Από: pagenews.gr - Λάμπρος Καλαρρύτης
Ήταν πρόδηλο ήδη από την εποχή Ομπάμα ότι οι ΗΠΑ είχαν ξεκινήσει μία μακρά πορεία αναδίπλωσης με στοιχεία από δόγμα Μονρό, επανεξέτασης των όρων παρουσίας τους στις διάφορες περιοχές του πλανήτη και επανιεράρχησης των προτεραιοτήτων σε ό,τι αφορά στην αξιολόγηση αντιπάλων και ανταγωνιστών, άρα στο που θα επικεντρωθούν. Η Κίνα είχε ήδη προσδιοριστεί ως η μείζων απειλή, παρότι ο πάγιος αντιρωσικός προσανατολισμός παρέμενε και παραμένει, αλλά μένει να διαπιστωθεί αν στο τέλος της (καινούργιας) ημέρας θα υπάρξει κάποιου είδους προσέγγιση διότι είναι πολύ μεγάλα και τα δύο καρπούζια. Εξάλλου η Ρωσία απειλείται περισσότερο και μάλιστα εδαφικά από την Κίνα, σε σχέση με τη Δύση.
Η αναθεωρημένη αυτή θεώρηση της Αμερικής προϋποθέτει τη δημιουργία διαφόρων τοπικών υποσυστημάτων ασφαλείας τα οποία θα λειτουργούν ως αντ’ αυτής, ως τοποτηρητές διατήρησης των ισορροπιών από εκεί που θα μειώσει ή θα μηδενίσει τη φυσική παρουσία δυνάμεων, ώστε η ίδια να εξοικονομήσει πόρους (resources) και να επικεντρωθεί στο κυρίως θέατρο του Ειρηνικού – Ινδικού. Εμείς έχουμε πάρει μια μικρή ιδέα από τα τριμερή σχήματα Ελλάδας και Κύπρου με Ισραήλ και Αίγυπτο και τις συνεργασίες με ΗΑΕ, Σαουδική Αραβία, οσονούπω Ινδία κλπ.
Η αμερικανική αναδιάταξη απαιτεί επίσης τη δημιουργία βαρέων σχημάτων «μάχης» στη βασική αρένα, όπου οι συμμετέχοντες θα είναι πρόθυμοι, ικανοί (στρατιωτικά), δεσμευμένοι (committed) και θα επωμιστούν μέρος του κόστους. Βλέπε Αυστραλία, όπου τα δις τα οποία θα έπαιρνε η Γαλλία για υποβρύχια θα τα πάρουν οι ΗΠΑ οι οποίες θα αποδεσμεύσουν μεν τεχνολογία για τους Αυστραλούς που θα κάνουν όμως δουλειά (παρενόχλησης των Κινέζων) για τους Αμερικανούς και παράλληλα θα κοπεί το αυστραλιανό γεωοικονομικό φλερτ με την Κίνα η οποία ελέγχει σημαντικό μέρος του ΑΕΠ της χώρας. Όλα καλά…
Έπεται συνέχεια, όχι μόνο αγγλοσαξονική, διότι ο συνασπισμός θα μορφοποιείται όλο και πιο ευκρινώς, δίχως περιθώρια double face πολιτικών. Ινδία και Ιαπωνία ήδη συμμετέχουσες στο τετραμερές σχήμα QUAD με ΗΠΑ και Αυστραλία θα κληθούν να αναλάβουν πιο ενεργό ρόλο.
Σε ό,τι αφορά στους Βρετανούς, από την ώρα που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την ΕΕ και να έχουν λυμένα τα χέρια τους στην εξωτερική πολιτική, δίχως τους περιορισμούς και τη δυσκινησία μίας γερμανοκρατούμενης Ένωσης με αποκλίνοντα συμφέροντα μεταξύ κρατών- μελών, ήταν προφανές ότι θα αναζητούσαν νέο παγκόσμιο ρόλο.
Η στρατηγική για τη μετά-ΕΕ εποχή με τίτλο Global Britain, «Παγκόσμια Βρετανία», φώναζε ότι ο νέος ρόλος θα αναζητηθεί στην ενίσχυση των σχέσεων μεταξύ του αγγλοσαξονικού κόσμου, στην αναβίωση των δικτύων της Κοινοπολιτείας και μέσω αυτών στη διεκδίκηση κεντρικού ρόλου στην καινούργια παγκόσμια αρχιτεκτονική ασφαλείας.
Εξάλλου είχαν δηλώσει ότι κομβική σημασίας για την ανανεωμένη παρουσία τους στα διεθνή δρώμενα μετά το BREXIT θα είναι μία έτι πιο ενισχυμένη – παρότι ήδη προνομιακή – σχέση με τις ΗΠΑ. Οι ΗΠΑ από την πλευρά τους, επί Τραμπ είχαν ανταποκριθεί θετικά για την προοπτική και είχαν παροτρύνει το Λονδίνο να εγκαταλείψει την ΕΕ.
Τώρα τα κομμάτια αρχίζουν και μπαίνουν στη θέση τους. Βρισκόμαστε στην επίσημη αρχή του νέου Ψυχρού Πολέμου που ήδη είχε ξεκινήσει τα προηγούμενα χρόνια και τώρα τελείωσαν οι πρόβες και μπαίνουμε στο έργο. Η διαφορά είναι ότι δεν υπάρχει η ιδεολογική φόρτιση των στρατοπέδων που πρόσφερε το ηθικό επίχρισμα επί ΕΣΣΔ. Τα πράγματα είναι πιο «γυμνά» γεωπολιτικά με έμφαση στο γεωοικονομικό σκέλος, δίχως να παραβλέπεται η βαριά αύρα του ασιατικού δεσποτισμού, αλλά δεν είναι αυτή η μείζων παράμετρος της αντιπαράθεσης.
Παρεμπιπτόντως, όπως καταλαβαίνεται μας αφορά. Πολύ. Θα τα λέμε στη συνέχεια. Είναι γνωστή η κινεζική κατάρα «σου εύχομαι να ζήσεις ενδιαφέροντες καιρούς».