 |
| The Syrian flag in Daraa Al Balad © Vanessa Beeley |
rt.com - Vanessa Beeley / Παρουσίαση Freepen.gr
Τα δυτικά ΜΜΕ επιμένουν να απεικονίζουν την εμφάνιση εξτρεμιστικών ενόπλων ομάδων στη Νταράα, νότια της Δαμασκού, ως το «λίκνο της επανάστασης» για την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης. Η πραγματικότητα είναι ότι η Νταράα ήταν το προσάναμα που πήρε μπροστά από σκληροπυρηνικούς Λίβυους μισθοφόρους που εισήχθησαν στην πόλη πριν από το 2011.
Από τη Νταράα, οι «επαναστατικές» φλόγες που πυροδοτήθηκαν από τον συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, του Ηνωμένου Βασιλείου και του Ισραήλ με έδρα την Ιορδανία, που χρηματοδοτήθηκε από τις χώρες του Κόλπου, θα τύλιγαν τη Συρία για δέκα χρόνια. Στη Νταράα, οι εξτρεμιστικές συμμορίες της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που υποστηρίζονται από CIA/MI6 βρέθηκαν μπροστά στην ενορχηστρωμένη εξέγερση, εξουσία πολλαπλασίασαν τη δύναμή τους με όπλα της Λιβύης και τρομοκρατικές ομάδες και με...αξιοπιστία από το αποικιακό συγκρότημα μέσων ενημέρωσης με επικεφαλής το BBC, το CNN και το Al Jazeera.
Προσπάθεια απορρόφησης εξτρεμιστικών στρατιωτικών σε ένοπλες ταξιαρχίες που ελέγχονται από τη Ρωσία
Το 2018, μεσολάβησε μια ανησυχητική εκεχειρία από τις ρωσικές ομάδες συμφιλίωσης και οι παράνομες ένοπλες ομάδες που παρέμειναν στην Νταράα Αλ Μπαλάντ, το κέντρο της βίαιης εξέγερσης με την υποστήριξη των ΗΠΑ, πείστηκαν να παραδώσουν τα βαριά όπλα τους, αλλά τους επέτρεψαν να κρατήσουν τα ελαφριά τους όπλα ως μέρος της ειρηνευτικής συμφωνίας. Η Ρωσία προσπάθησε ουσιαστικά να φέρει αυτές τις βάναυσες ένοπλες ομάδες σε σειρά, απορροφώντας τις σε ένοπλα τμήματα που δημιουργήθηκαν κι ελέγχονται από τη Ρωσία. Σύμφωνα με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που συνδέονται με ένοπλες ομάδες, ένας πρώην ηγέτης του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, ο Αχμέτ Αλ-Αούντα είχε τη διοίκηση της 8ης Ταξιαρχίας, «υποδιαιρέσεως του Πέμπτου Σώματος που ιδρύθηκε από τη Ρωσία».
Ωστόσο, αυτό ήταν ίσως ένας λανθασμένος υπολογισμός από τη Ρωσία στην επιθυμία της να φέρει γρήγορα τέλος στις μάχες στο νότιο μέτωπο. Οι ένοπλες ομάδες που διέπραξαν πολλαπλά εγκλήματα πολέμου και θηριωδίες κατά συριακών πολιτών και αντιτρομοκρατικών ενόπλων δυνάμεων δεν είχαν καμία πρόθεση να εγκαταλείψουν την εκστρατεία τους για ανταποδοτικά εγκλήματα εναντίον οποιουδήποτε θεωρούσαν πιστό στη συριακή κυβέρνηση και κράτος. Μια άγρια επίθεση εξαπολύθηκε από αυτές τις εξτρεμιστικές συμμορίες που παλαιότερα συνδέονταν με τρομοκρατικές ομάδες της Αλ Κάιντα και του ISIS στη νότια περιοχή.
Από τα μέσα του 2019, ακόμη και το Συριακό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που χρηματοδοτείται από την ΕΕ ανέφερε περισσότερες από 1.136 επιθέσεις και δολοφονίες που στοίχισαν τη ζωή σε 774 Σύριους, συμπεριλαμβανομένων 12 γυναικών και 22 παιδιών, από πυροβολισμούς, εκρήξεις IED, καθώς και επιθέσεις αυτοκτονίας μέσω αυτοκινήτων και μοτοσικλετών. Οι συμμορίες πολέμησαν επίσης μεταξύ τους, δολοφονώντας αντίπαλους ηγέτες και μέλη συμμοριών. Τον Ιούλιο του 2021, άμαχοι, συμπεριλαμβανομένου ενός παιδιού, σκοτώθηκαν και τραυματίστηκαν όταν οι ένοπλες συμμορίες βομβάρδισαν το Εθνικό Νοσοκομείο στη Νταράα, έχοντας ενισχύσει σαφώς το οπλοστάσιό τους με βαριά όπλα.
