oneworld.press - Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
"Ήταν μια μεγάλη έκπληξη και ένα σοκ για το ΝΑΤΟ. Ήταν μια απόλυτη έκπληξη όχι για όσους οι ΗΠΑ, η Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο αποκαλούν τους αντιπάλους τους και με τους οποίους συνεργάζονται, αλλά για τους συμμάχους τους και τα στρατιωτικά και πολιτικά μπλοκ στα οποία συμμετέχουν οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο».
Αυτό δεν είναι απλώς «τρολάρισμα» όπως θα μπορούσαν να ισχυριστούν κάποιοι κυνικοί, αλλά είναι μια αντικειμενική αντανάκλαση της πραγματικότητας. Η Γαλλία συγκλονίστηκε όταν «μαχαιρώθηκε», όπως είπε ο Υπουργός Εξωτερικών της, αφού οι «σύμμαχοί» της στο ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και του Ηνωμένου Βασιλείου απέσπασαν μια συμφωνία ναυπήγησης υποβρυχίων 90 δισεκατομμυρίων αυστραλιανών δολαρίων με την Αυστραλία, την οποία τα ΜΜΕ της δυτικοευρωπαϊκής χώρας είχαν περιγράψει ως «Σύμβαση του αιώνα».
Επιπλέον, η Γαλλία προσβλήθηκε πάρα πολύ από το γεγονός πως όλη αυτή η διαδικασία διεξήχθη κρυφά, συμπεριλαμβανομένης της G7 του φετινού καλοκαιριού όπου ο Πρόεδρος Μακρόν συμμετείχε μαζί με τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς ηγέτες όπου οι δύο τελευταίοι φέρεται να συζήτησαν αυτήν τη συμφωνία. Από την πλευρά του Παρισιού, η συμπεριφορά αυτών των τριών χωρών ήταν απαράδεκτη για «συμμάχους».
Η Ινδία και η Ιαπωνία, που συνεργάζονται με την Αμερική και την Αυστραλία στο Quad, ήταν παρόμοια έκπληκτες που έμειναν εκτός αυτού του αντι-κινεζικού στρατιωτικού μπλοκ κοινής τεχνολογίας, αν και η απάντησή τους είναι πολύ πιο συγκρατημένη από αυτή της Γαλλίας, αφού δεν έχασαν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια εξαιτίας αυτού. Ακόμα, ακόμα και αυτοί είχαν μείνει να ξύνουν το κεφάλι τους και να αναρωτιούνται γιατί δεν τους κάλεσαν να συμμετάσχουν.
Η κ. Ζαχάροβα είχε επομένως αξιολογήσει με ακρίβεια την στρατηγική κατάσταση. Οι «σύμμαχοι» των ΗΠΑ είναι εκείνοι που θεωρούσαν το AUKUS «απόλυτη έκπληξη», όχι η Ρωσία ή η Κίνα. Αυτοί οι δύο τελευταίοι ήξεραν ήδη τι να περιμένουν όταν πρόκειται για την Αμερική και αυτό είναι πως ο εξασθενισμένος μονοπολικός ηγεμόνας θα βάζει πάντα τα συμφέροντά του πρώτα σε βάρος όλων των άλλων, συμπεριλαμβανομένων των «συμμάχων» του.
Οι πολύ παρόμοιες εμπειρίες τους κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, τις έχουν διδάξει ότι οι ΗΠΑ δεν είναι ποτέ αξιόπιστες. Εξάλλου, συνέχισε να επιδιώκει την κοινή τους «συγκράτηση» παρά το ότι η ηγεσία της Ρωσίας και της Κίνας ελπίζουν σε πραγματιστικές σχέσεις με την Αμερική, αν και υπό τον όρο του ίδιου σεβασμού, κάτι που η Ουάσινγκτον αρνήθηκε να τους χορηγήσει ποτέ.
Αντ 'αυτού, οι ΗΠΑ προσπάθησαν να μεταχειριστούν αυτές τις δύο ακριβώς όπως αντιμετωπίζουν τους "συμμάχους" τους προσπαθώντας στο έπακρο να κυριαρχήσουν επ'αυτών και να αναγκάσουν τις ηγεσίες τους να πραγματοποιήσουν ατελείωτες παραχωρήσεις για το συμφέρον της Αμερικής. Αυτό ήταν εντελώς απαράδεκτο για τη Ρωσία και την Κίνα, οι οποίες, σε αντίθεση με τους «συμμάχους» των ΗΠΑ, εκτιμούσαν την κυριαρχία τους και ως εκ τούτου αποφάσισαν να αντιταχθούν σε αυτόν τον εκφοβισμό.
Ως εκ τούτου, δεν αποτέλεσε έκπληξη για αυτές να δουν τις ΗΠΑ να μαχαιρώνουν πισώπλατα τόσο θρασύτατα τη Γαλλία, απογοητεύοντας ταυτόχρονα την Ινδία και την Ιαπωνία. Το να μη σέβεσαι τους «συμμάχους» δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Η Ρωσία και η Κίνα έμαθαν ότι αυτό είναι ισοδύναμο για την πορεία αφού αντιμετωπίστηκαν τόσο άσχημα από τις ΗΠΑ ακόμη και κατά την περίοδο που απολάμβαναν εγκάρδιες σχέσεις μαζί τους.
