Η ταπεινή μας γνώμη/θέση είναι αυτή που ήδη καταθέσαμε και στο παρελθόν, δηλαδή καλό θα ήταν να προσέχουμε τί ευχόμαστε. Η εκτίμησή μας είναι ότι ο επόμενος Τούρκος Πρόεδρος θα είναι κατά πάσα πιθανότητα εκλεκτός των Αμερικανών. Γνωρίζουμε από πρώτο χέρι τι σημαίνει να διατηρεί καλή σχέση ο Τούρκος με τον Αμερικανό Πρόεδρο. Τα ζήσαμε με τον Πρόεδρο Τραμπ, μόνο που στην προκειμένη περίπτωση τα ελλαδικά και κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα -ίσως και η κυριαρχία-, θα στενάξουν. Ο Ελληνισμός εν συνόλω θα θυσιαστεί ως άλλη Ιφιγένεια για να παραμείνει η Τουρκία προσδεμένη στο νατοϊκό άρμα και κάπως έτσι θα γεννηθεί η Γαλάζια Πατρίδα γκρεμίζοντας τη δικιά μας...
Η μόνη λύση είναι να βασιστούμε στις δικές μας δυνάμεις και να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες προϋποθέσεις/ερείσματα ώστε να έχουν σοβαρούς λόγους για να επιλέξουν εμάς έναντι της Τουρκίας. Αυτό βέβαια προϋποθέτει με αυτόνομη και εμβριθή εξωτερική πολιτική από ένα πολιτικό σύστημα το οποίο θα λειτουργεί εθνοκεντρικά και όχι ως εξάρτημα των μεγάλων. Με άλλα λόγια καληνύχτα μας... Οπότε ας προσέχουμε τί ευχόμαστε για τη γείτονα.
Προς το παρόν έχουμε αρκετούς λόγους για να προτιμούμε έναν αμερικανικό βραχνά, αντί για ένα πιόνι τους στο τιμόνι της τουρκικής προεδρίας. Εκτός τούτου νομίζουμε ότι μια χαρά τα πάει ο γενίτσαρος κ. Ερντογάν στη διάλυση της συνοχής της χώρας του, με την καταστροφή της οικονομίας, την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος για την ανέγερση Μεγάρων τη στιγμή που ο λαός πεινάει, την κατάφορη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις φυλακίσεις των αντιφρονούντων για ψύλλου πήδημα, τη φίμωση των ΜΜΕ, το εθνοτικό μίσος έναντι των Κούρδων και όχι μόνο... Δε νομίζετε;
Από: i-epikaira.blogspot.com