Η παρουσία των ειδικών δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου στην περιοχή ήταν μια ένδειξη ότι οι ένοπλες ομάδες εξακολουθούσαν να εκπαιδεύονται στη χρήση IED για αντικυβερνητικές επιχειρήσεις από τους Βρετανούς. Το Μάρτιο του 2020, ελικόπτερα RAF Chinook που εδρεύουν στην Κύπρο προσπάθησαν να σώσουν ένα SAS στρατιώτη που τραυματίστηκε σε έκρηξη IED «βαθιά μέσα στη ζώνη πολέμου» στη νότια Συρία.
Συνάντησα τον Adham Alkarad, διοικητή της Διεύθυνσης Μηχανικών και Πυραύλων του FSA, τον Σεπτέμβριο του 2018 μετά από μια επισφαλή επίσκεψη στην Daraa, ενώ το μελάνι δεν είχε ακόμη στεγνώσει στη συμφωνία με τη μεσολάβηση Ρωσίας. Ο Alkarad με έβαλε στη γωνία ως Βρετανή δημοσιογράφο, υποθέτοντας ότι ήμουν συμπαθής στην υπόθεση και με πληροφόρησε ότι δε θα συνθηκολογήσουν ποτέ και πως, ακόμη και με ελαφριά όπλα, θα συνεχίσουν τη βίαιη σταυροφορία που υποστηρίζεται από τον αμερικανικό συνασπισμό για να ανατρέψουν τη συριακή κυβέρνηση και να εξαφανίσουν τους «πιστούς» που καταδίκαζαν την παρουσία της ένοπλης ομάδας στη Νταράα.
Ο Alkarad μου είπε τότε ότι οι διαμαρτυρίες θα συνεχιστούν και πως θα επικοινωνήσει απευθείας με το BBC και το CNN για να εξασφαλίσει την κάλυψη και την υποστήριξή τους. Ο Alkarad σχεδίασε τον πύραυλο Omar 500 κιλών που προκάλεσε φρικιαστικές ζημιές σε πολιτικές υποδομές και στρατιωτικούς στόχους κατά τη διάρκεια της τρομοκρατίας στη Νταράα. Ο Alkarad δολοφονήθηκε από άγνωστους ένοπλους τον Οκτώβριο του 2020.
Η Δαμασκός χάνει την υπομονή της με τον ένοπλο εξτρεμισμό και ανακτά τον έλεγχο της Νταράα Αλ Μπαλάντ
Μετά από μήνες διαπραγματεύσεων, πολιορκίας και στρατιωτικών συγκρούσεων μεταξύ της Δαμασκού και των ενόπλων ομάδων στη Νταράα, επιτεύχθηκε οριστική κατάπαυση του πυρός στις 31 Αυγούστου, με τη Ρωσία να αναλαμβάνει λιγότερο εξέχοντα ρόλο στο διακανονισμό. Μια εβδομάδα πριν επιτευχθεί αυτή η συμφωνία, ο βασιλιάς Αμπντάλα Β της Ιορδανίας είχε συναντηθεί με τον Πρόεδρο Πούτιν στη Μόσχα για να δώσει προτεραιότητα στην επίλυση των θεμάτων ασφαλείας της Νταράα.
Στις 9 Σεπτεμβρίου, ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ εξήγησε τη συμφωνία που μεσολάβησε για την επίλυση των εντάσεων στην επαρχία Νταράα. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτή η εξήγηση δόθηκε κατά τη διάρκεια κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Ισραηλινό Υπουργό Εξωτερικών, Yair Lapid. Η αρχική ρωσική συμφωνία του 2018 με τις ένοπλες ομάδες είχε προσφέρει στο Ισραήλ εγγυήσεις πως το Ιράν και η Χεζμπολάχ θα διατηρούνται σε απόσταση ασφαλείας από τα ισραηλινά σύνορα με τη Συρία.
Ο Λαβρόφ ανακοίνωσε ουσιαστικά ότι η επαρχία θα παραδοθεί πίσω στις νόμιμες δυνάμεις του Συριακού Αραβικού Στρατού και πως οι εξτρεμιστές μαχητές θα πρέπει να παραδώσουν ξανά τα βαριά όπλα τους. Διεξάγονταν διαπραγματεύσεις για τον προορισμό αποχώρησης των ενόπλων ομάδων, καθώς η παραμονή τους στη Νταράα ήταν «απίθανη».