Οι «σύμμαχοι» της Αμερικής μαθαίνουν επίσης αυτό το μάθημα με το δύσκολο τρόπο, στην πραγματικότητα ακόμη πιο σκληρά από ότι η Ρωσία και η Κίνα. Αυτές οι δύο ήταν πάντα επιφυλακτικές για να συνεργαστούν με τις ΗΠΑ ακόμη και κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «καλύτερης εποχής», καθώς δεν υπήρξε ποτέ ομοφωνία στη μόνιμη στρατιωτική, επιπέδου πληροφοριών και διπλωματική γραφειοκρατία τους («βαθύ κράτος») σε αυτό. Γι 'αυτό κάποιες δυνάμεις μέσα τους αντιστάθμισαν τα στοιχήματά τους.
Συγκεκριμένα, αυτοί ήταν οι στρατιωτικοί και κυρίως οι κλάδοι πληροφοριών αυτών των σκιώδων δομών. Η Κίνα είναι συγκριτικά πιο αδιαφανής από τη Ρωσία, οπότε είναι δύσκολο να εντοπιστεί ποιος ήταν ο πρώτος υπεύθυνος για αυτό, αλλά οι ήρωες της δεύτερης είναι οι πρώην αρχηγοί πληροφοριών Yevgeny Primakov, ο οποίος ήταν ο εγκέφαλος πίσω από την έννοια Ρωσία-Ινδία-Κίνα (RIC) και ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Παρόλο που οι «σύμμαχοι» των ΗΠΑ έχουν επίσης τις δικές τους στρατιωτικές και μυστικές συσκευές, δεν έχουν τόσο μεγάλη επιρροή στη χάραξη πολιτικής όσο στη Ρωσία και την Κίνα λόγω των διαφορών στα μοντέλα διακυβέρνησής τους. Πατριωτικές δυνάμεις από οποιαδήποτε χώρα γενικά τείνουν να συγκεντρώνονται σε αυτούς τους δύο κλάδους, ωστόσο δυσκολεύονται περισσότερο να διαμορφώσουν πολιτική στις λεγόμενες "δημοκρατίες" παρά σε άλλα συστήματα.
Από τους τρεις «συμμάχους» των ΗΠΑ που αιφνιδιάστηκαν περισσότερο από το AUKUS - Γαλλία, Ινδία και Ιαπωνία - η Ινδία είναι αυτή που βρίσκεται σε καλύτερη θέση για να προσαρμοστεί με ευελιξία σε αυτήν την απροσδόκητη εξέλιξη. Αυτό συμβαίνει επειδή ενώ ισχυρίζεται ότι είναι "δημοκρατία", απέχει πολύ από τη δυτική και στην πραγματικότητα ενσωματώνει ορισμένες τάσεις συγκεντρωτισμού που συνηθέστερα συνδέονται με τα ρωσικά και κινεζικά μοντέλα.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει πως τα στρατιωτικά και τα γραφεία πληροφοριών ασκούν συγκριτικά μεγαλύτερη επιρροή στη χάραξη πολιτικής από ό,τι στη Γαλλία και την Ιαπωνία. Αυτό από μόνο του δε σημαίνει πως η Ινδία θα βλέπει αυτόματα τις ΗΠΑ με καχυποψία από εδώ και πέρα μετά το AUKUS, αλλά ότι έχει τη μεγαλύτερη πιθανότητα από αυτές τις τρεις χώρες να συμπεριφερθεί κάπως πιο ανεξάρτητα.
Άλλωστε, αντιμετωπίζει ήδη απειλές από την Ουάσινγκτον για κυρώσεις λόγω της πιστής δέσμευσής της στη συμφωνία αεράμυνας για τα S-400 με τη Μόσχα. Η Ινδία εξοργίστηκε επίσης αφού το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ παραβίασε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη νωρίτερα φέτος, ενώ πραγματοποιούσε τη λεγόμενη «επιχείρηση ελευθερίας πλοήγησης» στην περιοχή. Οι στρατιωτικές δυνάμεις κι υπηρεσίες πληροφοριών της χώρας γνωρίζουν πλέον καλύτερα από το να εμπιστεύονται τις ΗΠΑ.
Τούτου λεχθέντος, έχουν επίσης συμφέρον να συνεργαστούν στενότερα με αυτήν, λόγω της κοινής επιθυμίας των χωρών τους να περιορίσουν την Κίνα, αλλά η Ινδία μπορεί να είναι λίγο πιο απρόθυμη να προχωρήσει τόσο συνολικά όσο είχε προειδοποιήσει αν ήταν πιο ύποπτη εξαιτίας της μυστικής συμφωνίας των ΗΠΑ μετο AUKUS, το οποίο φυσικά μένει να φανεί και δεν μπορεί να προσδιοριστεί με εμπιστοσύνη από δημόσιες πηγές.