Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Επαναβαθμολόγηση της Ρωσικής Πράξης Εξισορρόπησης στο Αφγανιστάν
Η ρεαλιστική στάση της Ευρασιατικής Μεγάλης Δύναμης απέναντί τους είναι το αποτέλεσμα της διπλωματικής πράξης της εξισορρόπησης, η οποία είδε το Κρεμλίνο να πρωτοστατεί σε μια νέα εποχή σχέσεων με πρώην αντιπάλους τα τελευταία χρόνια, σε μια προσπάθεια να τοποθετηθεί ως η ανώτερη ισορροπιστική δύναμη στην Ευρασία, την οποία θεωρεί η ηγεσία της ως γεωστρατηγικό πεπρωμένο της χώρας αυτόν τον αιώνα. Συγκεκριμένα, η Ρωσία έχει επενδύσει τεράστιο χρόνο και προσπάθεια στην άσκηση αυτής της πολιτικής έναντι των πλειοψηφικών μουσουλμανικών κρατών ως μέρος αυτού που μπορεί να περιγραφεί ως «περιστροφής της Ummah».
Η ταχεία κατάρρευση της υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ κυβέρνησης της Καμπούλ είδε τη Ρωσία να αντικαθιστά αυτόν τον εταίρο με τους Ταλιμπάν ως de facto συνομιλητή της για τη διαχείριση των εθνικών υποθέσεων, ενώ ο αντικυβερνητικός ρόλος που έπαιξε αυτή η ομάδα όσον αφορά την ισορροπία της Μόσχας εκεί αντικαταστάθηκε από -αυτό που ονομάζεται "Panjshir Resistance" που εμφανίστηκε στην ομώνυμη κοιλάδα του. Θεωρεί ότι είναι ο διάδοχος της πρώην «Βόρειας Αντίστασης» που απολάμβανε της ρωσικής υποστήριξης κατά τη δεκαετία του 1990. Σε αντίθεση με τότε, ωστόσο, το Κρεμλίνο δεν έχει καμία πρόθεση να βοηθήσει στρατιωτικά αυτήν την αντιπολιτευτική δύναμη, αλλά αντίθετα θέλει να συμβιβαστεί με τους Ταλιμπάν.
Στρατηγική συμβίωση
Αυτή η παρατήρηση αποδεικνύεται από τον υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ που ανακοίνωσε πως υποστηρίζει έναν πολιτικό διάλογο μεταξύ των αντιτιθέμενων δυνάμεων, τον οποίο ακολούθησε ο Ρώσος πρέσβης στο Αφγανιστάν Ντμίτρι Ζίρνοφ που δήλωσε ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για τους Ταλιμπάν» και επεξήγησε τους πολλούς λόγους για τους οποίους η «Αντίσταση Πανσισίρ» είναι καταδικασμένη. Λίγο αργότερα, ο Ζίρνοφ αποκάλυψε ότι οι Ταλιμπάν ζήτησαν τη βοήθειά του για την επίτευξη πολιτικής λύσης με αυτήν την ομάδα. Αυτή η εξέλιξη μιλά για τη συμβιωτική στρατηγική σχέση μεταξύ της Ρωσίας και των Ταλιμπάν.
Η Ρωσία αναμένει ότι οι Ταλιμπάν θα λειτουργήσουν ως αντιτρομοκρατική εμπροσθοφυλακή της περιοχής κατά του ISIS-K ενώ οι Ταλιμπάν περιμένουν από τη Ρωσία να διευκολύνει έναν πολιτικό συμβιβασμό με την «Αντίσταση Πανσισίρ». Αυτά τα αποτελέσματα θα ήταν αμοιβαία επωφελή εάν επιτύχουν, καθώς θα εξασφάλιζαν την περιφερειακή σταθερότητα αποτρέποντας έναν άλλο Αφγανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Η Μόσχα είναι η μόνη δύναμη ικανή να πείσει την "Αντίσταση Πανσίσιρ" να καταλήξει σε συμφωνία με τους Ταλιμπάν, αφού τα μέλη της πρώτης θεωρούνται ως επί το πλείστον Τατζίκοι-η δεύτερη μεγαλύτερη εθνική ομάδα του Αφγανιστάν-και ως εκ τούτου εντός της έμμεσης "σφαίρας επιρροής" της Ρωσίας λόγω της συμμαχίας της με τον Ντουσάνμπε.
