Andrew Korybko - oneworld.press/ / Παρουσίαση Freepen.gr
Αν και μπορεί να υποστηριχθεί πως αυτό ήταν πράγματι μια ευλογία μεταμφιεσμένη για την Ινδία, δεδομένου ότι θα επιτρέψει στο Νέο Δελχί να επιστρέψει στην πολιτική του για πολλαπλή ευθυγράμμιση, εάν η ηγεσία του έχει την πολιτική βούληση να αντιδράσει ρεαλιστικά με αυτόν τον τρόπο, ώστε αυτή η απόφαση εξακολουθεί να αξίζει να αναλυθεί εκτενέστερα.
Η άρνηση της Ινδίας να εγκαταλείψει τη συμφωνία των S-400 με τη Ρωσία ήταν πιθανώς ο κύριος λόγος για τον οποίο δεν κλήθηκε να συμμετάσχει σε αυτόν τον στρατιωτικό οργανισμό κοινής τεχνολογίας, αλλά υπάρχει κάτι περισσότερο από αυτό. Η γεωγραφική θέση της Ινδίας δεν είναι επωφελής για την «συγκράτηση» της Κίνας παρά το τι μπορούσε να είχε θεωρηθεί σε προηγούμένο χρόνο. Στην πραγματικότητα, η εγγύτητά της με τη Λαϊκή Δημοκρατία μειώνει τις πιθανότητες να συμπεριφέρεται πάντα τόσο επιθετικά εναντίον της Κίνας όσο περιμένει η Αμερική. Αυτό οφείλεται στον απλό πραγματισμό, καθώς η Ινδία δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την Κίνα επ 'αόριστον χωρίς να επιβαρύνεται με τεράστιο κόστος.
Αντίθετα, η Αυστραλία απέχει γεωγραφικά από την Κίνα και ως εκ τούτου δε θα υποστεί τον ίδιο τύπο στρατιωτικής πίεσης από αυτήν ως απάντηση με την Ινδία. Αυτό δίνει στην ηγεσία της μεγαλύτερη στρατηγική ευελιξία για την πρόκληση της Λαϊκής Δημοκρατίας, ή τουλάχιστον έτσι νομίζει. Φυσικά θα υπάρξουν οικονομικές, χρηματοπιστωτικές και άλλες ασύμμετρες συνέπειες, αλλά οι κινητικές συγκρίνονται συγκριτικά. Για το λόγο αυτό, οι ΗΠΑ είναι πολύ πιο σίγουρες για την ικανότητα της Αυστραλίας να συμπεριφέρεται αόριστα επιθετικά εναντίον της Κίνας από ό,τι θα μπορούσε ποτέ να κάνει ρεαλιστικά η Ινδία.
Στο θέμα της γεωγραφίας, πρέπει να επισημανθεί πως η Αυστραλία είναι ένα νησιωτικό έθνος μεγέθους ηπείρου που βρίσκεται μεταξύ του Ινδικού και του Ειρηνικού Ωκεανού και αποτελεί το πρόσφατα μετονομαζόμενο στις ΗΠΑ «INDOPACOM», το οποίο λειτουργεί σε αυτό που περιγράφει ως «Ινδο-Ειρηνικός».
Η Ινδία βρίσκεται μόνο στον ομώνυμο ωκεανό της, ενώ η Ιαπωνία βρίσκεται ακριβώς στον Ειρηνικό, οπότε κανένα από αυτά τα δύο λρ'ατη δεν έχει τον στρατηγικό ρόλο που έχει η Αυστραλία για τη μεγάλη στρατηγική της Αμερικής σε αυτόν το χώρο. Οι ΗΠΑ θα έχουν τώρα αυξημένα δικαιώματα περιστροφικών πτήσεων πολεμικών αεροσκαφών και προνόμια υλικοτεχνικής υποστήριξης στο έδαφος του συμμάχου της AUKUS, τα οποία με τη σειρά τους θα επιτρέψουν στο Πεντάγωνο να προβάλει ταυτόχρονα επιρροή και δύναμη και στους δύο ωκεανούς.
Μια άλλη πτυχή που πρέπει να επιστήσω την προσοχή είναι πώς η αυστραλιανή ηγεσία είναι ενωμένη στην πεποίθησή της ότι η Κίνα αποτελεί την πιο ολοκληρωμένη απειλή για την εθνική τους ασφάλεια και, ως εκ τούτου, πρέπει να περιοριστεί με κάθε δυνατό τρόπο παρά το φυσικό, οικονομικό και άλλο κόστος.
Η Ινδία δεν μπορεί ποτέ να έχει τέτοια ενότητα σκοπού και πολιτική βούληση να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να συγκρατήσει την Κίνα, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης των αυτοπροσβαλλόμενων δαπανών, επειδή συνεργάζεται με τη Λαϊκή Δημοκρατία μέσω των BRICS και του SCO. Επίσης, δεν έχει υποταχθεί πλήρως στις αντι-κινεζικές απαιτήσεις της Αμερικής τα τελευταία χρόνια, καθώς εξακολουθεί να εφαρμόζει μια μορφή πολυ-ευθυγράμμισης.
Ο τελευταίος παράγοντας είναι ταμπού για συζήτηση, αλλά πρέπει ωστόσο να αντιμετωπιστεί, και αυτό είναι η λεγόμενη «πολιτιστική συμβατότητα» μεταξύ των αγγλοαμερικανικών εθνών. Η πολιτισμική ποικιλομορφία υπάρχει πράγματι σε αυτόν τον κόσμο παρά τις καλύτερες προσπάθειες των φιλελεύθερων παγκοσμιοποιητών να τη διαγράψουν αντικαθιστώντας τις άλλες με τις δικές τους. Όλοι οι πολιτισμοί, οι κουλτούρες, οι θρησκείες κ.λπ. θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό, αλλά οι διαφορές τους επίσης δεν μπορούν να μην αναγνωρίζονται. Με απλά λόγια, οι στρατιωτικοί, διπλωματικοί και σε επίπεδο υπηρεσιών πληροφοριών γραφειοκράτες των ΗΠΑ («βαθύ κράτος») είναι πιο εύκολο να συνεργαστούν με τους συναδέλφους τους Αγγλοσάξονες στην Αυστραλία παρά με την πολιτιστικά διαφορετική Ινδία.
Έχοντας αυτούς τους παράγοντες υπόψη, γίνεται προφανές εκ των υστέρων γιατί η Αυστραλία επιλέχθηκε από τις ΗΠΑ έναντι της Ινδίας ως ο κορυφαίος αντι-κινεζικός σύμμαχός της. Το κράτος της Νότιας Ασίας δεν μπορεί ποτέ να κάνει όλα όσα μπορεί να κάνει το νησιωτικό έθνος σε μέγεθος από την άποψη αυτή, όταν πρόκειται για τις μεγάλες στρατηγικές προσδοκίες της Αμερικής, συμπεριλαμβανομένης της κάλυψης του οδυνηρού κόστους των ασύμμετρων οικονομικών κινήσεων της Κίνας και άλλων ειδών απαντήσεων που προβλέπεται να ακολουθήσουν την απόφαση της Αυστραλίας.
Όπως αναφέρθηκε στην αρχή της ανάλυσης, αυτό είναι στην πραγματικότητα μια ευλογία μεταμφιεσμένη για την Ινδία, καθώς ελπίζουμε ότι θα εμπνεύσει την ηγεσία της να επιστρέψει στην πολιτική της πολυ-ευθυγράμμισης και ως εκ τούτου να ενισχύσει την πολυπολικότητα.