Από: defence-point.gr - Σχολιάζει ο ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Αυτή ήταν συνοπτικά η ανακοίνωση με περιεχόμενο “εθνικής ασφαλείας” στην οποία ειδοποίησαν ότι θα προβούν από κοινού, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν, μαζί με τους πρωθυπουργούς της Βρετανίας και της Αυστραλίας, Τζόνσον και Μόρισον.
Η συνεργασία για τα υποβρύχια θα έχει και γεωπολιτικό επιστέγασμα με τη μορφή συμφωνίας τριμερούς εταιρικής σχέσης ασφαλείας (trilateral security partnership) με την ονομασία AUKUS. Αυτό αποδεικνύει ότι πρόκειται για κίνηση που υπερβαίνει κατά πολύ τη μορφή ενός απλού εξοπλιστικού “deal”, έστω χρυσοφόρου…
Οι συζητήσεις στην Αυστραλία τις τελευταίες ημέρες και ώρες ήταν άκρως απόρρητες, με τους εμπλεκόμενους υπουργούς να λαμβάνουν ειδική άδεια για να ταξιδέψουν εν μέσω lockdown στην έδρα της κυβέρνησης όπου γίνονταν οι διαβουλεύσεις. Εκλήθη δε και ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης (Άντονι Αλμπανίζ των Εργατικών) για να ενημερωθεί για τις προθέσεις της κυβέρνησης Μόρισον, καθώς επίσης και για το γεωστρατηγικό σκεπτικό της απόφασης. Σοβαρές χώρες…
Οι Αυστραλοί συμφώνησαν να αξιοποιήσουν αμερικανική και βρετανική πυρηνική τεχνολογία για τη ναυπήγηση των νέας γενιάς 12 υποβρυχίων τους, τα οποία προορίζονται να αντικαταστήσουν τα κλάσεως Collins που επιχειρούν. Ενδιαφέρον έχει και το ότι το πρόγραμμα θα επιβλέπει αντιναύαρχος εν αποστρατεία του αμερικανικού Ναυτικού, με όνομα που παραπέμπει ίσως σε ελληνική καταγωγή, ο William Hilarides (Γουίλιαμ Χιλαρίδης, Ιλαρίδης;)…
Είναι πιθανό ότι οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες είχαν πληροφορηθεί την εξέλιξη και ενημέρωσαν εγκαίρως τη γαλλική κυβέρνηση. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς την αποφυγή από την πλευρά του Εμανουέλ Μακρόν να μιλήσει με τον Αυστραλό πρωθυπουργό Μόρισον χθες, κανονίζοντας τη συνδιάλεξη για αύριο Πέμπτη…
Η συζήτηση δεν θα είναι ευχάριστη όταν μιλήσουν σήμερα, με τον Μακρόν προφανώς να προτιμά να μην γνωρίζει επισήμως την εξέλιξη, ώστε να αποφύγει να είναι αυτός που θα αναγκαζόταν να ανακοινώσει στους Γάλους πολίτες…
Η ΕΙΔΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΗΠΑ-ΒΡΕΤΑΝΙΑΣ ΑΝΑΘΕΡΜΕΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ
Τη συμφωνία με τη Γαλλία είχε υπογράψει η προηγούμενη αυστραλιανή κυβέρνηση Τέρνμπαλ όταν η σημερινή Group Naval ονομαζόταν DCNS.
Η ουσία είναι ότι διαμορφώνεται ένα εντελώς διαφορετικό τοπίο, ενώ
δικαιώνονται όσοι αναλυτές διέγνωσαν μια αλλαγή στη στάση των Βρετανών
μετά το Brexit, “ξεσκονίζοντας” τις αναλύσεις τους από την εποχή της Μεγάλης Βρετανίας που ήταν αυτοκρατορία…
Φαίνεται επίσης, ότι η παραδοσιακά, επί Ψυχρού Πολέμου, “ειδική σχέση” ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο βρίσκεται σε τροχιά αναβίωσης, μια εξέλιξη που θα μπορούσε να επηρεάσει και τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα σε πολλαπλά επίπεδα…
Όπως η περιοχή που βρίσκεται η Αυστραλία είναι τεράστιας γεωστρατηγικής σημασίας λόγω των κινεζικών ηγεμονικών φιλοδοξιών τις οποίες επιχειρείται από αμερικανικής πλευράς να ελεγχθούν μέσω ενίσχυσης της στρατηγικής συμμαχίας των Αυστραλών και των Ιαπώνων, συμπαρασύροντας και τους Ινδούς.
Το ενδιαφέρον είναι η βρετανική παρουσία στη συμφωνία. Γιατί οι ΗΠΑ δεν κινήθηκαν αυτόνομα και έδειξαν να θέλγονται από την παρουσία των Βρετανών; Η… Βρετανική Κοινοπολιτεία δεν προσφέρει πειστική εξήγηση.
