Τι θα έκανα αν ήμουν πρωθυπουργός κι άκουγα Ελληνα ψαρά ότι θα σηκώσει τουρκική σημαία

1462863 / pixabay

Πριν από περίπου μια εβδομάδα το ΟΡΕΝ είχε ένα ρεπορτάζ το οποίο σε μια σοβαρή χώρα θα μονοπωλούσε την επικαιρότητα για ημέρες. Βέβαια ο αντίλογος λέει πως αν ήμασταν σοβαρή χώρα, δε θα υπήρχε καν αυτό το ρεπορτάζ. Αναφέρομαι στον Ελληνα ψαρά κ. Παρίση Τσακύριο [http://www.freepen.gr/2021/09/blog-post_620.html] και το επεισόδιο που είχε στους Φούρνους της Ικαρίας.

Του Στρατή Μαζίδη

Κάηκε η μηχανή, χάθηκαν δίχτυα κι εργαλεία ενώ απειλήθηκε πως θα του κόψει το λαιμό. Το συμβάν έλαβε χώρα μισό μίλι από τους Φούρνους, δηλαδή εντός χωρικών υδάτων. Οι Ελληνες αλιείς είναι κυριολεκτικά απροστάτευτοι, χώρια τη νομοθεσία που ουσιαστικά τους κόβει το ψάρεμα από τα τέλη Μαΐου κι όλο το καλοκαίρι στη χωρική θάλασσα. Και μετά κάποιοι μιλούν για τα 12 μίλια.

Όμως όταν ο ψαράς μπαϊλντίζει και λέει πια δημόσια ότι θα σηκώσει τούρκικη σημαία ώστε να μπορεί πρώτον να ψαρεύει όλο τον καιρό και δεύτερον ανενόχλητος, τότε δεν μπορείς να κάνεις πως δεν άκουσε. Άλλωστε κι αν ιστορικά τούρκεψε η Μικρασία δεν είναι γιατί κυριεύτηκε αλλά επειδή οι γηγενείς απογοητεύμενοι τότε από την εξουσία στην Κωνσταντινούπολη προτίμησαν να αλλάξουν στρατόπεδο.

Η κυβέρνηση θυμήθηκε να κάνει διάβημα στην Αγκυρα. Και λοιπόν; Γιατί δε συλλαμβάνονται ποτέ Τούρκοι ψαράδες; Για ποιο λόγο δε βλέπουμε εικόνες όπως των δύο Ελλήνων που μυστηριωδώς συνελήφθησαν στον Εβρο και περιφέρονταν ως εγκληματίες με τα τουρκικά κανάλια να δείχνουν ρεπορτάζ;

Θα πει κανείς πως μια τέτοια κίνηση ρίχνει λάδι στη φωτιά. Ναι σωστά, μόνο που η φωτιά ήδη υπάρχει και λάδι πέφτει από τη μια πλευρά.

Πάντως αν κρατούσα το τιμόνι της χώρας κι άκουγα Ελληνα ψαρά σκασμένο πια μετά από τόσα χρόνια να λέει στην τηλεόραση ότι θα σηκώσει τουρκική σημαία, δύο επιλογές θα είχα: Ή θα άλλαζα περπατησιά ή θα συνέχιζα την ίδια αλλά θα άφηνα το τιμόνι μήπως βρεθεί κανένας άλλος με πιο ικανά χέρια. Δε θα μπορούσα όμως να προσποιηθώ πως δεν άκουσα...