Αυτό είναι ένα πλήγμα για το Ισραήλ, του οποίου οι συνεχιζόμενες παραβιάσεις του λιβανικού εναέριου χώρου και η παράνομη επίθεση εναντίον της Συρίας ήταν σε μεγάλο βαθμό ανεμπόδιστη από ανταποδοτική ένοπλη απάντηση και ελάχιστα αναφέρθηκε από τα δυτικά εταιρικά ΜΜΕ. Αυτό μπορεί να αλλάξει με τη Δαμασκό να επιστρέφει στη νότια θέση οδήγησης και τη μετατόπιση της εξουσίας που σχεδόν σίγουρα θα ανοίξει την πόρτα σε μια στρατιωτική παρουσία του Ιράν και της Χεζμπολάχ πιο κοντά στα σύνορα Ισραήλ/Συρίας ως αποτρεπτικό μέτρο κατά των ισραηλινών επιθέσεων.
Σίγουρα, όταν μπήκα στην Νταράα Αλ Μπαλάντ στις 12 Σεπτεμβρίου, είδαμε σημαίες της Ρωσίας και της Συρίας να κυματίζουν δίπλα -δίπλα, αλλά στην ίδια την πλατεία ήταν η συριακή σημαία που κατείχε τη θέση της. Από τις συνομιλίες που είχα με πολίτες, ήταν σαφές ότι η «ειρήνη» ήταν ακόμα ακατέργαστη και ασταθής. Σύροι στρατιώτες από τη 15η Μεραρχία μου μίλησαν για τις προοπτικές για διαρκή επίλυση και ήταν αισιόδοξοι. Μια διαμάχη ανάμεσα σε μέλη ένοπλης ομάδας και Σύριους στρατιώτες επιλύθηκε με σεβασμό ενώ βρισκόμασταν εκεί. Τα παιδιά με τα οποία μίλησα μου είπαν ότι χάρηκαν που επέστρεψαν επιτέλους στο σχολείο. Είναι πολύ νωρίς για να προβλέψουμε το αποτέλεσμα αυτής της συμφωνίας, αλλά είναι σαφές πως δε θα υπάρξει συμβιβασμός σχετικά με το ότι η Νταράα και οι γύρω περιοχές της θα βρίσκονται υπό τον έλεγχο της Δαμασκού και του συριακού στρατού μέχρι να αποκατασταθεί πλήρως η ειρήνη και να εξομαλυνθούν οι σχέσεις μεταξύ κράτους και πολιτών.
Τι σημαίνει αυτή η μετατόπιση ισχύος για τη Δαμασκό και τον αμερικανικό συνασπισμό, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ;
Είναι σημαντικό να αναθεωρήσουμε τα γεγονότα της Νταράα στο πλαίσιο των αναδυόμενων γεωπολιτικών συμμαχιών και παραχωρήσεων, προκειμένου να κατανοήσουμε τη σημασία αυτού που συνέβη μόλις στη νότια Συρία.
Στις 13 Σεπτεμβρίου, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Ναφτάλι Μπένετ, επισκέφθηκε την Αίγυπτο για πρώτη φορά μετά από μια δεκαετία, δήθεν για να συζητήσει τις σχέσεις Ισραήλ-Παλαιστίνης με τον Πρόεδρο Αμπντέλ Φατάχ Αλ-Σίσι. Η Αίγυπτος κινείται προς την εξομάλυνση των σχέσεων με την Τουρκία, που έχουν κλιμακωθεί από την ανατροπή του ανθρώπου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στο Κάιρο, τον Πρόεδρο Μοχάμεντ Μόρσι, το 2013. Ο Γενικός Πρόξενος της Αιγύπτου στη Δαμασκό δήλωσε πως οι προϋποθέσεις για την πλήρη ανάκαμψη των διμερών σχέσεων Αιγύπτου-Τουρκίας είναι αποχώρηση της Τουρκίας από το συριακό έδαφος.
