Του Στρατή Μαζίδη
Πριν περάσουν λίγα 24ωρα και με ελάχιστους να έχουν ασχοληθεί - αναδείξει τις δηλώσεις του πρωθυπουργού, ήρθε εκ νέου ο ίδιος από το Μουσείο του Λούβρου μιλώντας στους Νίκο Αλιάγα και Αντριάνα Παρασκευοπούλου να πει τα κάτωθι και μάλιστα παραμονή ανακοινώσεων μιας υποτίθεται σημαντικής στρατηγικής συμφωνίας [https://primeminister.gr/2021/09/28/27558]:
Α. Παρασκευοπούλου: Κύριε Πρόεδρε, δεν συναντηθήκατε στην Αμερική, τελικά με τον Τούρκο Πρόεδρο, όπως προϊδέαζε τουλάχιστον ο ίδιος γι’ αυτή τη συνάντηση. Και μετά από ένα σύντομο -η αλήθεια είναι- χρονικό διάστημα νηνεμίας, η Τουρκία επανέρχεται στη γνωστή της τακτική. Στην τακτική των προκλήσεων. Σας ανησυχεί το ενδεχόμενο να έχουμε ένα θερμό επεισόδιο;
Κ. Μητσοτάκης: Είχα κάνει μια πρόβλεψη την άνοιξη ότι θα έχουμε ένα ήσυχο καλοκαίρι και δεν βλέπω το λόγο γιατί να μην έχουμε ένα ήσυχο φθινόπωρο και μετά έναν ήσυχο χειμώνα. Πιστεύω ότι και η Τουρκία έχει αντιληφθεί ότι η ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο δεν εξυπηρετεί τελικά κανέναν.
Η Ελλάδα έχει αποδείξει ότι υπερασπίζεται την κυριαρχία και τα κυριαρχικά της δικαιώματα με αποτελεσματικότητα και με αυτοπεποίθηση. Και προτιμώ πάντα να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο.[...] Αυτό προϋποθέτει βέβαια -πάνω από όλα- σεβασμό του γείτονα, σχέσεις καλής γειτονίας. Και μια επί της αρχής συμφωνία ότι οι μεγάλες διαφορές μας με σημαντικότερη, κυριότερη, το ζήτημα της οριοθέτησης των Θαλασσίων Ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο μπορούν να λυθούν μόνο με πρόσβαση στο ένα εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας για την επίλυση τέτοιων θεμάτων, που είναι το Διεθνές Δίκαιο.
Δεν υπάρχουν άλλοι κανόνες για να λύνονται αυτά τα ζητήματα, παρά μόνο το Διεθνές Δίκαιο. Εμείς αποδείξαμε και στην περίπτωση της Ιταλίας, και στην περίπτωση της Αιγύπτου ότι μπορούμε να κάνουμε τέτοιου είδους συμφωνίες. Συμφωνίες που απαιτούν, ναι, θα το πω ανοιχτά και κάποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις, προκειμένου να μπορούμε να πετύχουμε τελικά λύσεις που θα είναι προς όφελος όλων.
Συνεπώς ποιο το όφελος και ο λόγος της στρατηγικής συμφωνίας με τη Γαλλία και της απόκτησης πλοίων που μάλλον δε θα μας χρειαστούν αφού ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει ότι είναι ανοικτός σε αμοιβαίες υποχωρήσεις; Τι να τις κάνουμε τις Ferrari αφού ΑΝ είναι να οδηγήσουμε μέχρι τη Βαρυμπόμπη;
Η Ελλάδα καλείται να υποχωρήσει από τα δικά της κατά τον πρωθυπουργό. Η Τουρκία σε τι αμοιβαίες υποχωρήσεις θα προβεί; Θα της δώσουμε πχ ΑΟΖ που δε δικαιούται στο Καστελόριζο αλλά θα μας παραδώσει τη Σμύρνη, την Ιμβρο και την Τένεδο; Διότι το να κάνει πίσω από αυτά που κακώς διεκδικεί ως δικά της, δεν το λες και αμοιβαία υποχώρηση.
Και τέλος τίθεται το ερώτημα. Ποιος εξουσιοδότησε τη σημερινή κυβέρνηση να κλείσει συμφωνίες οριοθέτησης με Ιταλία, Αίγυπτο φιλοδοξώντας να πράξει το ίδιο με την Τουρκία στη βάση των αμοιβαίων υποχωρήσεων; Δε θυμόμαστε προεκλογικά τον κ. πρωθυπουργό να αναφέρεται σε αυτά τα θέματα.
Ποιες αμοιβαίες υποχωρήσεις έκαναν Ιταλία και Αίγυπτος;
Γιατί καλούμε την Τουρκία για οριοθέτηση και όχι την Κυπριακή Δημοκρατία;
Ο καθένας έχει το ελεύθερο να πιστεύει ό,τι θέλει. Να υποχωρήσει αμοιβαία σε ό,τι νομίζει πως πρέπει να υποχωρήσει. Έχει όμως την υποχρέωση να κάνει ξεκάθαρες εξηγήσεις στο λαό, πριν και όχι μετά.