Του Πρόδρομου Εμφιετζόγλου (emfietzoglou.gr)
Λένε, ότι η μακρινή καταγωγή σου είναι από τον Πόντο ίσως από την Ποταμιά. Δεν μπορώ να ξέρω εγώ την αλήθεια. Το πείσμα σου όμως είναι καθαρά «ποντιακό!».
Σε συγχαίρω γι’ αυτά που πέτυχες. Εκτιμώ και σέβομαι τους ανθρώπους που ξεκινάνε από χαμηλά και με την αξιοσύνη τους προοδεύουν. Ήταν σημαντική η ανάπτυξη που πέτυχες και ιδιαίτερα στην Κεντρική Μικρά Ασία, που ήταν καθυστερημένη και παραμελημένη.
Η εξουσία όμως σε άλλαξε. Έγινες αλαζόνας, νόμισες ότι είσαι «αετός» που παίζει ίσα με Πούτιν και Μπάιντεν, «γοήτευσες» τη Μέρκελ. Τους δούλεψες, γιατί βρήκες τους ηγέτες της Ευρώπης πολύ μικρού βεληνεκούς. Έγινες μεγαλομανής, θέλησες να δημιουργήσεις μια νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία από την… Κίνα μέχρι το Σαχέλ στην Αφρική!
Κυνήγησες αλύπητα τους αντιπάλους σου, τους έκλεισες στη φυλακή και άρχισες τις… κατακτήσεις: Συρία, Ιράκ, Κουρδιστάν, Ναγκόρνο Καραμπάχ, Κύπρο, Λιβύη. Έχτισες παλάτι χιλιάδων τετραγωνικών για να ικανοποιήσεις το παιδικό σου κόμπλεξ και να παριστάνεις τον σουλτάνο, όμως το παράκανες! Άρχισες να τους εκβιάζεις όλους, να βρίζεις ηγέτες άλλων χωρών, να απαιτείς ζωτικό χώρο όπως ο Χίτλερ και να προπαγανδίζεις όπως ο Γκέμπελς.
Η συμπεριφορά σου απέναντι στην Πατρίδα μου, οι απαιτήσεις σου στη Θράκη, στα νησιά, στις θάλασσές μας και στην ΑΟΖ μας, υπερβαίνουν κάθε όριο. Μας κουνάς και το “casus belli” και μας υβρίζεις καθημερινά.
Τελευταία, ρε Ερντογάν, μήπως το παράκανες; Mήπως έχεις ξεφύγει; Μαντζικέρτ, Άλωση Κωνσταντινουπόλεως, Σαγγάριος, Σμύρνη: τουρκικός αχταρμάς ενός αγράμματου, ανιστόρητου δικτατορίσκου;
Ώστε: «Η μάχη του Σαγγαρίου ολοκληρώθηκε με την νίκη της 30ης Αυγούστου, ενώ στις 9 Σεπτεμβρίου έφτασε στον τελικό της στόχο με το πέταγμα του εχθρού στην θάλασσα της Σμύρνης. Ο εχθρός καθώς αποσύρονταν από τον Σαγγάριο, κατέστρεφε και έκαιγε κάθε μέρος και οτιδήποτε έβρισκε μπροστά του κάνοντας αμέτρητες ντροπιαστικές σφαγές και δείχνοντας το πραγματικό του πρόσωπο».
Οι δικοί σου έσφαξαν 1,5 εκ. Αρμένιους, 500 χιλ. Ασσύριους, 1,5 εκ. Έλληνες της Μικράς Ασίας. Εσύ ακολουθείς την παράδοση, σφάζοντας χιλιάδες Κούρδους, τολμάς να μας πεις: «κάνανε αμέτρητες ντροπιαστικές σφαγές». Ντροπή σου!
Και μια κουβέντα για τις νίκες σου. Όλες ήταν αποτέλεσμα προδοσίας! Όλες! Μαντζικέρτ, Κωνσταντινούπολη, Μικρά Ασία, που μας πούλησαν οι σύμμαχοί μας – Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί – και Κύπρο που μας πρόδωσαν οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι.
Ακόμη και ο Κεμάλ, παρά τις σφαγές που έκανε, είχε υψηλοφροσύνη και αναγνώρισε τον Ελληνικό Στρατό. Ήταν καλύτερός σου και όσο και να προσπαθείς, δεν θα τον ξεπεράσεις ποτέ!