Ίσως η σημαντικότερη παραχώρηση στη Δαμασκό μετά την Νταράα έγινε από τις ίδιες τις ΗΠΑ. Απελπισμένες για να αποφύγουν να θεωρηθεί η Χεζμπολάχ πρωταθλήτρια του Λιβανικού λαού αφού εξασφάλισαν προμήθειες πετρελαίου από το Ιράν μέσω της Συρίας, ο Πρέσβης των ΗΠΑ στο Λίβανο παρενέβη για την άρση μερικών κυρώσεων στη Συρία προκειμένου να διευκολύνει τη μεταφορά φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας από την Αίγυπτο στο Λίβανο μέσω αγωγών μεταξύ Ιορδανίας και νότιας Συρίας. Τμήματα των αγωγών στη Συρία χρειάζονται επισκευή καθώς διασχίζουν την Νταράα προς τη Χομς και στη συνέχεια προς την Τρίπολη στο βόρειο Λίβανο.
Αυτό όχι μόνο μας ενημερώνει γιατί η Νταράα ήταν καθοριστική για τα σχέδια των ΗΠΑ για κλοπή ενέργειας και πόρων στη Συρία, αλλά επίσης μας δείχνει την ευφυΐα των κινήσεων της Δαμασκού για να εξασφαλίσει την Νταράα σε αυτό το κομβικό σημείο στο περιφερειακό παιχνίδι σκάκι. Οι ΗΠΑ είδαν το χέρι τους αναγκάζεται να μετακινηθεί από ένα έθνος που αντιστέκεται στην στρατιωτική παρέμβαση για δέκα χρόνια και από τους πιο σταθερούς συμμάχους της Συρίας στο Λίβανο.
Η Ιορδανία προσπαθεί εδώ και καιρό να απελευθερωθεί από τις αποικιακές της αλυσίδες και να εξομαλύνει τις εμπορικές σχέσεις με τη γειτονική Συρία. Το ορόσημο ήρθε το Σεπτέμβριο του 2021, όταν η Συρία συμπεριλήφθηκε σε μια τετραμερή συνάντηση που διοργανώθηκε από την Ιορδανία και περιλάμβανε το Λίβανο και την Αίγυπτο, για να επικεντρωθεί στην εφοδιαστική της αιγυπτιακής προμήθειας φυσικού αερίου και ηλεκτρικής ενέργειας στο Λίβανο που στερείται ενέργειας. Αυτή ήταν η πρώτη επίσκεψη Σύριων αξιωματούχων στην Ιορδανία από το 2011– και την έναρξη του βρώμικου πολέμου υπό την ηγεσία της CIA/MI6 εναντίον της Συρίας.
Το τελευταίο χτύπημα στην αμερικανική συμμαχία και τις νεοαποικιακές ατζέντες Ισραήλ / Τουρκίας στη Συρία ήρθε με τον Πρόεδρο Άσαντ και τον Πρόεδρο Πούτιν στις 16 Σεπτεμβρίου στη Μόσχα. Κατά τη διάρκεια μιας κλειστής συνεδρίας διάρκειας 90 λεπτών, οι δύο ηγέτες συζήτησαν στρατιωτικές, πολιτικές και οικονομικές προτεραιότητες που περιλάμβαναν την επιστροφή της επαρχίας Νταράα στον κρατικό έλεγχο της Συρίας και την πιθανή πλήρη και τελική απελευθέρωση του Ιντλίμπ στα βορειοδυτικά από την τουρκική άμεση και τρομοκρατική κατοχή.
Αυτή η σύνοδος κορυφής και η συριακή / ρωσική καταγγελία για παράνομη κατοχή και προσάρτηση της συριακής επικράτειας τόσο από την Τουρκία όσο και από τις ΗΠΑ, δεν προμηνύει καλά νέα για το σχέδιο αλλαγής καθεστώτος του κράτους μέλους του ΝΑΤΟ που εξελίχθηκε σε μια δαπανηρή, τρομερή αποτυχία από την έναρξή του το 2011.
Οι συνέπειες του ψηφίσματος της Νταράα θα είναι εκτεταμένες για το Ισραήλ, την Τουρκία και το έργο της CIA/MI6 για τον έλεγχο του κεντρικού οικονομικού κόμβου της Συρίας στη Μέση Ανατολή.
Η Δαμασκός, η Ρωσία, το Ιράν και η Χεζμπολάχ έκλεψαν το βηματισμό των εχθρών τους, παρά την πίεση που δέχεται η Συρία από τον πολυ-επίπεδο πόλεμο που διεξάγεται εναντίον της εδώ και δέκα χρόνια και μένει να φανεί πώς ο αμερικανικός συνασπισμός θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει την επαίσχυντη ήττα αποφεύγοντας να παραδεχτεί πως αναγκάστηκε να κάνει ένα πρώτο βήμα για την εξομάλυνση των σχέσεων με τον πρόεδρο Άσαντ.