Fatih Yurtsever* - turkishminute.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι κυρώσεις είχαν το σημαντικότερο αντίκτυπο στο έργο F-35, το οποίο διέκοψε τα σχέδια των τουρκικών αεροπορικών και ναυτικών δυνάμεων. Η Τουρκία έχει χάσει την ικανότητα να αναπτύσσει αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας στο μελλοντικό ελικοπτεροφόρο-ελαφρύ αεροπλανοφόρο (LHD) Anadolu, αφού οι Ηνωμένες Πολιτείες απομάκρυναν την Τουρκία από το πρόγραμμα F-35 Joint Strike Fighter (JSF). Όταν ξεκίνησε η κατασκευή του TCG Anadolu, η Τουρκία ήταν ενεργό μέλος του προγράμματος JSF. Ως εκ τούτου, για να φιλοξενήσει αεροσκάφη STOV (κάθετης απογείωσης - απονήωσης), το τουρκικό ναυτικό τοποθέτησε στο TCG Anadolu ένα πλήρως εξοπλισμένο κατάστρωμα πτήσης (με ράμπα για άλμα σκι μπροστά). Το κατάστρωμα του πλοίου χτίστηκε με αυτό το αεροσκάφος στο μυαλό. Ωστόσο, δε διαθέτει την απαιτούμενη δομή μήκους, προμήθειες και εξοπλισμό που απαιτούνται για τις παραδοσιακές προσγειώσεις αεροσκαφών σταθερής πτέρυγας. Το F-35 είναι η μόνη βιώσιμη επιλογή για το TCG Anadolu, καθώς το κατάστρωμα του σχεδιάστηκε μόνο για αεροπορικά στοιχεία κάθετης απονήωσης.
Ως αποτέλεσμα, η ικανότητα προβολής της αεροπορικής δύναμης του TCG Anadolu επηρεάστηκε σοβαρά χωρίς το F-35B. Παρά τον χαρακτηρισμό τους ως LHD, αυτά τα πλοία θεωρούνται ελαφριά αεροπλανοφόρα χάρη στην ικανότητά τους να μεταφέρουν μαχητικά αεροσκάφη. Τα αεροπλανοφόρα είναι τα σύμβολα της μαλακής και σκληρής δύναμης μιας χώρας. Είναι γνωστά ως «διπλωμάτες 50.000 τόνων», καθώς μπορούν να βοηθήσουν τις πολιτικές μιας χώρας μέσω διπλωματίας σημαίας και να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ειρήνη και τις συγκρούσεις. Επιπλέον, τα αεροπλανοφόρα παρέχουν περιφερειακό έλεγχο του εναέριου χώρου μεταφέροντας αεροπορική δύναμη από τη μια περιοχή στην άλλη.
Λόγω των συστημάτων οπτικής στόχευσης, της σύντηξης δεδομένων και των δυνατοτήτων ηλεκτρονικού πολέμου, τα F-35B έφεραν την αεροπορική δύναμη των αεροπλανοφόρων σε νέο επίπεδο. Επιπλέον, τα F-35B είναι ιδιαίτερα καλά στην εξουδετέρωση αντιτιθέμενων assets και στοχεύουν στρατηγικούς στόχους από μακριά, χάρη στην ικανότητά τους A2AD (Anti Access/Area Denial). Επιπλέον, η αναγνωρισμένη θαλάσσια και αεροπορική εικόνα μπορεί να δημιουργηθεί γρήγορα, με την προηγμένη σύνδεση δεδομένων και τη δυνατότητα σύντηξης δεδομένων. Αφού εξοπλιστούν με τον πύραυλο αναμονής, τα αεριωθούμενα F-35B θα εμπλακούν στις μονάδες υψηλής αξίας του εχθρού από πέρα από το εύρος αναμονής. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, μπορούμε να πούμε ότι τα F-35 θα κάνουν τα αεροπλανοφόρα πιο ισχυρά.
Μετά την αποβολή της Τουρκίας από το πρόγραμμα JSF, η τουρκική αμυντική βιομηχανία άρχισε να αναπτύσσει άλλες εναλλακτικές λύσεις για να αντισταθμίσει την απώλεια της ικανότητας των μαχητικών και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του κοινού. Η πρώτη προσπάθεια ήταν η μετατροπή του LHD σε πλοίο μεταφοράς drones. Ο Τούρκος αντισυμβαλλόμενος Baykar, παραγωγός μη επανδρωμένων αεροσκαφών TB-2, ανακοίνωσε ότι σχεδιάζει να αναπτύξει ένα ολοκαίνουργιο drone που ονομάζεται TB-3 για το LHD Anadolu.
Οι εννοιολογικές εικόνες δείχνουν ότι θα προσαρμόσει το LHD Anadolu με σύστημα κυλίνδρων για την εκτόξευση μη επανδρωμένων αεροσκαφών και την ασφάλειά τους με σύστημα γάντζου κατά την προσνήωση. Ο ανώτερος αξιωματούχος της Τουρκίας για τις προμήθειες, Ισμαήλ Ντεμίρ, δήλωσε ότι το TCG Anadolu θα είναι σε θέση να αναπτύξει 30 έως 50 μη επανδρωμένα αεροσκάφη και θα μπορεί να χειρίζεται 10 οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ταυτόχρονα.