Και την τεχνολογία είχαν και τη στρατιωτική ισχύ να υποστηρίξουν διμερή συμμαχία. Φαίνεται όμως ότι στην υφήλιο οι υπολογισμοί είναι πιο περίπλοκοι… Αυτό θα πρέπει να απασχολήσει στο επίπεδο της ανάλυσης και την Ελλάδα. Τα ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό και οι τεράστιες προκλήσεις της περιοχής της ΝΑ Μεσογείου αποτελούν πεδίο ενδιαφέροντος για αμφότερες τις δυνάμεις και η από κοινού “κάθοδος” θα μπορούσε να συνεπάγεται πολλά..
Εάν οι Αμερικανοί αναζητούν συμμάχους για τις περιοχές γεωπολιτικού ενδιαφέροντος στον πλανήτη, για ποιον λόγο το υπόδειγμα της Αυστραλίας δεν θα μπορούσε να εμφανιστεί και στη δική μας, εξίσου υψίστης γεωστρατηγικής σημασίας περιοχή;
Κι ας μη βιαστούμε να… τρομάξουμε λόγω της διαμορφωμένης αρνητικής προδιάθεσης απέναντι στη Βρετανία. Αφενός η έξοδος από την Ενωμένη Ευρώπη την έχει οδηγήσει σε σοβαρές προσαρμογές στην εξωτερική της πολιτική. Χωρίς να σημαίνει ασφαλώς ότι κάποιες -προβληματικές για την Ελλάδα- σταθερές της βρετανικής γεωστρατηγικής έχουν μετασχηματιστεί δραστικά.
Επίσης, όσο οι αγκυλώσεις του Foreign Office και η σχεδόν εμμονική προσκόλληση σε μη λειτουργικές λύσεις στο Κυπριακό συνεπάγονται κίνδυνο, άλλο τόσο ανοίγει και ένα παράθυρο ευκαιρίας για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Παράλληλα, είναι σαφές ότι στο Foreign Office έχουν αντιληφθεί νωρίτερα από το State Department τις θεμελιακές αλλαγές που συντελούνται στην περιοχή.
Εάν υποτεθεί ότι η χώρα είναι ικανή να αντιληφθεί το παίγνιο στη μεγάλη του εικόνα και να επιχειρήσει να συνδιαμορφώσει τις εξελίξεις και όχι να τις επιβάλλουν οι ενδιαφερόμενοι, πολλά θα μπορούσαν να αλλάξουν.
Εκτός κι αν προτιμούμε να ακολουθήσουν κάμποσες δεκαετίες γνωστών ενδοελληνικών διενέξεων με τους μισούς Έλληνες να κατηγορούν τους άλλους μισούς για προδοσία. Έχουμε τη δυνατότητα ως χώρα να παρακολουθήσουμε τις εξελίξεις ολιστικά, επιχειρώντας να προστατεύσουμε αποτελεσματικά τα συμφέροντά μας;
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΡΕΓΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ
Οι εξελίξεις μπορούν να επηρεάσουν μέχρι και το ελληνικό πρόγραμμα
απόκτησης νέων φρεγατών. Εάν υποτεθεί ότι η βρετανική πρόταση, όπως
προκύπτει από τα ρεπορτάζ, εμπεριέχει πέραν μιας ανταγωνιστικής
επιχειρησιακά πρότασης για φρεγάτα, δανειοδότηση με εξαιρετικούς όρους,
συν επένδυση ύψους μέχρι και ενός δισ. ευρώ στην ελληνική ναυπηγική
βιομηχανία, για την οποία δηλώνουν πως ενδιαφέρονται ακόμα και
ανεξάρτητα της υπόθεσης των φρεγατών, το ερώτημα που ανακύπτει είναι έν…
Τι θα συμβεί εάν ΗΠΑ και Βρετανία αποφασίσουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους, βρίσκοντας τρόπο, όπως και στην Αυστραλία, να διαμοιράσουν τα κόστη επένδυσης και τα οφέλη;
Έχει όμως και αντίστροφη ανάγνωση που αφορά τους Γάλλους. Πόσο περισσότερο σημαντικό γίνεται το ελληνικό συμβόλαιο μετά την τρομακτική ζημιά στην Αυστραλία, αλλά και την προοπτική “μετάστασης” των εξελίξεων και των συνεργασιών στην Ανατολική Μεσόγειο;
Τι θα είναι διατεθειμένοι οι Γάλλοι να προσφέρουν για να μη χάσουν και αυτό το παιχνίδι από τους Αμερικανούς, ενδεχομένως και με βρετανική παρέμβαση; Πόσο πιο ευέλικτοι θα εμφανίζονταν στη στάση τους… γαλαντόμοι στις προσφορές τους και συνάμα ασφυκτικά πιεστικοί;
Όλα αυτά μένουν να αποδειχτούν. Ας είμαστε όμως έτοιμοι για σημαντικότατες ανατροπές. Προσδεθείτε, διότι οι διεθνείς εξελίξεις ξεπερνούν ενίοτε και την πιο… νοσηρή φαντασία. Το ζητούμενο είναι εάν μπορούμε να μην ξεπεραστούμε από αυτές ως χώρα και να κινηθούμε ενεργά ώστε να αποσπάσουμε τα μέγιστα, προστατεύοντας τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα…