Οι εθελοντές, οι "εθελοντές" και το κράτος μπανανία

twitter.com/pyrosvestiki

Όταν έχουμε να κάνουμε με μια πυρκαγιά τέτοιου μεγέθους όπως αυτή της Αττικής, η όποια βρίσκεται μέσα στον αστικό ιστό της πρωτεύουσας είναι λογικό να κινητοποιηθεί με τεράστια μάζα εθελοντών.

Του Ζαχαρία Μυτιληνιού

Σε ένα οργανωμένο κράτος αυτό θα ήταν θεάρεστο έργο με καταλυτικό αποτέλεσμα, στην μπανανία όμως η (γ) Ελλάς ακόμα και ο εθελοντισμός είναι πρόβλημα.

Καταρχήν υπάρχουν τρεις τύποι εθελοντών όσων αφορά τις καταστροφές πάσης φύσης. 

1) Οι εκπαιδευμένοι εθελοντές οι οποίοι είναι πιστοποιημένοι στους μηχανισμούς πολιτικής προστασίας, της πυροσβεστικής και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης. 

2) Οι κάθε τύπου ομάδες/ κοινότητες ανθρώπων που οργανωμένα θέλουν να βοηθήσουν

3) Και οι μεμονωμένοι που σπεύδουν να δώσουν χείρα βοηθείας. 

ΔΥΣΤΥΧΏΣ στην μπανανία μόνον η πρώτη ομάδα εθελοντών μόλις τα τελευταία πέντε χρόνια αξιοποιείται επιχειρησιακά σε μια καταστροφή και ακριβώς λόγω της έλλειψης κεντρικού κρατικού μηχανισμού διαχείρισης των άλλων δύο κατηγοριών εθελοντών αυτοί δημιουργούν τεράστια προβλήματα. 

Έτσι λοιπόν αυτές τις μέρες ο μηχανισμός είχε να διαχειριστεί και την ίδια του την ανικανότητα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνεχώς επεισόδια με ανθρώπους που το μόνο που ήθελαν ήταν να βοηθήσουν αλλά και ταυτόχρονα οι επιτήδειοι στις σκιές να κάνουν ανενόχλητοι τη βρώμικη δουλειά τους. 

Ο εθελοντισμός αποτελεί βασικό πυλώνα ενός κράτους αρκεί να υπάρχει κάποιος να τον διαχειριστεί.
Και η διαχείριση είναι απλό πράγμα για κάποιον έμπειρο σε τέτοια θέματα.

Ορίζεις σημείο συγκέντρωσης των εθελοντών. Κατανέμεις αυτούς σε καθήκοντα ανάλογα με τις ικανότητες τους (πυρόσβεση, υποστήριξη, αναζήτηση ανθρώπων και ζώων, πρώτες βοήθειες, διοικητική μέριμνα, παρασκευή και διανομή φαγητού και υγρών κλπ).

Και όμως αυτά τα άλλα ΔΕΝ ΈΓΙΝΑΝ. 

ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΚΟΥΛΟΥΘΗΣΑΝ έκτροπα με πολίτες που ήθελαν να βοηθήσουν να έρχονται στα χέρια με πυροσβέστες, αστυνομικούς, πολιτική προστασία.