Ελένη Παπαδοπούλου
Το θέμα πάει πέρα και πάνω από τις ανεμογεννήτριες, ίσως σε κάποιες φωτιές να έχουν βάλει το χεράκι τους Τούρκοι, αλλα και αυτό το μακελειό θα το αντιλαμβανόμουν αν καίγονταν πολλά νησιά και αν γινόταν κάποια επίθεση. Δεν πιστεύω ότι όλο αυτό είναι δικό τους έργο.
Το δικό μου φτωχό μυαλό λέει πώς είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου περαιτέρω εξαθλίωσης και εξανδραποδισμού της ελληνικής κοινωνίας. Μιλάμε για μία τεράστια οικονομική καταστροφή για την χώρα. Πέρα από τα δάση έχουμε χιλιάδες στρέματα καλλιεργειών καμένα, περιουσίες, επιχειρήσεις, τουριστικά θέρετρα που αντί να έχουν έσοδα από τουρίστες σκουπίζουν τις στάχτες. Συν τα εκατομμύρια που στοιχίζει η όλη επιχείρηση με ανύπαρκτα τελικά μέσα.
Πάμε τώρα στο διά ταύτα.
Η χώρα είναι μονίμως πεδίο βολής την τελευταία δεκαετία. Βλέπουμε οτι το σύστημα έχει αρχίσει να χοντραίνει το παιχνίδι και έχει φανεί από την διαχείριση του κορονοϊού. Η χώρα θα έπρεπε να έχει ένα επιτελείο ανθρώπων αξιόμαχων που στροφάρουν και μπορούν να την προστατεύσουν και όχι το ΕΛΙΑΜΕΠ, τον κοινωνιολόγο του Χάρβαρντ και τους φίλους του, ώστε να έχει ένα σχέδιο για τα χειρότερα σενάρια το οποίο θα μπαίνει σε εφαρμογή ευθύς αμέσως και όχι με το πάσο μας.
Ο Μητσοτάκης αντί να κάτσει να δουλέψει δεν είχε αφήσει παραλία για παραλία να διακοπάρει περιφέροντας το κορμί, αφού γκόμενος κτλ., χειροκροτώντας συγχρόνως την ψηφιακή γραφειοκρατία του Πιερρακάκη, που την βάζουμε τώρα εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Το αποτέλεσμα το ζούμε. Δεν υπήρχαν μέσα,ήταν πασιφανές. Δεν υπήρχε όμως ούτε σχέδιο. Οι εκκενώσεις δεν είναι σχέδιο, είναι μέρος ενός σχεδίου.
Φυσικά και υπάρχουν ευθύνες. Εν καιρώ.
Ο Μητσοτάκης ήταν ο χρήσιμος ηλ....ς. Απλά δεν το είχε καταλάβει ο καημένος και πήγαινε για μπάνιο.
Δεν έχω να πω τίποτα άλλο. Εχουμε και νεκρό.
Θλίψη, οργή και ένα τεράστιο σκάστε στα κομματόσκυλα που έχουν βγει από το πρωί να κάνουν το μαύρο άσπρο.
Αιδώς επιτέλους.