Του Στρατή Μαζίδη
Δε γνωρίζω πόσα από τα 74 αεροσκάφη πυρόσβεσης πραγματικά πετούν, αν δόθηκαν 1,7 εκ ευρώ για την πυροπροστασία ή περισσότερα, ξέρω όμως πως από μικρό παιδί καιγόταν κάθε καλοκαίρι η χώρα και τίποτε δεν κάναμε.
Εν προκειμένω, και βλέποντας τις ανταποκρίσεις των καναλιών, φοβάμαι ότι η κυβέρνηση, όπως και με την περίπτωση του κορωνοϊού επέλεξε την κατά τη δική της προσέγγιση βέλτιστη για το [όπως το αντιλαμβάνεται] συμφέρον της. Δείχνει να προεξόφλησε εξαρχής πως θα καεί το συμπάν και άρχισε να παίζει το παιχνίδι του "δε χάθηκαν ανθρώπινες ζωές" πιθανώς για να κάνει άστοχες συγκρίσεις με το Μάτι και το τραγικό τότε λάθος της ΕΛΑΣ να στείλει τον κόσμο στο στενάκι που λέγεται παραλιακή οδός.
Αν και ήδη μετράμε δύο νεκρούς, πως πέτυχε η κυβέρνηση να μην καούν άνθρωποι; Δια της τακτικής που λέγεται "εκκένωση". Διότι κάηκαν περιουσίες, όνειρα, αναμνήσεις, κόποι μιας ζωής, ζώα, δέντρα κ.ο.κ.
Ναι, "εκκενώσαμε" το χωριό Χ, αλλά αυτό που μένει πίσω είναι στάχτη, κι εμείς τουλάχιστον δύσκολα θα το ξαναδούμε όπως ήταν κάποτε.
Τα τελευταία 24ωρα ακούμε διαρκώς "δόθηκε εντολή εκκένωσης". Εκκενώθηκε το ένα, εκκενώθηκε το άλλο, εκκενώθηκε το παράλλο. Τι σώσαμε; Τι υπερασπίσαμε σε αντίβαρο εκείνου που εκκενώσαμε; Πχ εκκενώσαμε το χωριό Ψ γιατί στείλαμε τις δυνάμεις και σώσαμε τα χωριά Α, Β, Γ.
Η "εκκένωση" δεν αποτελεί επιτυχία αλλά ομολογία είτε αποτυχίας [δεν καταφέραμε να αντιμετωπίσουμε τη φωτιά στο Χ μέτωπο γιατί δεκαετίες τώρα δεν ενισχύουμε όπως πρέπει την πυροσβεστική υπηρεσία περιμένοντας κάθε φορά κάποιοι άνθρωποι να κάνουν τους υπερήρωες] είτε ανυπαρξίας [που σημαίνει ότι δεν κάναμε καν κάτι].
"Εκκένωση" σημαίνει εγκατάλειψη. Ταυτίζεται με την ήττα. Πχ το 1922 ο ελληνικός στρατός εκκένωσε τη Μικράσια με τον καταστροφικό εθνικό διχασμό του οποίου η κορύφωση σημειώθηκε την περίοδο 1920-22.
Και τι θα απογίνουν όλοι αυτοί που εκκενώσαν τα σπίτια τους; Πού κάηκαν οι δουλειές τους; Πού χάθηκαν τα ζώα τους; Τι θα φάνε; Τι θα πιουν; Πώς θα ντυθούν; Πού θα κοιμηθούν; Τι ξημερώνει αύριο για αυτούς; Ή το κράτος θα καλυφθεί πίσω από την απαλλαγή του ΕΝΦΙΑ για 2 χρόνια για τις στάχτες, θα τους δώσει μια-δυο δόσεις επιδόματος και μετά...βοήθα Παναγιά; Τα χωριά κι οι οικισμοί εκκενώθηκαν από ανθρώπους που είχαν τη ζωή τους, όχι από άψυχα αντικείμενα.
"Εκκένωση" σημαίνει το βάζω στα πόδια και αφήνω κάτι στην τύχη του. Εν προκειμένω να καεί. Μακάρι να μην αφεθούν κι οι πυρόπληκτοι στην τύχη τους. Αν και δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ως προς αυτό, ας μην ξεχνάμε πως μέχρι το μεσημέρι πλήρωναν εισιτήριο επιβίβασης στα ferry-boat.