Του Βαγγέλη Χωραφά
Το 1829 η μάχη της Πέτρας είναι η τελευταία της Επανάστασης του 1821 και λήγει με νίκη του τακτικού ελληνικού Στρατού. Μετά από 8 χρόνια κλείνει ο κύκλος των ένοπλων συγκρούσεων με την Τουρκία και από στρατιωτικής πλευράς, δημιουργείται το υπόβαθρο για την συγκρότηση του ελληνικού κράτους. Η διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έχει ξεκινήσει.
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΤΗΣ ΒΙΕΝΝΗΣ 1683
Η ήττα των Τούρκων στην Βιέννη σηματοδοτεί το τέλος της επέκτασης τους στην Ευρώπη και αποτελεί σταθμό στις γεωπολιτικές εξελίξεις εκείνης της περιόδου. Η ήττα δημιουργεί καταστάσεις εσωστρέφειας στην Τουρκία, ενώ οι νικητές συγκροτούν το 1684 τον Ιερό Συνασπισμό και αντεπιτίθενται στους Οθωμανούς. Στην Τουρκία αποτυγχάνουν να κατανοήσουν τις συνέπειες της ήττας με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια μακροχρόνια κρίση η οποία αποδυναμώνει τις εξουσίες των σουλτάνων.
Ο Ιερός Συνασπισμός, κατά την διάρκεια του Αυστρο-οθωμανικού πολέμου, αποσπά την Ουγγαρία και εισβάλλει στην βόρεια Βαλκανική, ενώ ο Μοροζίνι καταλαμβάνει την Πελοπόννησο. Οι Γενίτσαροι εξεγείρονται και ο Μωάμεθ Δ΄ εκθρονίζεται. Αντικαθίσταται από τον Σουλεϊμάν Β΄, αυτός από τον Αχμέτ Β΄ και αυτός από τον Μουσταφά Β΄. Οι ήττες ανάγκασαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία στην υπογραφή της Συνθήκης του Κάρλοβιτς το 1699. Η Συνθήκη αυτή σηματοδοτεί το πέρασμα από την εποχή της Οθωμανικής ισχύος, στην εποχή της Οθωμανικής αδυναμίας.
Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ 1829
Η μάχη της Πέτρας υπήρξε η τελευταία μάχη της Επανάστασης του 1821. Επικεφαλής των ελληνικών δυνάμεων ήταν ο Δημήτριος Υψηλάντης. Για πρώτη φορά η Ελλάδα παρουσιάζει τακτικό στρατό, γεγονός που οφείλεται στις στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις του Καποδίστρια με την δημιουργία του Λόχου των Ευελπίδων το 1828.
Η ήττα στην Πέτρα υποχρεώνει για πρώτη φορά κατά την διάρκεια της Επανάστασης, την συνθηκολόγηση του Οθωμανικού τακτικού στρατού στο πεδίο της μάχης. Με την συνθήκη αυτή, οι τουρκικές δυνάμεις αποχωρούν οριστικά από την Στερεά Ελλάδα.
Οι στρατιωτικές νίκες της Επανάστασης του 1821 με τελευταία αυτή στην Πέτρα, διαμορφώνουν το υπόβαθρο για την πολιτική επίλυση του θέματος της ελληνικής ανεξαρτησίας και της συγκρότησης ελληνικού κράτους. Το επόμενο βήμα θα έρθει τον Φεβρουάριο 1830 με την υπογραφή του τετάρτου Πρωτοκόλλου του Λονδίνου και η διαδικασία θα ολοκληρωθεί το 1832 με την Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης και το έκτο Πρωτόκολλο του Λονδίνου.
Η Επανάσταση του 1821 ήταν η πρώτη επιτυχής εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση στην Ευρώπη. Η Ελληνική Επανάσταση αποτελεί κομβικό σημείο αλλαγής του γεωπολιτικού χάρτη της Ευρώπης, καθώς το ισχύον μοντέλο των πολυεθνικών αυτοκρατοριών, μπαίνει σε τροχιά αντικατάστασης από ένα νέο μοντέλο εθνικών κρατών που συγκροτείται σταδιακά-Βέλγιο 1831, Γερμανία και Ιταλία 1871, Σερβία, Ρουμανία και Μαυροβούνιο 1878, Βουλγαρία 1908 - στην πορεία προς τον 20ο αιώνα.
---