Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Amed και εκεί γνώρισε το κόμμα που τον έσυρε στον αγώνα. Κάποτε εξιστόρησε τις πρώτες του αλληλεπιδράσεις με το κόμμα ως εξής, όπως μεταφέρει το πρακτορείο Φιράτ:
«Όταν ξεκίνησα το σχολείο, άρχισαν τα παράδοξα. Δεν μπορούσαμε να μιλήσουμε στη μητρική μας γλώσσα. Γύριζα σπίτι, μιλούσα μια γλώσσα, πήγαινα σχολείο και μιλούσα άλλη ... Όσες φορές κι αν ήθελα να μπω στο αντάρτικο, οι φίλοι μου έλεγαν πάντα, "είσαι πολύ νέος".
Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσο νέοι ήμασταν, ο εχθρός μας βασάνιζε. Στην πραγματικότητα, απευθυνόταν περισσότερο σε εμάς τους μικρούς, βασανίζοντάς μας. Γιατί να ανεχτώ τα βασανιστήρια του εχθρού; Πώς μπορώ να συνεχίσω να υπάρχω σε ένα σύστημα που δεν είναι δικό μου, που δεν αναγνωρίζει την παρουσία μου και προοδευτικά χάνω τον εαυτό μου; Με αυτές τις σκέψεις στο μυαλό, αποφάσισα να ενταχθώ στους αντάρτες ... »
Ειλικρινής και θαρραλέος
Ενώ έλεγε για τη συμμετοχή του στον αγώνα των ανταρτών, αποκάλυπτε την πραγματικότητα των Κούρδων και των λαών του Κουρδιστάν στην Τουρκία με τους πιο βασικούς όρους, σε όλη την έκτασή τους. Ο κύριος λόγος για τη συμμετοχή του ήταν η αδυναμία του να μιλήσει τη γλώσσα που αντικατοπτρίζει την ταυτότητά του και να ζήσει στον πολιτισμό που αντιπροσωπεύει τη δική του ύπαρξη. Κάθε μέρα, ο Çiya αντιμετώπιζε την ίδια την αλήθεια πως αυτή η τάξη έπρεπε να αλλάξει και ότι έπρεπε να σφυρηλατήσει το δικό του δρόμο πρώτα με τα χέρια του. Ο Çiya διαμορφώθηκε από την τόλμη, το θάρρος και την ειλικρίνεια της νεότητας. Η ζωή του συγκινήθηκε και κλονίστηκε από τη στάση του αντάρτη.
ΕΙΠΕ 'ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ'
Και συνεχίζει: «Όταν μου είπαν για το κόμμα, ήρθα. Η ύπαρξη του αντάρτη ήταν έκφραση της δικής μου πραγματικότητας. Αυτή ήταν η ζωή που ήθελα. Υπήρξε συζήτηση για μια δίκαιη, κερδισμένη από τον πόλεμο ζωή. Η εργασία του αντάρτη στη ζωή, η προσέγγιση του λαού στο αντάρτικο, ο σεβασμός του αντάρτη για το λαό και το τίμημα που πλήρωσαν για τους ανθρώπους έδωσαν νόημα ακόμη και στο θάνατο. Η δική μας είναι μια πράξη αψήφησης ενάντια σε ένα ολόκληρο σύστημα. Αυτοί που έδωσαν τη ζωή τους για να μπορέσουμε να ζήσουμε ελεύθεροι, η ιδεολογία του ΡΚΚ και τα χρόνια του αγώνα του Ηγέτη Οτσαλάν δε θα άφηναν κάποιον χωρίς χρέος».
Η πιο απλή έκφραση της σαφήνειάς του είναι «Μου είπαν για αυτό το κόμμα και ήρθα». Περιέχει την πιο σαφή απάντηση σε όλες τις ασυνέπειες του κόσμου.
Με τη στρατιωτική του εκπαίδευση, ο Çiya έγινε επαγγελματίας αντάρτης. Στάθηκε όρθιος, προσθέτοντας τη σοβαρότητα, το άνοιγμα και την πειθαρχία της στρατιωτικής θέσης στην ειλικρινή και ατρόμητη στάση του. Μετακόμισε στην περιοχή Avaşîn για να αποκτήσει πρακτική εμπειρία. Ήθελε να πάει στο Ζάγρος για να παρακολουθήσει και να μάθει για τις περιοχές, τις κακουχίες και τον ηρωισμό που διαμόρφωσε το αντάρτικο έπος του Ζάγκρος. Δεν έκανε παύση καθώς περπατούσε. Έγινε πιο συνδεδεμένος καθώς γνώρισε περισσότερα και έγινε πιο επαγγελματίας καθώς συνδέθηκε περισσότερο. Προχώρησε προς τον εχθρό χωρίς να κρυώσει το σφρίγος του ή να αποδυναμώσει τον καρπό του. Αντιμετώπισε τις προκλήσεις των ανταρτών, τη σκληρότητα του χειμώνα και τη δροσιά του καλοκαιριού.
Είχε γράψει το όνομά του στο Avaşin’s Blues
Την 1η Ιουλίου 2020, πήγε σε μια αποστολή με μια ομάδα φίλων στην περιοχή Hill God and Hill Flag στο Avaşîn, ένα από τα μέρη όπου το Zagros δανείζει τη φύση με τα μπλουζ της. Αυτό ήταν το σημείο όπου μπορούσε να εκδικηθεί τον αντίπαλό του και να πληρώσει το τίμημα. Αφού αγωνίστηκε ασταμάτητα, έγραψε το όνομά του στα μπλουζ του Avaşîn.