Ο Baykar παρουσίασε το έργο των μη επανδρωμένων μαχητικών αεροσκαφών MIUS τον Ιούλιο του 2021, μετά την αρχική ανακοίνωση. Το MIUS θα λειτουργήσει στο TCG Anadolu, σύμφωνα με τον επικεφαλής τεχνολογίας της Baykar, Selcuk Bayraktar. Επιπλέον, ο Baykar δημοσίευσε μια άλλη απόδοση των drones MIUS και TB-3 Bayraktar που θα συνεργάζονται στο TCG Anadolu.
Ο Μπαϊρακτάρ τόνισε την ικανότητα αέρος-αέρος των νέων μη επανδρωμένων μαχητικών αεροσκαφών, λέγοντας: «Το MIUS θα λειτουργεί με ταχύτητα πλεύσης κοντά στην ταχύτητα του ήχου. Τα επόμενα πρωτότυπα θα πετάξουν με υπερηχητική ταχύτητα. Θα μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο περίπου 1.500 κιλά. Θα είναι σε θέση να αναπτύξει πυραύλους αέρος-αέρος, αέρος-εδάφους και κρουζ». Το πρωτότυπο του MIUS έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιήσει την πρώτη του πτήση το 2023.
Παρόλο που η τουρκική αμυντική βιομηχανία προσπαθεί να αντισταθμίσει την απουσία των F-35 με τη δημιουργία προγραμμάτων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε την κατασκευή μιας ανταγωνιστικής αεροπορίας χρησιμοποιώντας μόνο το UCAV. Ένα πλοίο μεταφοράς μη επανδρωμένων αεροσκαφών θα ήταν επίσης μια νέα επιχειρησιακή ιδέα. Δεδομένου ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη δε διαθέτουν ακόμη ικανότητα μάχης αέρος-αέρος, ο πρωταρχικός τους σκοπός φαίνεται να είναι το ISR (πληροφορίες, έρευνα και αναγνώριση) και επιχειρήσεις μικρής κλίμακας, όπως η εμπλοκή παράκτιων στόχων και ναυτικών στοιχείων με χαμηλές δυνατότητες αεράμυνας.
Αντί να βασίζονται αποκλειστικά σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη, μεγάλα ναυτικά όπως το Βασιλικό Ναυτικό αναπτύσσουν έννοιες επιχειρήσεων όπου τα F-35 και τα drones μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαζί. Τα F-35B μπορούν να ελέγχουν τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε δίκτυο με επίκεντρο την αρχιτεκτονική και μπορούν να πραγματοποιήσουν μικρές και μεσαίες επιθέσεις εναντίον στόχων ξηράς και επιφανείας χρησιμοποιώντας βλήματα και πυρομαχικά. Με ένα τέτοιο σύστημα που βασίζεται στο δίκτυο, το F-35B θα είχε τον πλήρη έλεγχο του drone, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να εκτοξεύσει τον πύραυλό του. Αυτή η επιλογή θα ενισχύσει την ικανότητα πυρομαχικών του JSF.
Οι δυνατότητες του F-35 έχουν αυξήσει την αεροπορική ισχύ σε μεγαλύτερα επίπεδα. Το κύριο μειονέκτημα της απομάκρυνσης της Τουρκίας από το πρόγραμμα F-35B είναι ότι θα επηρεαστούν τα μελλοντικά σχέδια προβολής της τουρκικής αεροπορίας. Ο μελλοντικός αερομεταφορέας της Τουρκίας, το LHD Anadolu, έχει χάσει τις δυνατότητες προβολής της αεροπορίας και τις ικανότητες μάχης του F-35 στο δίκτυο. Το TCG Anadolu θα μπορούσε να ήταν ένα ελαφρύ αεροπλανοφόρο με το F-35, αποδεικνύοντας την ήπια και σκληρή δύναμη του Τουρκικού Ναυτικού με την ενσωμάτωση των αεροπορικών και θαλάσσιων δυνάμεων σε ένα επιχειρησιακό περιβάλλον με επίκεντρο το δίκτυο. Επιπλέον, τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν σε υβριδικές επιχειρησιακές έννοιες μιας επιχείρησης με επίκεντρο το δίκτυο.
Υπό αυτές τις συνθήκες, φαίνεται απίθανο τα UCAV που θα αναπτυχθούν στο TCG Anadolu να είναι σε θέση να καλύψουν το κενό που δημιουργήθηκε από την έλλειψη F-35B.
*Ο Fatih Yurtsever είναι πρώην αξιωματικός του ναυτικού στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Χρησιμοποιεί ψευδώνυμο για λόγους ασφαλείας.