Είναι η "Αντίσταση Παντσιρ" το "Σχέδιο Γ" των ΗΠΑ;
Αν και ο Αχμάντ Μασούντ-ο επικεφαλής της «Αντίστασης Πανσισίρ», του οποίου ο ομώνυμος πατέρας ήταν ο θρυλικός ηγέτης της «Βόρειας Αντίστασης» γνωστός ως «Λιοντάρι του Πανσίσιρ»-είναι κοντά στον φιλελεύθερο-παγκοσμιοποιητή ιμπεριαλιστή Μπερνάρ-Χένρι Λέβι (BHL) της διαβόησης του Λιβυκού πολέμου και προκλητικά δημοσίευσε κείμενο στην Washington Post ζητώντας όσο το δυνατόν περισσότερη στρατιωτική βοήθεια από τις ΗΠΑ, είναι απίθανο να υπάρξει κάτι σημαντικό. Ακόμα κι αν είχε λάβει αμερικανική υποστήριξη, χωρίς τη ρωσική υποστήριξη μέσω Τατζικιστάν, το κίνημά του δεν έχει καμία πιθανότητα να πετύχει, αλλά θα λειτουργούσε μόνο ως πληρεξούσιος των ΗΠΑ για την παράταση του πολέμου.
Δεν έχει σημασία αν κάποιοι παρατηρητές συμπαθούν το συγκριτικά πιο κοσμικό όραμα του Massoud για το Αφγανιστάν, δεδομένων των δεσμών του με το BHL και απευθύνεται απευθείας στα προτιμώμενα μέσα ενημέρωσης της αμερικανικής στρατιωτικής, μυστικής και διπλωματικής γραφειοκρατίας («βαθύ κράτος») επιβεβαιώνει τον αντιπαραγωγικό ρόλο που θα έπαιζε σε σχέση με την περιφερειακή δυναμική εάν του επιτραπεί να συνεχιστεί το κίνημά του. Ίσως είναι πολύ πιθανό ότι ορισμένες νεοσυντηρητικές δυνάμεις του «βαθέως κράτους» τον θεωρούν ως το «Σχέδιο Γ» τους για το Αφγανιστάν, αφού το «Σχέδιο Α» αόριστης κατοχής απέτυχε, όπως ακριβώς το «Σχέδιο Β» του ISIS-K λίγο αργότερα.
Στρατηγική Δυναμική
Η Ρωσία δεν ενδιαφέρεται να υποστηρίξει στρατιωτικά την «Αντίσταση Πανσισίρ», καθώς γνωρίζει τον αποσταθεροποιητικό ρόλο που αναμένεται να διαδραματίσει στο σαμποτάρισμα της συμφωνίας του Φεβρουαρίου για την κατασκευή του σιδηροδρόμου Πακιστάν-Αφγανιστάν-Ουζμπεκιστάν (PAKAFUZ) που η Μόσχα σκοπεύει να χρησιμοποιήσει για την επέκταση της οικονομικής της επιρροής στον Ινδικό Ωκεανό όπως ήθελαν να κάνουν εδώ και αιώνες. Είναι αλήθεια πως οι ΗΠΑ σκοπεύουν επίσης να χρησιμοποιήσουν το PAKAFUZ για να επεκτείνουν τη δική τους οικονομική επιρροή προς τα βόρεια στις Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας, αλλά μπορούν να αναβάλουν επ' αόριστον αυτό το τελικό εφεδρικό σχέδιο εάν η «Αντίσταση Panjshir» λειτουργήσει επιτυχώς ως «πληρεξούσιο βαθύ κράτος» για σαμποτάρισμα του σχεδίου της Ρωσίας.
Οι ΗΠΑ δε χρειάζεται καν να κάνουν τόσα πολλά για την «Αντίσταση Πανσισίρ» για να αποσταθεροποιήσουν περαιτέρω την κατάσταση στο Αφγανιστάν. Η συνεχιζόμενη μαχητική αντίστασή της στους Ταλιμπάν (ανεξάρτητα από το πόσο μάταιη μπορεί να είναι τελικά) μπορεί να είναι αρκετή για να προκαλέσει τους de facto ηγέτες της χώρας να ανταποκριθούν αμοιβαία (αν όχι δυσανάλογα), η οποία θα μπορούσε στη συνέχεια να οδηγήσει σε δυνητικά ανεξέλεγκτη έξοδο βάσης στο ίδιο το Τατζικιστάν. Οι ΗΠΑ μπορεί να ελπίζουν ότι αυτό θα καταλύσει έναν αυτοσυντηρούμενο κύκλο αποσταθεροποίησης, σύμφωνα με τον οποίο οι πολίτες της γειτονικής χώρας προσφέρονται εθελοντικά να πολεμήσουν για την εθνικότητά τους στο Αφγανιστάν και έτσι να προκαλέσουν συγκρούσεις στα σύνορα με τους Ταλιμπάν.
