και στις άλλες περιοχές τις εκτός Αττικής, μπορούν να συνοψιστούν στον εξής ένα: Αργοπορία και ελλιπής παρουσία ή απουσία εναέριων μέσων. Τα εναέρια μέσα, σύμφωνα με υπονοούμενα σε δηλώσεις ανθρώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης, διατίθενται στη βάση κάποιας "πελατειακής" σχέσης ή πολιτικής σκοπιμότητας. Τα εναέρια μέσα, είναι κάτι σαν τους αναπνευστήρες. Έχεις έναν περιορισμένο αριθμό από αυτά και οι έχοντες την ανάγκη τους είναι περισσότεροι. Ποιον θα διασωληνώσεις πρώτον ή ποιον θα σβήσεις; Ποιος θα πεθάνει και ποιος θα καεί; Με ποια κριτήρια θα στείλεις τα λιγοστά εναέρια μέσα στην τάδε περιοχή ή στη δείνα; Είναι προφανές εκ του αποτελέσματος.
Η Εύβοια είναι χαμηλά στη λίστα προτεραιότητας. Την Εύβοια την έχουν του πεταματού, όχι μόνο τώρα, αλλά από πάντα. Άλλωστε, άλλο είναι να διασώζεις την έπαυλη του Μήτσου του μεγαλογιατρού στην Ιπποκράτειο Πολιτεία και άλλο είναι το σπίτι του Κίτσου στον Βουτά ή στη Δαφνούσα.
Μόλις φύγουν οι φωτιές θα έρθουν οι μπόρες και τότε θα συζητάμε πάλι για το τις πταίει για τις πλημμύρες.....