Το ότι η Ρωσία προσπαθεί να αναπτύξει μαχητικά επόμενης γενιάς λόγω καθυστερήσεων στο πρόγραμμα Su-57, σημαίνει πως η παρουσία του J-20 συμβολίζει ότι το Δυτικό Μπλοκ και οι σύμμαχοί του δεν θα έχουν το μονοπώλιο στις τεχνολογίες μαχητικών stealth σε περίπτωση ενός γενικευμένου πολέμου.
Το J-20 φέρεται να πρωτοστάτησε σε αεροπορική επιδρομή σε εχθρικά κέντρα διοίκησης της πρώτης γραμμής και φυλάκια παρατήρησης αεροπορικής άμυνας κατά τη διάρκεια προσομοιωμένης μάχης, ακολουθούμενα από χτυπήματα από αεροσκάφη JH-7 και πυροβολικό. Κινεζικά βομβαρδιστικά H-6, μαχητικά αεροσκάφη J-11 και J-16 και ρωσικά μαχητικά Su-30SM, πραγματοποίησαν περαιτέρω επιθέσεις στη συνέχεια.
Επικαλούμενος έναν τοπικό στρατιωτικό εμπειρογνώμονα, το κινεζικό κρατικό μέσο Global Times ανέφερε: «Tα J-20 άνοιξαν την πόρτα και κατέλαβαν την αεροπορική ανωτερότητα χτυπώντας με ακρίβεια στόχους υψηλής αξίας στο έδαφος και αυτός ήταν ο ηγετικός ρόλος που είχαν στις ασκήσεις ως μαχητικά αεροσκάφη μυστικότητας... Αυτό επέτρεψε στα χερσαία στρατεύματα και σε άλλα πολεμικά αεροσκάφη που δεν ανήκουν σε stealth κατηγορία να προχωρήσουν στις αποστολές τους με πολύ λιγότερους κινδύνους».
Παρόλο που το J-20 αναπτύχθηκε για μάχες αέρος-αέρος, διαθέτει ικανότητα κρούσης ακριβείας που εκμεταλλεύεται τα χαρακτηριστικά στελθ.
Η πιθανή ανάπτυξη του J-20 είτε στη Ρωσία είτε για να πετάξει μαζί με τις ρωσικές δυνάμεις εικάζεται από το 2018 και οι κοινές αεροπορικές ασκήσεις ή ακόμη και η αντίπαλη εκπαίδευση μεταξύ κινεζικών και ρωσικών μαχητικών μονάδων παραμένει δυνατή στο μέλλον. Αυτό θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα επωφελές για τη Ρωσική Πολεμική Αεροπορία, η οποία θα είναι σε θέση να εκπαιδεύεται με και ενάντια σε μαχητικά stealth για να της επιτρέψει να αναπτύξει αντίμετρα για χρήση κατά των F-35 και άλλων δυτικών stealth αεροσκαφών.
Με τις κινεζικές και τις ρωσικές δυνάμεις για πρώτη φορά να ενσωματώνονται σε μια ενιαία δομή διοίκησης, η ανάπτυξη του J-20 θα μπορούσε ενδεχομένως να αποσκοπεί στο να δείξει στις ρωσικές δυνάμεις τα οφέλη της μάχης στο πλευρό του PLA με τέτοιο τρόπο-δηλαδή πρόσβαση σε πολύ προηγμένο υλικό σε μεγάλο βαθμό που μόνο η Κίνα και οι ΗΠΑ διαθέτουν επί του παρόντος, σημειώνει σε σχόλιό του το militarywatchmagazine.com.