Το ρωσικό υποβρύχιο Typhoon Mega είναι πάνω από 15 φορές το μέγεθος ενός κανονικού υποβρυχίου πλοίου

Freepen.gr - Ως αποτέλεσμα της παρακμής της μετασοβιετικής ρωσικής οικονομίας και αμυντικού τομέα, το ρωσικό ναυτικό στηρίζεται σήμερα συντριπτικά σε σοβιετικής ναυπήγησης πλοία για αποστολές υψηλής αντοχής, με όλα τα μεγαλύτερα σκάφη μάχης να είναι σοβιετικής προέλευσης. Αυτό ισχύει όχι μόνο για τον επιφανειακό στόλο, όπου η μετασοβιετική Ρωσία δεν έχει ακόμη ναυπηγήσει ένα μόνο αντιτορπιλικό ή καταδρομικό για το δικό της Πολεμικό Ναυτικό, αλλά και σε μικρότερο βαθμό για τον υποβρύχιο στόλο όπου η δύναμη πυρός των γιγαντιαίων σοβιετικών υποβρυχίων Typhoon Class ακόμα να βρει αντίστοιχο διάδοχο, γράφει το militarywatchmagazine.com.

Μπαίνοντας στην υπηρεσία από το 1981, το Typhoon Class είναι το μεγαλύτερο υποβρύχιο που έχει αναπτυχθεί ποτέ στον κόσμο με έξι να ολοκληρώθηκαν πριν ακυρωθεί το έβδομο μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Ένα υποβρύχιο της κλάσης Typhoon εκτοπίζει 48.000 τόνους βυθισμένο, καθιστώντας το διπλάσιο από την κατηγορία Borei, η οποία είναι επίσης ρωσική, πάνω από δυόμισι φορές το μέγεθος του μεγαλύτερου δυτικού υποβρυχίου, του Οχάιο. Το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο στην ηπειρωτική Ευρώπη, το Charles De Gaulle, εκτοπίζει μόλις 42.000 τόνους. 

Μια ρωσική κατηγορία υποβρυχίων που χρησιμοποιείται ευρύτερα και κατασκευάζεται σε μεγαλύτερο αριθμό, η κατηγορία Kilo, εκτοπίζει περίπου 3.000 τόνους - που σημαίνει ότι το Typhoon είναι πάνω από 15 φορές μεγαλύτερο.

Η τάξη Typhoon έχει μήκος 175 μέτρα και χρησιμοποιεί ένα ασυνήθιστο σχήμα «τσιμπημένου οβάλ» γάστρας, το οποίο είναι πιο επίπεδο από αυτά των περισσότερων υποβρυχίων. Το πλοίο έχει ένα εξωτερικό κύτος πίεσης στο εσωτερικό του οποίου υπάρχουν τρία κυκλικά εσωτερικά που χωρούν μεταξύ τους 160 άτομα και είναι αρκετά ευρύχωρα για να φιλοξενήσουν πισίνα και σάουνα. Η χρήση πολλαπλών χωριστών διαμερισμάτων κύτους καθιστά την κατηγορία Typhoon ιδιαίτερα επιβιώσιμη έναντι επίθεσης και καθένα μπορεί να βυθιστεί για έως και 120 ημέρες τη φορά και σε βάθη έως και 400 μέτρα. 

Ο κύριος εξοπλισμός του πλοίου αποτελείται από είκοσι πυραύλους R -39 Rif - το μεγαλύτερο υποβρύχιο διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο που δημιουργήθηκε εκείνη την εποχή - και το Typhoon Class ήταν το μόνο μεγάλο πολεμικό πλοίο ικανό να τον αναπτύξει αποτελεσματικά. Κάθε πύραυλος ζύγιζε 84 τόνους, φιλοξενούσε δέκα κεφαλές και είχε βεληνεκές πάνω από 8000 χιλιόμετρα - επιτρέποντάς τους να χτυπήσουν τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες από μια σχετικά ασφαλή απόσταση. 

Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, η Ρωσία δεν μπορούσε να αντέξει οικονομικά να διατηρήσει τον στόλο της από έξι υποβρύχια της κατηγορίας Typhoon σε υπηρεσία και εδώ και χρόνια αναπτύσσει μόνο ένα σκάφος. Από τα υπόλοιπα πέντε, δύο διατηρήθηκαν και θα μπορούσαν ενδεχομένως να αποκατασταθούν σε περίπτωση πολέμου. Έχουν υποβληθεί προτάσεις για επαναπροσδιορισμό των πλοίων για σκοπούς μεταφοράς, όπου θα μπορούσαν να είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για την ικανότητά τους να πλέουν κάτω από θαλάσσιους πάγους, αν και η αποδοτικότητα κόστους μιας τέτοιας πρότασης ήταν πολύ αμφισβητήσιμη.

Μια άλλη προτεινόμενη χρήση για τα πλοία θα ήταν να τα μετατρέψουν σε τακτικούς και όχι στρατηγικούς μαχητές και να τα εξοπλίσουν με πυραύλους κρουζ όπως ο Zicron ή ο Kalibr - με το καθένα να αναμένεται να είναι σε θέση να αναπτύξει 200 ή περισσότερους πυραύλους εάν επανατοποθετηθεί με τέτοιο τρόπο. Αυτό θα ήταν κάθε άλλο παρά πρωτόγνωρο, με το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ να έχει αναπροσαρμόσει ομοίως ένα μέρος του στόλου υποβρυχίων βαλλιστικών πυραύλων Οχάιο, επιτρέποντας στο καθένα να αναπτύξει έως και 154 πυραύλους κρουζ μεγάλης εμβέλειας Tomahawk. Ωστόσο, με την τάξη Typhoon να είναι σημαντικά λιγότερο αθόρυβη από τα νεότερα ρωσικά υποβρύχια σχέδια, και με άλλα μέσα ανάπτυξης πυραύλων cruse που είναι αναμφισβήτητα πιο αποτελεσματικά, δεν είναι πιθανό ότι η πρόταση για αναδιαμόρφωση πλοίου Typhoon Class θα υιοθετηθεί.