Και να σε συμβουλέψω γιατί και μεγαλύτερός σου είμαι και έχω χάσει και εγώ την Πατρίδα μου, την Νεάπολη Καππαδοκίας, ότι «όποιος θέλει τα πολλά, χάνει και τα λίγα». Η Ιστορία έχει πολλά παραδείγματα: του Χίτλερ στο Στάλινγκραντ, των Αμερικανών στο Αφγανιστάν.
Οι Αρχαίοι Έλληνες θα θεωρούσαν τη μανία σου Ύβριν, και την Ύβριν πάντα ακολουθεί η Νέμεσις. Και οι Έλληνες πάντα τιμάνε τους νεκρούς, ανεξάρτητα της έκβασης της μάχης. Να σου θυμίσω τον πολιτισμό σου. Όσους Έλληνες στρατιώτες σκότωσαν οι δικοί σου το ΄22, τους αφήσατε να φάνε τις σάρκες τους τα όρνια και αργότερα μαζέψατε τα κόκκαλά τους και τα κάνατε εξαγωγή στη Γαλλία. Πολιτισμένος λαός οι Τούρκοι!
Να σου πω και μια ιστορία με τον Κροίσο και τον Σόλωνα, τον 6ο αιώνα προ Χριστού, τότε που δεν υπήρχαν Τούρκοι, ούτε σαν ημιάγριοι στις στέπες της Μογγολίας.
Λοιπόν, κάποτε τον Βασιλιά Κροίσο τον επισκέφτηκε ο Σόλων, ένας από τους σοφούς της αρχαιότητας, που τον δέχτηκε πολύ φιλόξενα. Διέταξε μάλιστα μερικούς σκλάβους να δείξουν στο φιλοξενούμενο τους θησαυρούς και τη χλιδή του.
Αφού λοιπόν, του έδειξε τους αμύθητους θησαυρούς του, τον ρώτησε ποιος ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος που είχε γνωρίσει στον κόσμο, περιμένοντας από τον Σόλωνα ότι θα ανέφερε τη δική του μεγαλοσύνη!
Ο Σόλων αποφεύγοντας να κολακεύσει το βασιλιά αποκρίθηκε: «Ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ ήταν ένας Αθηναίος βασιλιάς που λεγόταν Τέλλος.» Ο βασιλιάς απόρησε με την απάντηση, και τον ρώτησε γιατί κρίνει αυτόν ως τον πιο ευτυχισμένο.
«Για δυο λόγους», είπε ο Σόλων. «Απέκτησε καλούς και άξιους γιους, έζησε για να δει να γεννιούνται τα παιδιά των παιδιών του, όλα γερά και υγιή. Και έπειτα τη ζωή του σφράγισε ένας ένδοξος θάνατος. Πολέμησε και πέθανε σαν στρατιώτης, και οι Αθηναίοι τον έθαψαν με μεγάλες τιμές και δόξα.»
Ακούγοντας την ιστορία ο Κροίσος θύμωσε και προτού τον διώξει ξέσπασε: «Ωραία όλα αυτά Αθηναίε φίλε μου, αλλά τι έχεις να πεις για τη δική μου ευτυχία;»
Τότε ο σοφός Αθηναίος του αποκρίθηκε με μια φράση που έμεινε στην ιστορία: «Μηδένα προ του τέλους μακάριζε», δηλαδή μη θεωρήσεις κανέναν ευτυχή, πριν γνωρίσεις το τέλος του.
Σύντομα, όμως, μετά την αναχώρηση του Σόλωνα πλήθος συμφορών βρήκαν τον Κροίσο. Ο γιος του ο Άτης σκοτώθηκε στο κυνήγι και ο ίδιος αργότερα νικήθηκε από το βασιλιά των Περσών Κύρο και αιχμαλωτίστηκε, χάνοντας όλα του τα πλούτη και το Βασίλειό του.
Πρόσεξε Ρετζέπ,
μήπως έχεις και εσύ μια εξέλιξη παρόμοια του Κροίσου. Μην οδηγήσεις μαζί σου και τη χώρα σου στην καταστροφή, μην την κάνεις κομμάτια.
Γιατί πάντα την Ύβριν διαδέχεται η Νέμεσις.
Υ.Γ.: Το παρόν άρθρο κοινοποιείται στον Πρόεδρο κ. Ερντογάν μέσω της Τουρκικής Πρεσβείας στην Αθήνα. Να αναμένω απάντηση, όπως απαιτεί η πραγματική Δημοκρατία, που δημιούργησαν και εφάρμοσαν οι Έλληνες;