Το χειρότερο σενάριο
Η Ρωσία δε θα είχε άλλη επιλογή παρά να προστατεύσει τα σύνορα της αμοιβαίας άμυνας του CSTO προκειμένου να «σώσει το πρόσωπό της» ενώπιον του κόσμου και να μην θεωρηθεί ότι εγκαταλείπει τη χώρα που είχε ορκιστεί προηγουμένως να προστατεύσει σε ένα τέτοιο σενάριο, ανεξάρτητα από το ποιος την προκάλεσε πραγματικά. Αυτό θα μπορούσε στη συνέχεια να καταστρέψει αμέσως τους πραγματιστικούς πολιτικούς δεσμούς της Μόσχας με τους Ταλιμπάν, σαμποτάροντας έτσι τη διπλωματική πράξη εξισορρόπησης της Μεγάλης Ευρασιατικής Δύναμης και, κατά συνέπεια, δημιουργώντας μια επικίνδυνη κατάσταση όπου η ομάδα δε θα έχει πλέον κανένα σημαντικό εξωτερικό κίνητρο να συμπεριφερθεί υπεύθυνα όπως περιμένει η διεθνής κοινότητα.
Εάν οι Ταλιμπάν επιστρέψουν στους παλιούς του τρόπους με αδράνεια λόγω ενός άλλου γύρου εμφυλίου πολέμου, θα παραμείνουν απομονωμένοι και οι ΗΠΑ θα πετύχουν ως εκ τούτου να αναβάλουν επ 'αόριστον τις φαινομενικά αναπόφευκτες ευρωσιατικές διαδικασίες πολυπολικής ολοκλήρωσης όπως το PAKAFUZ καθώς και την επέκταση της ζώνης του Πεκίνου, Road Initiative (BRI) στο Αφγανιστάν. Με άλλα λόγια, το μόνο που έχουν να κάνουν οι ΗΠΑ είναι να διαμορφώσουν έμμεσα την προϋπάρχουσα δυναμική των συγκρούσεων στο Αφγανιστάν με τέτοιο τρόπο ώστε να αποτρέψουν την κατάρρευση της "Αντίστασης Πανσισίρ" αρκετά για να εμπνεύσουν τους Τατζίκους πολίτες να προσφερθούν εθελοντικά για να πολεμήσουν για τους συν-εθνικούς τους εκεί προκειμένου να θέσει σε κίνηση αυτό το αυτοσυντηρούμενο σχέδιο Υβριδικού Πολέμου ως «Σχέδιο Γ».
Συμπερασματικές Σκέψεις
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι υποχρέωση της Ρωσίας να χρησιμοποιήσει όλα τα ρεαλιστικά μέσα που έχει στη διάθεσή της για να πείσει επειγόντως την "Αντίσταση Πανσίσιρ" να διαπραγματευτεί με τους Ταλιμπάν, διασφαλίζοντας πως οι Ταλιμπάν προσφέρουν στους αντιπάλους τους μια δίκαιη συμφωνία σε σχέση με την κυβέρνηση χωρίς αποκλεισμούς που έχουν υποσχεθεί να δημιουργήσουν και να αποτρέψουν τυχόν Τάτζικους πολίτες να περάσουν τα σύνορα για να πολεμήσουν με τους συμπατριώτες τους (και στην πορεία ενδεχομένως να προκαλέσουν συγκρούσεις Ταλιμπάν-Τατζίκ που θα μπορούσαν να εμπλέξουν αυτόματα τη Ρωσία μέσω του CSTO). Το αποτέλεσμα των προσπαθειών της Ρωσίας θα διαμορφώσει το μέλλον της ευρύτερης περιοχής για τα επόμενα χρόνια, γι 'αυτό και όλοι οι υπεύθυνοι φορείς ελπίζουν ειλικρινά ότι θα τα καταφέρει.